تحت تأثیر استقلال دانشگاه کلمبیا قرار گرفتم
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: دکتر صادق زیباکلام فراتر از بازتاب‌های سیاسی سخنرانی رئیس جمهور در دانشگاه کلمبیا به مقایسه جایگاه دانشگاه در ایران و ایالات متحده پرداخت.
این استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی آفتاب گفت: «آنچه در کل این ماجرا برای من به عنوان یک دانشگاهی جالب بود، استقلال و جایگاه و شأن رفیع دانشگاه در آمریکا بود. این واقعا امر مهمی است که دولت ایالات متحده به دلایل سیاسی به آقای احمدی‌نژاد اجازه سخنرانی در هیچ نقطه‌ای از آمریکا را نمی‌دهد و حتی با تقاضای بازدید وی از محل برج‌های دوقلو مخالفت می‌کنند. اما دانشگاه کلمبیا از بالای سر حکومت‌شان، آقای احمدی‌نژاد را برای سخنرانی دعوت می‌کند».
وی افزود: «سخن من مستقل از اظهارات رئیس دانشگاه کلمبیا یا آقای رئیس جمهور ایران و بازتاب‌های سیاسی آن است. در این باره به قدر کافی صحبت شده و من هم گفته‌ام که رفتار رئیس دانشگاه کلمبیا فوق‌العاده زننده و مخالف رسم مهمان‌نوازی از نوع غربی و شرقی بود. اما استقلال دانشگاه در این کشور واقعا مرا تحت تأثیر قرار داد».
استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران ادامه داد: «فرض کنید جرج بوش یا هر رئیس جمهور دیگری برای شرکت در یک مراسم رسمی به ایران بیاید و حک,مت جمهوری اسلامی به هر دلیل اجازه سخنرانی در نقطه‌ای دیگر از کشور را به وی ندهد و در عوض دانشگاه تهران با مسئولیت و اعتبار خود او را دعوت به سخنرانی کند. واقعا چه اتفاقی خواهد افتاد؟ این نشان می‌دهد که جایگاه دانشگاه در ایران کجاست و در آمریکا کجا؟»
زیباکلام در ادامه افزود: «سال گذشته گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران از ریاست دانشگاه خواست «جفری آدامز» سفیر انگلستان را به دانشکده حقوق و علوم سیاسی دعوت کند تا دانشجویان فوق لیسانس و دکترا سوالات خود را مستقیما درباره سیاست‌های بریتانیا در عراق و در قبال جمهوری اسلامی با وی در میان بگذارند. علیرغم آنکه ریاست دانشگاه درخواست را به اداره کل روابط بین‌الملل فرستاد و این نهاد این تقاضا را به وزارت امور خارجه ارجاع داد، اکنون یک سال است که ما هیچ پاسخی دریافت نکرده‌ایم. یعنی مسئولان ما آن قدر ارزشی برای دانشگاه قائل نیستند که حتی زحمت پاسخ دادن را بر خود هموار کنند یا لااقل به ما بگویند که با درخواست شما مخالفیم!»
این استاد دانشگاه اضافه کرد: «این را مقایسه کنید با وضعیتی که از دانشگاه کلمبیا دیدیم. آخرین ستمی که بر دانشگاه تهران رفت در خصوص پرونده اساتید اخراجی بود. آنان قانون را نقض کرده و هیأت رسیدگی به تخلفات، حکم به اخراج آنها داد. آنان قانونا اعتراض کردند به هیأت تجدیدنظر. اما اسفناک‌تر از همه این است که هیأت تجدیدنظر در وزارت علوم است. چرا دانشگاه تهران نباید خودش به این امر رسیدگی کند؟ یعنی 5 تا استاد در دانشگاه وجود ندارد که این کار را انجام دهد؟ یعنی دانشگاه تهران از نظر آقایان صغیر و مهجور و بیمار و نیازمند کفیل است و این واقعا امر هولناکی است.»
وی تصریح کرد: «و این در حالی است که یکی از آرمان‌ها و آرزوهای بزرگ انقلاب ایران علاوه بر اسلام و دموکراسی و..، استقلال دانشگاه بود. اما نه تنها دانشگاه ما مستقل‌تر نشده، بلکه متولیان بیتشری یافته است. از جهاد دانشگاهی تا وزارت علوم و شورای عالی انقلاب فرهنگی و...»
زیباکلام در پایان گفت: «نکته جالب دانشگاه کلمبیا که آه از نهاد آدمی بر می‌آورد همین است که آدمی با خود می‌گوید اگر دانشگاه آن است که در آنجا هست، پس دانشگاه تهران چیست، و اگر این است که در اینجا هست، دانشگاه کلمبیا چیست؟»
آفتاب: دکتر صادق زیباکلام فراتر از بازتاب‌های سیاسی سخنرانی رئیس جمهور در دانشگاه کلمبیا به مقایسه جایگاه دانشگاه در ایران و ایالات متحده پرداخت. این استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی آفتاب گفت: «آنچه در کل این ماجرا برای من به عنوان یک دانشگاهی جالب بود، استقلال و جایگاه و شأن رفیع دانشگاه در آمریکا بود. این واقعا امر مهمی است که دولت ایالات متحده به دلایل سیاسی به آقای احمدی‌نژاد اجازه سخنرانی در هیچ نقطه‌ای از آمریکا را نمی‌دهد و حتی با تقاضای بازدید وی از محل برج‌های دوقلو مخالفت می‌کنند. اما دانشگاه کلمبیا از بالای سر حکومت‌شان، آقای احمدی‌نژاد را برای سخنرانی دعوت می‌کند».
وی افزود: «سخن من مستقل از اظهارات رئیس دانشگاه کلمبیا یا آقای رئیس جمهور ایران و بازتاب‌های سیاسی آن است. در این باره به قدر کافی صحبت شده و من هم گفته‌ام که رفتار رئیس دانشگاه کلمبیا فوق‌العاده زننده و مخالف رسم مهمان‌نوازی از نوع غربی و شرقی بود. اما استقلال دانشگاه در این کشور واقعا مرا تحت تأثیر قرار داد».
استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران ادامه داد: «فرض کنید جرج بوش یا هر رئیس جمهور دیگری برای شرکت در یک مراسم رسمی به ایران بیاید و حک,مت جمهوری اسلامی به هر دلیل اجازه سخنرانی در نقطه‌ای دیگر از کشور را به وی ندهد و در عوض دانشگاه تهران با مسئولیت و اعتبار خود او را دعوت به سخنرانی کند. واقعا چه اتفاقی خواهد افتاد؟ این نشان می‌دهد که جایگاه دانشگاه در ایران کجاست و در آمریکا کجا؟»
زیباکلام در ادامه افزود: «سال گذشته گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران از ریاست دانشگاه خواست «جفری آدامز» سفیر انگلستان را به دانشکده حقوق و علوم سیاسی دعوت کند تا دانشجویان فوق لیسانس و دکترا سوالات خود را مستقیما درباره سیاست‌های بریتانیا در عراق و در قبال جمهوری اسلامی با وی در میان بگذارند. علیرغم آنکه ریاست دانشگاه درخواست را به اداره کل روابط بین‌الملل فرستاد و این نهاد این تقاضا را به وزارت امور خارجه ارجاع داد، اکنون یک سال است که ما هیچ پاسخی دریافت نکرده‌ایم. یعنی مسئولان ما آن قدر ارزشی برای دانشگاه قائل نیستند که حتی زحمت پاسخ دادن را بر خود هموار کنند یا لااقل به ما بگویند که با درخواست شما مخالفیم!»
این استاد دانشگاه اضافه کرد: «این را مقایسه کنید با وضعیتی که از دانشگاه کلمبیا دیدیم. آخرین ستمی که بر دانشگاه تهران رفت در خصوص پرونده اساتید اخراجی بود. آنان قانون را نقض کرده و هیأت رسیدگی به تخلفات، حکم به اخراج آنها داد. آنان قانونا اعتراض کردند به هیأت تجدیدنظر. اما اسفناک‌تر از همه این است که هیأت تجدیدنظر در وزارت علوم است. چرا دانشگاه تهران نباید خودش به این امر رسیدگی کند؟ یعنی 5 تا استاد در دانشگاه وجود ندارد که این کار را انجام دهد؟ یعنی دانشگاه تهران از نظر آقایان صغیر و مهجور و بیمار و نیازمند کفیل است و این واقعا امر هولناکی است.»
وی تصریح کرد: «و این در حالی است که یکی از آرمان‌ها و آرزوهای بزرگ انقلاب ایران علاوه بر اسلام و دموکراسی و..، استقلال دانشگاه بود. اما نه تنها دانشگاه ما مستقل‌تر نشده، بلکه متولیان بیتشری یافته است. از جهاد دانشگاهی تا وزارت علوم و شورای عالی انقلاب فرهنگی و...»
زیباکلام در پایان گفت: «نکته جالب دانشگاه کلمبیا که آه از نهاد آدمی بر می‌آورد همین است که آدمی با خود می‌گوید اگر دانشگاه آن است که در آنجا هست، پس دانشگاه تهران چیست، و اگر این است که در اینجا هست، دانشگاه کلمبیا چیست؟»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید