برسد به دست مجیدی، از طرف استفانو پیولی
استقلال با ۴۲ امتیاز از ۲۵ بازی در رده پنجم جدول رده‌بندی قرار دارد. کسب سهمیه آسیایی با توجه به چهار مدعی دیگر بسیار سخت به نطر می رسد. از طرفی اوضاع تیم هم روبه‌راه نیست. چند بازیکن مصدوم هستند. چند نفر مدتی درگیر کرونا بودند. یک بازیکن با محرومیت انضباطی روبرو شده است. در سوی دیگر انتقادات به بازیکنان و کادر فنی هم به اوج رسیده و هواداران همچنان در فکر سرمربی قبلی هستند و رسانه‌ها نام‌های مختلفی را برای هدایت استقلال در فصل بعد معرفی می‌کنند. در این بین و در مرکز ثقل این فشارها، "فرهاد مجیدی" قرار دارد.
تساوی خانگی در برابر نساجی در حالی رقم خورد که ۲۴ ساعت بعد رقیب سنتی آبی‌پوشان تهرانی برای چهارمین دوره متوالی قهرمانی‌اش را قطعی کرد تا کام هواداران این تیم تلخ‌تر شود و آنها عصبانی‌تر شوند. تیم بعد از شکست مقابل فولاد هیچ باختی را تجربه نکرده اما در چهار بازی به یک برد اکتفا کرده است. کمبود نفرات باعث شده تا مجیدی از برخی نفرات در پست‌های عجیب و غیرتخصصی بهره ببرد و همین مساله دوباره به شدت انتقادات افزوده است. مجیدی در این شرایط ترجیح داده مانند همیشه خودش را از رسانه دور کند. او پیشکسوتان باشگاه را هم تقریبا پشت سر خود ندارد و هواداران نیز مانند قبل دوستش ندارند تا به نوعی در تنهاترین شرایط ممکن به ادامه راه بیندشید. راهی که انتهایش مه‌آلود و نامشخص است.
مجیدی شرایطی را تحمل می‌کند که در فوتبال ایتالیا و در شهر میلان استفانو پیولی داشت. او وقتی سرمربی آث میلان شد کسی باورش نداشت. تیم در ۶ بازی اول تنها یک برد به دست آورد و در نیمی از مسابقات شکست خورده بود. رسانه‌ها مدام از او انتقاد می کردند و نام‌های گوناگونی را برای جانشینی‌اش روی جلد می‌بردند. پیشکسوتان باشگاه از انتخاب او متعجب بودند. علنا باشگاه با سرمربی فصل بعد هم توافق کرده بود و رانگ‌نیک برای پایان فصل لحظه‌شماری می‌کرد تا جای او را بگیرد و سرمربی روسونری شود. در این شرایط بازهم پیولی سعی می‌کرد سکوت اختیار کند و در رسانه‌ها حرف خاصی نمی‌زد.
میلان به روند سینوسی خود ادامه داد و حتی چند برد متوالی را هم به دست آورد اما بازهم کافی نبود. شیوع ویروس کرونا مسابقات را به تعطیلی کشاند. میلانِ بعد از کرونا اما به شدت تغییر کرده بود. ۱۱ بازی بعد از کرونا انجام شده و میلان در این مدت باختی نداشته است. تیم به هفت برد و چهار مساوی رسیده و در این بین توانسته یوونتوس، لاتزیو و رم را شکست دهد. میلان در ۱۵ بازی اخیرش فقط یک شکست داشته که از آن چند ماه می‌گذرد. این نمایش دلپذیر باعث شد تا باشگاه میلان در اقدامی عجیب و دور از انتظار اعلام کند که قرارداد سرمربی ۵۴ ساله خود را تا سال ۲۰۲۲ تمدید کرده و حضور رانگ‌نیک در این تیم منتفی است.
بله. پیولی با اعتماد به توانایی خودش و در سکوت و آرامشی مثال‌زدنی، بی اعتنا به فعالیت‌های عجیب باشگاه و فشار رسانه‌ها و هواداران، تیمش را مهیا کرد و به همه نشان داد که چه توانایی بالایی دارد. او حرفش را داخل زمین زد. روی کارش تمرکز کرد و پله پله جلو رفت. اینقدر خوب بود و خوب کار کرد تا احترام از دست رفته را بازپس گرفت. او با عملکردش کاری کرد که همه به او احترام بگذارند.
فرهاد مجیدی هم شاید باید با همین نسخه پیشنهادی از مرد ۵۴ ساله اهل پارما کارش را پیش ببرد. او تا پایان فصل فرصت دارد تا خودش را نشان بدهد. اینکه با رسانه‌ها صحبت نمی‌کند مساله‌ای قابل نقد است اما این حرف نزدن اگر باعث شود روی کارش بیشتر متمرکز شود می‌تواند قابل قبول باشد. فرهاد باید با اعتماد به خودش و مشورت با دستیارانش تیمش را به پیش ببرد. تیم او در این مدت نشان داده نکات مثبتی را در دل خود دارد. استقلال هنوز می‌تواند از لیگ کسب سهمیه کند، در جام حذفی به قهرمانی برسد و در لیگ قهرمانان آسیا به دور دوم صعود کند. اگر مجیدی بتواند در این هفته‌های باقیمانده تیمش را به آرامش برساند و بردهای متوالی به دست بیاورد خود به خود کاری می‌کند تا منتقدانش سکوت کنند؛ باشگاه برای نگه داشتنش پیشنهاد بدهد؛ رسانه‌ها به او احترام بگذارند و هواداران، استراماچونی را فراموش کنند و دوباره فرهاد را به محبوب‌ترین استقلالی تبدیل کنند. حال باید دید سرانجام فرهاد، شبیه استفانو خواهد شد یا خیر.
