وزنه را کیلویی حساب میکنند، هرکیلو ۲۲ هزار تومان. یک جفت وزنه ۱۰ کیلویی بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان قیمت دارد. اگر دنبال ۵ کیلویی باشید هم بین ۱۸۰ تا ۲۳۰ هزار تومان است. وزنهها انواع زنانه و مردانه هم دارند. وزنههای زنانه روکش لاستیکی یا ابری دارند و انواع مردانه معمولاً دسته فلزیاند. «خانمها بیشتر وزنههای ۲ کیلویی و ۳ کیلویی میگیرند. الان وزنه ۳ کیلویی کم شده چون بیشتر میخرند. آقایان وزنههای ۱۰ و ۲۰ کیلویی میگیرند. در کل هردو گروه یعنی خانمها و آقایان خرید میکنند و نسبتشان مساوی است چون باشگاهها تعطیل است و مردم در خانه ورزش میکنند. البته بیشتر فروشمان همین وزنه است وگرنه وسایل دیگر را این مدت خیلی کم خریدهاند.»
این را یکی از فروشندگان راسته لوازم ورزشی فروشان خیابان منیریه میگوید. کرونا کارشان را به نسبت قبل کساد کرده. قبلاً باشگاهها ازشان خرید میکردند که با تعطیلی باشگاهها، بیشتر مشتری خانگی دارند که آن هم البته بهگفته خودشان اوایل شیوع کرونا تعدادشان بیشتر بود و حالا کمتر شدهاند.وحید عاشقی از دیگر فروشندگان راسته میگوید:«وضعیت اقتصادی مردم خراب است و ورزش اولویت اولشان نیست. مشتریها میآیند قیمت میگیرند و میروند. مشتری آمده بود که دکتر بهش گفته بود باید ورزش کند اما چند تکه وسیله را که قیمت کرد، پشیمان شد و رفت. یک کش پیلاتس را که قبلاً ۲۳ هزار تومان میفروختیم، الان خودمان ۸۰ هزار تومان میخریم و باید خودمان با مالیات و ارزش افزوده بفروشیم که حداقل باید ۲۵ درصد روی آن بکشیم که میشود دور و بر ۱۰۰ هزار تومان. یک تکه کش را ۱۰۰ هزار تومان برایش پول نمیدهند و مجبورند قید ورزش مورد نظر را بزنند. الان هم در همین ۲۰ روزه اخیر قیمتها ۳۰ تا ۴۰ درصد بالا رفته و ما هم تعیین نمیکنیم. الان وزنهای که چدنی است را در نظر بگیرید که فروشنده چدنش را ۲۰ روز انبار میکند و بعد گران میفروشد. تولیدکننده هم مجبور است بخرد بههرحال. تمام این وزنهها هم ساخت ایران است. دو سال است که از چین وزنه نمیآید. الان البته با وضعیت باشگاهها خرید هم پایین میآید و تولیدکننده هم جنس روی دستش میماند. جدا از بحث کرونا، قبلاً با ۱۰۰ میلیون تومان میشد باشگاه زد اما الان حداقل ۳۰۰، ۴۰۰ میلیون میخواهد.» او به مت یا زیراندازهای ورزشی اشاره میکند و میگوید:«الان اینها هم ساخت ایران است ولی گران شده و اصلاً فروش نداریم.» متهای فوم معمولی ۹۰ هزار تومان هستند و نوع بهترش ۱۷۰ هزار تومان قیمت دارد و اگر جنس دولایه اعلا بخواهید، ۲۷۵ هزار تومان باید بپردازید و خب با این قیمتها، عجیب هم نیست گفته فروشنده که مردم قید خرید لوازم ورزشی را بعد از قیمت کردن میزنند.پسربچه دست مادرش را به سمت فروشگاه میکشد. هرچه بخواهد همین جا پیدا میشود. معلوم است که بچه عاشق اسکیت است و مادر با اینکه تمایلی ندارد برای خرید، مشخص است به اصرار او آمده تا حداقل چرخی بزنند و نگاهی بیندازند. «الان که والا راضی نیستم همان پارک هم برود. پارسال تمرین میرفت و امسال هم اگر کرونا نبود، میرفت. یک چیزهایی یاد گرفته و دوست دارد خودش برود پارک تمرین کند چون پیستها تعطیل هستند ولی باز هم نگرانم چون بچه را که نمیشود موقع بازی کردن کنترل کرد. بههرحال دستش آلوده میشود. البته پیستها بعد از موج اولیه کرونا باز شدند و چند روزی هم گذاشتم برود اما الان که تعطیل هستند.»
این را مادر پسربچه میگوید که بهنظر میآید یک اسکیت برد طرحدار حسابی چشمش را گرفته. اسکیت بردها بین ۶۵۰ تا ۹۵۰ هزار تومان قیمت دارند و اسکیتها هم قیمتشان از ۴۵۸ هزار تومان شروع میشود و تا یک میلیون تومان میرسد که بهگفته پیام صبوری مغازه دار، این قیمت برای نوع غیرحرفهای و به اصطلاح اسباببازی آن است و اسکیت حرفهای بالای یک میلیون تومان است و تا یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان میرسد. در حالی که پارسال با ۷۰۰ هزار تومان میشد اسکیت حرفهای خرید. او میگوید:«ما نهایتاً تا همین رنج قیمتها را میآوریم و در همین حد هم مردم توان خرید ندارند. فصل اسکیت ۶ ماه اول سال است و امسال هم که کرونا کلاً همه چیز را تعطیل کرده.»فروشندگان لوازم شنا کسادترین بازار را دارند. «استخرها که بسته هستند و میشود گفت چند ماه است که اصلاً فروش نداریم. ما تک فروش هستیم و بسته بودن استخرها به خاطر کرونا از یک طرف و بالا رفتن قیمت دلار و افزایش قیمتها از سوی دیگر، کاری کرده که اصلاً به فکر تعطیل کردن فروشگاه بیفتم چون الان این حجم جنس در مغازه خوابیده و مشتری نیست. ۹۰ درصد جنسهای ما هم وارداتی و از چین است که با این شرایط گمان نکنم دیگر توان خرید داشته باشیم، گرچه همینها هم روی دستمان مانده است. پارسال این موقع کلی لوازم شنا میفروختیم چون بههرحال همیشه بیشترین فروش در تابستان است.»
برای بعضیها ورزش کردن در خانه معادل کاری به سادگی حلقه زدن است. حلقه لاغری یا هولاهوپ شاید اولین وسیلهای باشد که به ذهن خیلیها برسد. بهنظر خیلیها کاربردی و ساده است و برای کسانی که قصد لاغری دارند گزینه خوبی محسوب میشود. نمونهاش دو تا خانم میانسال که ماسک زده و دستکش پوشیده راهی خیابان منیریه شدهاند تا چند تکه وسیله ساده بخرند و به خانه ببرند. «حلقه قیمت کردهام، ۱۱۰ هزار تومان. چه خبر است؟! از همینها دخترم پارسال خرید ۴۵ هزار تومان. همین مدل توپدارش بود. این سادهها دیگر خیلی الکی است، بهکار نمیآید. الان که این را دیدم اینقدر شده، پشیمان شدم. همین پیادهروی میروم.» زن دیگر با تکان دادن سر گفتههای او را تأیید میکند و ادامه میدهد:«همین پیاده روی هم بالاخره یک جفت کفش خوب میخواهد. قبلاً زورمان میرسید سالی، دو سالی یک بار یک جفت کفش استاندارد ورزشی در حراج بخریم. الان همین کفشهای غیراستاندارد و تقلبی را باید بالاتر از همانها که قبلاً میخریدیم، بخریم. اصلاً جنس خوب پیدا نمیشود. اینها را شبیه اصلش درمیآورند اما وقتی میپوشی میفهمی زیرهاش چقدر غیراستاندارد است و خودش باعث پادرد میشود بیشتر. خصوصاً در سن ما مهم است که این چیزها رعایت شود. الان دکتر میروی، میگوید استخر و پیاده روی. استخر که دیگر هیچی، تمام شد. پیادهروی تنها کاری است که از دستمان برمیآید، آن هم با هزار مصیبت.»لباسها و کفشهای حراجی و تک سایز را بیرون مغازهها داخل سبد گذاشتهاند. گاهی توجه رهگذری جلب میشود و میایستد و کمی زیر و رویشان میکند و بعد راهش را میگیرد و میرود. ساک ورزشی هم با توجه به اینکه این روزها خریدار چندانی ندارد، جزو اقلام حراجی محسوب میشود، با این حال بهگفته یکی از فروشندهها با همین قیمت حراج هم کسی نمیخرد چون بالاخره باید باشگاه بروند که ساک ببرند دیگر. گرچه باشگاهها بهصورت محدود شروع بهکار کردند و بعضیهایشان هم در زمان تعطیلی اجباری، مخفیانه و زیرزمینی مشغول به کار بودند اما بهرحال مراجعه برای خرید اقلام ورزشی کم شده و آنطور که میگویند هیچ وقت بازارشان به این کسادی نبوده است.
اینجا برای هرکس متناسب با توانش وزنهای وجود دارد. از نیم کیلویی گرفته تا ۲۰ کیلویی. کرونا اما وزنهای نامتناسب بر دوش همه قرار داده؛ بیشتر از توان و سنگینتر از آنچه فکرش را میکردیم.