به نظر میرسد اغلب افراد با بیماری خفیف در طول یک تا دو هفته بهبود پیدا کنند.
اما بررسیهای اخیر در آمریکا نشان دادهاند که روند بهبودی در برخی از بیماران، حتی افراد با بیماری خفیف که بستری نشدهاند، ممکن است طولانیتر از حدی باشد که قبلا تصور میشد.
بر اساس این بررسیها یک سوم بزرگسالان مبتلا به کووید-۱۹ در طول دو تا سه هفته پس از مثبت شدن آزمایش کرونایشان هنوز به وضعیت طبیعی بازنگشته بودند. در میان بزرگسالان جوانتر (۱۸ تا ۳۴ سال) که نیاز به بستری شدن پیدا نکرده بودند و دچار بیماری زمینهای نبودند ، یک پنجم افراد در طول دو تا سه هفته پس از مثبت شدن آزمایش به زندگی عادی بازنگشته بودند. در موارد شدید کووید-۱۹، روند بهبودی ممکن است شش هفته یا بیشتر به طول انجامد.
برخی از بیماران ممکن است دچار مشکلات درازمدت جسمی، شناختی و روانشناختی شوند. علائم در این افراد ممکن است در طول زمان به طور متناوب بهبود یابند یا بدتر شوند یا علائم جدیدی جایگزین علائم قدیمی شوند. این علائم شامل مجموعهای از مشکلات از خستگی و اشکال در تمرکز گرفته تا اضطراب، ضعف عضلانی و تداوم تنگ نفس هستند.
این بیماران را که اصطلاحا long-haulers مینامند ممکن است هفتهها یا ماهها پس از بروز نخستین علائم کووید-۱۹ به طور کامل بهبود پیدا نکرده باشند. این علائم ادامه یابنده را «نشانگان پساویروسی» یا «نشانگان پسا-کووید-۱۹» هم مینامند.
هنوز مشکل است پیشبینی کرد کدامیک از بیماران جزء این گروه خواهند شد و علائمشان برای مدتهای طولانی ادامه خواهد یافت. نشانگان پسا-کووید-۱۹ میشوند، فقط سالمندان دارای بیماریهای زمینهای را دچار نمیکند و بزرگسالان جوان قبلا سالم هم ممکن است دچار آن شوند.
علائم نشانگان پسا-کووید-۱۹ مانند علائم خود کووید-۱۹ از فردی به فردی دیگر کاملا متفاوت است. برخی از علائم شایعتر شامل خستگی، اختلالا در تمرکز، تنگی نفس، لرز، درد بدن، درد مفصل، درد قفسه سینه، سرفه، تداوم از دست دادن حس چشایی یا بویایی میشوند.
ویژگی مشترک این بیماران این است که سلامت هیچکدام به وضعیت پیش از ابتلا به کووید-۱۹ بازنگشته و علائم مداومشان بر کیفیت زندگیشان تاثیر منفی گذاشته است.
برخی از پژوهشگران معتقدند که عفونت کروناویروس جدید یا سارس-کوو-۲ باعث تغییرات درازمدت در دستگاه ایمنی بدن میشوند. برخی دیگر پیشنهاد میکنند که کروناویروس باعث اختلال تنظیم دستگاه عصبی خودکار میشود که از جمله میتواند بر سرعت ضربان قلب، فشار خون و تعریق تاثیر بگذارد.
از طرف دیگر بسیاری از افرادی که دچار علائم مزمن شدهاند، آزمایش کووید-۱۹ را ندادهاند تا عفونتشان ثابت شود و بنابراین تشخیص دادن نشانگان پسا-کووید-۱۹ به این سادگیها هم نیست. در ابتدای شروع پاندمی کرونا، آزمایش برای تشخیص عفونت ویروس چندان در دسترس نبود. بسیاری از افرادی که تصور میکردند دچار کووید-۱۹ هستند، بدون انجام آزمایش خودشان را ایزوله کردند یا اگر میخواستند آزمایش شوند، درخواستشان رد شده بود.
از طرف دیگر خود این آزمایشها هم کاملا قابلاعتماد نیستند و هم آزمایشهای تشخیصی و هم آزمایشهای آنتیبادی اگر خیلی زود یا خیلی دیر انجام شوند، ممکن است نتیجه منفی کاذب بدهند.