مهدی فضائلی، فعال سیاسی اصولگرا در یادداشتی نوشت: به عبارت دیگر، آنچه بیش از هر چیز در مناظرههای تلویزیونی برای نامزدها اهمیت دارد نه بیان حقیقت بلکه ارائۀ تصویری جذاب از خود به مخاطب و مغلوبکردن رقیب یا اِسکات خصم است.
این روزها بار دیگر مقوله مناظرههای انتخاباتی با اولین مناظره ترامپ و بایدن که بدترین مناظره تاریخ آمریکا لقب گرفت برجسته شد؛ مناظرهای که به قول ریچارد هاس، رئیس شورای روابط خارجی آمریکا، «بر سیاست خارجی آمریکا تأثیرگذار بود و جایگاه آمریکا در جهان را بیش از پیش تضعیف کرد و اعتماد به نفس آمریکاییها را پایینتر آورد و با عقبنشینی و انحطاط دموکراتیک، آمریکا را بهسوی دنیای #پساـآمریکا نزدیک کرد!»
سخن اصلی این نوشتار، بررسی و تجزیه و تحلیل مناظرههای انتخاباتی یا مناظره ترامپ و بایدن نیست بلکه هشدار و توجهی است به نامزدها و متصدیان انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۱۴۰۰.
مناظرههای انتخاباتی میان نامزدهای ریاست جمهوری در ایران نیز از سال ۱۳۸۸ و طوفانی یا صریحتر بگویم، غیر اخلاقی آغاز شد!
این مناظرهها پس از آن نیز ادامه پیدا کرد و در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ نیز با تأثیرات بسیار بدی طی شد.
از مناظرهکنندگان نظام باطل آمریکا انتظاری نیست اما در ایران اسلامی و برای دستیابی به مسؤولیت رئیس دولت اسلامی چنین رفتارهایی به هیچ وجه قابل پذیرش نیست.
در فرهنگ اسلامی ما «جدال احسن» مورد توجه و تأکید است اما چنین مناظرههایی مصداق «جدل غیر احسن» است که از جهت محتوا مرکب است از مقدمات باطلِ فاسد و از جهت روش، برخلاف جدل احسن که همراه است با ملایمت و مدارا، جدلی است همراه با درشتی و خشونت و توأم با لجاج و ستیز. این گونه جدل که به گفته برخی درواقع چارهاندیشی یا حیلهای است باطل، به قول مرحوم علامه طباطبایی، یا " اِحیای باطل " است یا " اِحیای حق با کشتن حقی دیگر"!
بنابراین در کنار نقد رفتار زشت و فضاحتبار ترامپ و بایدن که انعکاسی از واقعیت کنونی آمریکاست باید از آن عبرت بگیریم و از هماکنون یا سازوکار ابتکاری و مناسب دیگری را برای انتخابات ۱۴۰۰ طراحی کنیم و یا با ضوابط و آییننامهای متقن، شرایط مناظرههایی متفاوت را فراهم نماییم.