کی‌روش مغز متفکر منچستریونایتد بود
رونی عادت داشت در دوران حرفه ای خودش در تیمی بازی کند که حریفان از رویارویی با آن هراس داشتند؛ در فینال سال 2011 لیگ قهرمانان مقابل بارسلونا اما، همه چیز بر عکس بود.
او در مصاحبه با تلگراف درباره آن بازی گفت: تصور نمی کردم هیچ شانسی برای شکست دادن آن ها داشته باشیم؛ حتی وقتی که قبل از پایان نیمه اول حساب کار را 1-1 کردیم... من در هیچ یک از دیگر بازی های خودم برای منچستریونایتد درون زمین فکر نمی کردم که «هیچ راهی برای برنده شدن ما وجود ندارد». ما مقابل تیمی بازی می کردیم که به عقیده من بهترین تیم تاریخ است. اما فقط سه سال قبل، منچستریونایتد توانسته بود بارسلونای فرانک رایکارد را در مرحله نیمه نهایی شکست دهد. این مهم به لطف رویکرد محتاطانه و دفاعی سر الکس فرگوسن در مقابله با لیونل مسی، ژاوی و آندرس اینیستا جهت کسب یک تساوی بدون گل در نیوکمپ و سپس گل زیبای پل اسکولز پس از گذشت 14 دقیقه از دیدار برگشت رقم خورد.
او ادامه داد: به نظرم آن تنها راه شکست دادن آن تیم بود. فکر می کنم حضور کارلوس کی روش در تیم آن زمان تاثیر گذار بود (در جولای 2008 رنه مولنستین به عنوان کمک مربی فرگوسن جانشین کی روش شد). کارلوس رابطه بسیار خوبی با فرگی داشت. هرگاه سرمربی بر اساس غرایز خودش پیش می رفت و می گفت: «ما در این بازی حمله خواهیم کرد» کارلوس او را به تجدید نظر وادار می کرد. او کسی بود که در سال 2008 تاکتیک ها را برای ما تشریح کرد و همان فرد محتاطی بود که به آن نیاز داشتیم.
تیم فرگوسن در آن تقابل برنده شد ولی نحوه برنده شدن در آن مرحله، برای فرگوسن دلچسب نبود.
