کم نیستند نوجوانان و جوانانی که در این مرز و بوم از استعدادهای فوتبالی بینظیری برخوردارند و به دلیل ضعف ساختاری در فوتبال پایه کشور نمیتوانند به مرحله شکوفایی برسند، همانهایی که از نقاط دور و نزدیک به پایتخت میآیند و تست دادن در رده پایه تیمهایی نظیر استقلال و پرسپولیس برایشان کم از رویا ندارد.
شمال، جنوب، غرب و شرق ایران همواره فوتبالیستهایی را به خود دیده که با سختی و تلاش فراوان توانستهاند به بالاترین سطح ورزش این کشور برسند، اما همانا استعدادهای بسیاری نیز به دلیل مشکلات موجود در ورزش پایه، نبود محلی برای بروز و ظهور این استعدادها در مناطق محلی و منطقهای، ضعف مدیریتی در کشف و پرورش بازیکنان مستعد و...مجبور شدهاند مسیر دیگری را برای زندگی خود انتخاب کنند و تمام آن استعدادها را به دست باد بسپرند.
تاسف آور این که در نقطهای دیگر اما بستر برای رشد رانتی برخی فراهم است، افرادی که شاید از هیچ ظرفیت و استعدادی برای نمو هم برخوردار نیستند و صرفا از مسیرهای رانتی یا مالی میتوانند به نقطه مطلوبی برسند که نباید! کم نبودهاند بازیکنانی که به صورت سفارشی و یا با پرداخت پول توانستهاند در تیمهای سرشناس کشور جایی برای خود دست و پا کنند و با حمایتهای خانوادگی فرصتها را برای بازیکنان مستعد ورزش این کشور کور کنند. چرخه معیوبی که سالیان سال از سوی متولیان استعدادیابی در کشور تغییر محسوسی نداشته است و در این بین هم سودجویان به خوبی توانستهاند از آب گل آلود برای خود ماهی بگیرند و آب هم از آب تکان نخورد.
باور کردنی نیست، اما اینها جملات والا رضا فرزین، نوه علی پروین و فرزند آرش فرزین داماد علی پروین در یک گفتوگوی رسانهای است: «اول ازهمه باید از آقای رضا جباری (سرمربی تیم نوجوانان پرسپولیس) تشکر کنم که به من اعتماد کردند و همین جا قول می دهم که تا ۲۰ روز دیگر یعنی تا ۲۸ آذرماه به آمادگی صد در صد برسم. حدود ۱۴ کیلو اضافه وزن داشتم که با تمرینات سختی که طی این مدت زیر نظر مربیان متخصص انجام دادم هفت یا هشت کیلو را کم کردم و مانده پنج یا شش کیلوی دیگر که این کیلوهای اضافی را هم همانطور که قول دادم تا ۲۸ آذر که تاریخ اولین بازی ما در چارچوب رقابتهای نوجوانان است کم خواهم کرد و خودم را به وزن ایده ال و شرایط بازی میرسانم».
جایگاه علی پروین به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ این کشور بر کسی پوشیده نیست و مخاطب این مهم نیز اسطوره باشگاه پرسپولیس نست، چرا که علی پروین هم سالها از رانت در فوتبال و باشگاه پرسولیس آسیب دیده است.
متهم مسائل مطرح شده متولیان باشگاه پرسپولیس هستند که در مورد تیمهای پایه فوتبال خود چه رویهای را دنبال میکنند و شاخصها و قوانین موجود برای آنها چگونه تعریف شده است؟
سوال مطرح شده از متولیان باشگاه پرسپولیس این است که آیا تمامی بازیکنانی که به این باشگاه بزرگ و مردمی وارد میشوند از چنین فرصتی برخوردار هستند که با ۱۴ کیلو اضافه وزن به تیمهای پایه راه یابند؟ این که برای تمامی بازیکنان مربیان متخصص در نظر میگیرند که وظیفه کم کردن وزن آنها را بر عهده داشته باشد، آن هم در آستانه مسابقات؟
کسی نمی تواند منکر استعداد احتمالی نوه علی پروین یا هر شخص سرشناس دیگری باشد، اما آیا به همه نوجوانانی و جوانانی که با هزاران امید، برای پوشیدن پیراهن پرسپولیس یا هر باشگاه دیگری قدم بر میدارند، به یک شکل نگاه میشود؟