مارلون و کامیل جونز ۲۸ و ۳۰ ساله آتلانتایی ۱۹۰ و ۸۶ کیلوگرم وزن داشتند، در دوران قرنطینه کرونا برای خودشان چالش کاهش وزن گذاشته و در مجموع در طول هفت ماه ۳۶ کیلوگرم وزن کم کردند و به ترتیب به وزن ۱۶۵ و ۷۵ کیلوگرم رسیدند.
مارلون و کامیل جونز در این باره میگویند که تا پیش از این احساس سنگینی زیادی داشتند و رژیمهای مختلفی را تست کردند که از هیچ کدام نتیجه نگرفتند. رژیم گرفتنهای متناوب و رها کردن آن و همچنین ورزش کردن پراکنده و اضافه وزن باعث شده بود که در سلامتی خود دچار مشکل شوند. مارلون در آستانه دیابت بود و کامیل دچار سندروم تخمدان پلی کیستیک شده بود.
در نهایت پاندمی کرونا و قرنطینه به آنها فرصتی داد که در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنند. آنها کوید ۱۹ را تلنگری می دانند که باعث شد درباره سلامتی و ارتقای آن فکر کنند و به این نتیجه برسند که وقت آن رسیده که کنترل سلامت و بدن خود را در دست بگیرند.
ویدیوهای تمرین در خانه استارت این تغییرات بود اما پس از مدتی مارلون ایدهای جدید به ذهنش رسید: دویدن.
کامیل در این باره میگوید: من خیلی شک داشتم که ما بتوانیم این کار را انجام بدهیم. چرا که من قبلا دویدن را امتحان کرده بودم و میدانستم که نمیتوانم بیشتر از ۳۰ ثانیه بدون توقف بدوم.
با این وجود هر دو نفر آنها دوست داشتند دویدن را امتحان کنند؛ چرا که به اعتقاد آنها دویدن یک روش عالی برای حفظ فرم بدن و مسکن استرس است. آنها فکرش را هم نمیکردند که واقعا بتوانند بدوند.
آنها برای شروع این مسیر در روز اول ۲.۳ مایل راه رفته و دویدند اما ناامید نشده و ادامه دادند. هشت تا ۱۰ مایل در هفته قدم دوم آنها بود.
در اول ماه مه ، آنها دویدند و ۲.۳ مایل در اطراف یک پارک تجاری محلی پیاده رفتند. و آنها به آن ادامه دادند. آنها شروع به انجام حدود هشت تا ۱۰ مایل در هفته کردند ، مایل های خود را با استفاده از Apple Watch ثبت کردند و تمرینات خود را در برنامه Nike Run Club و Garmin Connect بارگذاری کردند.
کمیل میگوید: شروع کردن واقعا برای ما کار سختی بود اما پس از آن نتیجه شگفت انگیز شد. اگرچه ما نمیتوانستیم خیلی طولانی یا سریع بدویم اما هر روز بهتر میشدیم.
مارلون میگوید: پس از این من فهمیدم که میتوانیم هر کاری را که در ذهن داریم انجام بدهیم فقط کافی است نسبت به آن متعهد باشیم. برای ما به عنوان دوندگان مبتدی هر روز بلند شدن و ۳۱ مایل دویدن یک شاهکار بزرگ بود.
آنها همچنین علاوه بر فعالیت بدنی رژیم غذایی خود را هم تغییر داده اند.
کامیل میگوید: ما رژیم خاصی را دنبال نمیکنیم. من یک برنامه غذایی متعادل دارم که متناسب با سبک زندگی ما است. من وعدههای غذایی خود را در ابتدای هر هفته برنامه ریزی میکنم و در این برنامه همه مواد مغذی برای بدن را لحاظ میکنم. این روش برای ما مفید است چرا که سختگیرانه نیست و ما خودمان را در خوردن چیزهایی که دوست داریم محدود نمیکنیم فقط همه چیز را به اندازه میخوریم.
کمیل گفت: دویدن به طور چشمگیری زندگی ما را بهتر کرده است؛ ما ورزشهای دیگری هم انجام میدهیم، اما همه چیز با دویدن آغاز شد. علاوه بر این قصد داریم در سالگرد آغاز دویدن مان به طور رسمی در اولین مسابقه خود شرکت کنیم.