جهان در سال ۲۰۲۱ و دوران پساکرونا چگونه خواهد بود؟
سرویس بین الملل- با ورود بیماری فراگیر کرونا به مرحله تازه، جمعی از متفکران برجسته جهانی پیش‌بینی خود را درباره سال ۲۰۲۱ میلادی و آنچه پس از آن روی خواهد داد در نشریه "فارین پالسی" مطرح کرده‌اند.
به گزارش آفتابنیوز؛ "فارین پالسی" با اشاره به اینکه یک سال پس از شیوع کرونا خطوط نظم جهانی دچار تغییر شده و نظم تازه‌ای در حال ظهور است و این ویروس باعث ایجاد اخلال در روند اقتصاد جهانی شده می‌نویسد: "نتایج انتخابات تغییر کرده است، این امر منجر به تغییر قدرت سیاسی و اقتصادی و در داخل و بین کشور‌ها خواهد شد. نشریه ما برای درک بهتر این تغییرات و وارد شدن جهان به مرحله‌ای تازه در سال ۲۰۲۱ میلادی نظر جمعی از متفکران را جویا شده است".
زمانی برای رهبری؛ جان آلن، رئیس انستیتو بروکینگز
در میانه این بحران جهانی بهداشتی برندگان اندکی وجود دارند نه به این دلیل که بیماری از کنترل ما خارج بود بلکه بدین خاطر که اکثر دولت‌ها نتوانستند رهبری و انضباط اجتماعی را در جوامع برای کنترل آن تا زمان تولید واکسن اعمال کنند. کرونا آسیب‌پذیری‌ها و نقاط ضعف جوامع را شدت بخشیده و به عاملی اضطراب‌زا تبدیل شده است. در نخستین گام مشخص شد از نظر اخلاقی اکثر نظام‌های سیاسی توجه نداشته اند که شهروندان شان سزاوار دریافت مراقبت‌های پزشکی هستند و باید تجهیزات بهتری را در اختیار نظام درمانی قرار می‌دادند. بسیاری از کشور‌ها به جای ایجاد ائتلافی جهانی و نوین برای مبارزه با کرونا سیاست انزوا طلبی را در پیش گرفته اند. امریکا بدترین نمونه این مورد بوده است. کرونا نشان داد که مشکلات فراملی تنها با رهبری چندجانبه محور قابل حل هستند.
بذر‌های انقلاب؛ آن ماری اسلاتر، مدیر سابق برنامه‌ریزی سیاسی در وزارت خارجه امریکا
شیوع کرونا نشان داد که امریکا دیگر بازیگری ضروری در امور جهانی نیست. خروج امریکا از سازمان بهداشت جهانی با فرمان ترامپ مسئولیت امریکا برای مشارکت در ساخت واکسنی که دسترسی عادلانه جهانی به آن وجود داشته باشد را از این کشور سلب کرد. امریکایی‌ها بهای این تصمیم را می‌پردازند. بزرگترین شگفتی شیوع کرونا جداسازی چشمگیر اقتصاد کشور‌های ثروتمندان از بقیه اقتصاد جهان است. کرونا باعث مرگ بیش از یک میلیون نفر در جهان شده و فاجعه‌ای برای اقتصاد جهانی و برای صاحبان مشاغل کوچک و حقوق‌بگیران بوده است. با این وجود، بازار‌های مالی آسیب زیادی از این پاندمی ندیده‌اند. این شکاف بذر یک انقلاب را خواهد کاشت.
جهانی شدن به سرعت در حال تغییر است؛ لوری گرت، ستون‌نویس "فارین پالسی"
با توجه به تاخیر پیش آمده در تولید واکسن، ویروس کرونا به این زودی‌ها از بین نمی‌رود. به همین دلیل باید منتظر تغییر و تحولات سریعی در جهان به خصوص در چشم‌انداز جهانی شدن باشیم. پیش‌بینی می‌شود بخش اعظمی از شرکت‌ها نتوانند به وضعیت پیش از دوره پاندمی بازگردند. به نظر می‌رسد از این پس گرایی نیروی محرکه اصلی در کشور‌های جهان باشد. در نتیجه، زنجیره ارتباطات و تعهدات بین‌المللی کشور‌ها در تعاملات تجاری با یکدیگر متزلزل‌تر خواهد شد. میلیون‌ها نفر در شرایط سختتری قرار خواهند گرفت و نهاد‌های بشردوستانه و بهداشتی جهانی با با چالش رشد ملی‌گرایی و مشکلات در تامین نیاز‌های مالی‌شان مواجه خواهند بود.
آغاز قرن شایستگی آسیایی؛ کیشور مهبودانی، پژوهشگر انستیتو مطالعات آسیا در دانشگاه ملی سنگاپور
نرخ مرگ و میر بر اثر کرونا در شرق و جنوب شرقی آسیا کم‌تر از سایر نقاط جهان بوده است. آمار و ارقام دروغ نمی‌گویند. مرگ و میر بر اثر شیوع این بیماری در ویتنام، چین، سنگاپور و کره جنوبی کم‌تر بریتانیا، اسپانیا و بلژیک و ایتالیا بوده است. این موضوع موفقیت آسیا در رقابت با غرب در مدیریت بحران را نشان داد. غرب همواره به باورمندی به علم شناخته می‌شد در حالی که این ترامپ بود که استفاده از ماسک را جدی نگرفت و آسیایی‌ها از ماسک استفاده کردند. غرب همواره به دلیل حاکمیت خوب و کارآمد شناخته می‌شود. موج دوم پاندمی، اما نشان داد این تصوری واهی بوده است به خصوص در مورد اتحادیه اروپا. جوامع آسیایی از نوع مقابله با ویروس سارس آموخته بودند که باید سخت‌گیرانه، هوشیارانه و منضبط عمل کرد. در این جوامع مردم دولت را راه حل می‌دانند. در نتیجه، در ویتنام جامعه در همکاری با دولت منضبط عمل کرد. اقتصاد‌های آسیایی نیز به زودی احیا خواهند شد. این نشان دهنده صلاحیت مدیریت اقتصادی آسیایی است.
دوره تازه‌ای از فعال شدن دولت‌ها؛ شانون کی. اونیل، معاون رئیس‌جمهوری امریکا و از اعضای ارشد شورای روابط خارجی
شیوع کرونا نشان داد که مرحله بعدی جهانی‌شدن نه از طریق تجارت و سرمایه‌گذاری بلکه از طریق فعالیت دولت‌ها شکل می‌گیرد. زنجیره تامین جهانی دچار اختلال شده و عرضه و تقاضا در نتیجه شیوع کرونا کاهش یافته است. اکنون تنش سیاسی میان امریکا و چین است که آینده اقتصادی جهان را تعیین خواهد کرد. تحریم‌ها نیز در حال گسترش هستند. این فعال شدن دولت‌هاست که بر اقتصاد جهانی تاثیرگذار خواهد بود.
اقتدارگرایی چهره بد خود را نشان داد؛ استفن والت، استاد روابط بین الملل
همان‌طور که انتظار می‌رفت کرونا باعث تغییر جهت قدرت از غرب به شرق شده و محدودیت‌های زیادی را برای جهانی شدن ایجاد کرده است. وضعیت چین در حال بهبود است و آمریکا و بیش‌تر بخش‌های اروپا با امواج تازه کرونا مواجه هستند چرا که رهبران غربی نتوانستند به سرعت و به طور موثر پاسخ دهند. این موضوع باعث حق قائل شدن برای حکومت‌های استبدادی نمی‌شود. برخلاف ستایش‌گران چین، استرالیای دموکراتیک، کانادا، نیوزیلند، کره جنوبی و تایوان عملکرد خوبی در مقابله با کرونا داشتند. در مقابل کشورهایی، چون روسیه و متحدان آن و بسیاری از دیکتاتوری‌ها دچار تزلزل شده‌اند.
خبر خوب آن است که اقتدارگرایان تحت فشار به دلیل شیوع کرونا قرار گرفته‌اند. پوپولیست‌ها در اتریش، بریتانیا و آلمان موقعیت خود را از دست داده‌اند. "ولادیمیر پوتین" در روسیه و "الکساندر لوکاشنکو" رئیس‌جمهوری بلاروس و "ویکتور اوربان" نخست‌وزیر مجارستان پس از مدیریت نادرست در مقابله با کرونا تحت فشار بیشتری قرار دارند. مهم‌تر از همه آن که ترامپ پوپولیست رئیس‌جمهوری یک‌دوره‌ای شد.
خیر، این یک نقطه عطف نبود؛ ریچارد هاس، رئیس شورای روابط خارجی
در کمال تعجب، هیچ ارتباطی بین نظام سیاسی یک کشور و عملکرد آن در مدیریت کرونا وجود نداشته است. برخی از دموکراسی‌ها و برخی از نظام‌های استبدادی عملکرد خوبی داشته‌اند و برخی دیگر عملکردشان فاجعه‌بار بوده است. آنچه بیش از همه اهمیت داشته رهبری بوده است. اکنون اروپا قوی‌تر از امریکا به نظر می‌رسد و آلمان و فرانسه در حال همکاری با یکدیگر هستند. بیش‌ترین تاثیر کرونا بر سیاست امریکا بود. اگر این پاندمی وجود نداشت احتمال برد ترامپ در انتخابات وجود داشت. با این وجود، این پاندمی اساس روابط بین الملل را تغییر نخواهد داد.
تغییر هزینه‌های اقتصادی دولت‌ها؛ کوری شاک، رئیس مطالعات سیاستگذاری خارجی و دفاهی در انستیتو امریکن اینترپرایز
در دوره تازه‌ای که وارد آن شده‌ایم به احتمال زیاد کشور‌های جهان متوجه اهمیت همکاری‌های جهانی برای احیای اقتصاد خواهند شد. بودجه دولت‌ها از هزینه برای امور نظامی و دفاعی به امور بهداشتی و درمانی تغییر جهت خواهد داد و مسائل بهداشتی در حوزه امنیت ملی تقدم پیدا خواهند کرد. احتمالا ائتلاف‌های امنیتی، چون ناتو نیز اولویت‌های اقتصادی را مدنظر قرار خواهند داد. به نظر می‌رسد رشد قدرت‌های نوظهور متوقف شده و اقتصاد‌های جهان آزاد بار دیگر موقعیت شان را بازیابند و بر اوضاع مسلط شوند.
جهانی تقسیم شده در حباب ها؛ شیوشانکار منون، پژوهشگر انستیتو بروکینگز
در سال ۲۰۲۰ میلادی، جهان فرصت اجماع جهانی و تکیه بر چندجانبه‌گرایی برای مقابله با کرونا را از دست داد. اکثر دولت‌ها نتوانستند پیوند‌های اعتماد میان خود با شهروندان شان را تقویت کنند. در نتیجه، جهان به حباب‌هایی جدا شده تقسیم شده است و به نظر می‌رسد این عدم همکاری جهانی باعث فقیرتر شدن ما خواهد شد. روابط بین قدرت‌های بزرگ نیز بیش از هر زمان دیگری شکننده است از روابط بین چین و امریکا گرفته تا روابط چین و هندوستان. ضعف عملکرد رهبران جهانی و سازمان‌های بین‌المللی سبب شده تا جهان قدرت کمتری برای مقابله با چالش‌های فراملی از جمله تغییرات اقلیمی و تروریسم بین المللی داشته باشد.
چین با قدرت بیشتری به صحنه بازگشته است؛ رابین نیبلت، مدیر اجرایی اندیشکده "چتم هاوس"
مقابله منضبط با شیوع کرونا این امکان را به چین داده تا بتواند سرعت رشد اقتصادی خود را بهبود بخشد و به مرکز رشد اقتصاد جهانی تبدیل شود. این موضوع مسیر را برای تبدیل شدن چین به بزرگترین اقتصاد جهان هموار خواهد ساخت. برای دموکراسی‌های لیبرال بسیار دیر شده که بتوانند شرایط چگونگی توسعه قدرت اقتصادی چین را تنظیم و تعیین کنند. امریکا و اروپا درگیر تمرکز بر مدیریت کرونا خواهند بود و چین از این فرصت برای احیای خود استفاده خواهد کرد.
هیچ دولتی نمی‌تواند به تنهایی بر مشکلات فائق آید؛ جوزف نای، نظریه‌پرداز و استاد دانشگاه
شیوع کرونا اثبات کرد که هیچ دولتی نمی‌تواند به تنهایی بر مشکلات فراملی و جهانی فائق آید و در این زمینه باید با دیگران همکاری کند. این موضوع زمانی بیش‌تر مشخص می‌شود که با مسائلی، چون تغییرات اقلیمی مواجه می‌شویم.
از مسیر منحوس ,
زیان اور تر نیست .