بوکسوری که با اراده آهنین از مرگ زندگی ساخت
بدون شک شنیدن این خبر که یک نفر 80 کیلوگرم وزن کم کرده است آدم را ترغیب می کند تا با این فرد آشنا شود.این روزها علاقه خیلی از افراد به کاهش وزن زیاد شده است که البته اهمیت زیادی هم دارد.چه از لحاظ سلامتی و چه از لحاظ روحی و روانی.اما آیا کم کردن 80 کیلوگرم وزن رویایی است یا می شود چنین کاری را انجام داد؟از آن مهمتر ورزش کردن،بوکسور شدن و پروراندن رویای المپیک در سر است که این بوکسور 22 ساله حالا اراده کرده تا به آن برسد.
فرشید صادقی شاگرد فروتن گل‌آرا بوکسور معروف کسی است که پس از این کاهش وزن حالا بوکسور شده است و هدفش المپیک است.خودش می گوید:«165 کیلو بودم و 4 سال طول کشید تا توانستم 80 کیلو وزن کم کنم.اوایل خودم فکر می‌کردم ۱۰، ۲۰ کیلو لاغرتر شوم چون نه از قرص استفاده کردم و نه جراحی کردم. روزهایی که رژیم را شروع کردم، خیلی حالم ناخوش بود و کمای خاصی قرار داشتم. هیچ فعالیتی نبود که بتوانم انجام دهم. فقط در دو هفته اول رژیم گرفتم و بقیه این ۴ سال را با دانش و آگاهی خودم طی کردم. حتی از کسی برنامه غذایی هم نگرفتم. مسیری که من آن را طی کردم، فقط به دو فاکتور برنامه غذایی و ورزش مرتبط نیست و باید ۱۰۰ فاکتور را مثل خوابیدن، نوع حرف زدن، فکر کردن و... را تغییر دهی تا بتوانی بر چاقی غلبه کنی.»
این بوکسور این را گفت و ادامه داد:«وقتی من سوار تاکسی می شدم، می گفت باید پول دو نفر را حساب کنی. می گفت صندلی مرا خراب کردی و من ناراحت می شدم. من لباس فروشی نمی رفتم. یک لباس می گرفتم و از اول تا آخر سال تنم می کردم. حتی جرات صحبت کردن در جمع را نداشتم. اعتماد به نفس و روحیه من در حد صفر بود.
بالاخره از یک جایی شروع کردم. یک ترسی هم در من وجود داشت چون دکتر گفت بود که دچار بیماری قلبی هستی. باور کنید تبدیل شدن ۶ وعده غذایی در روز به دو وعده خیلی دردناک بود، اما فقط می خواستم نمیرم.»
او از انتخاب بوکس و رسیدن به این رشته ورزشی حرف می زند و ادامه می دهد:«انتخاب بوکس برای من یک چالش بود. بدنسازی ورزشی نبود که مرا از نظر روحی راضی کند. پیش خودم گفتم ورزشی را انتخاب می کنم که یک چالش جدید باشد. برخی گفتند لاغری ام با قرص و دارو بوده، اما پیش خودم گفتم دیگر بوکس که با قرص و دارو نمی شود. البته وقتی می خواستم شروع کنم، خیلی‌ها گفتند دیر است و باید از بچگی وارد بوکس می شدی. من به این چیزها اعتقاد ندارم و معتقدم هر کسی چیزی را بخواهد، می شود. متاسفانه درباره بوکس اطلاعات غلط هم به مردم زیاد دادند. شنیده بودم که می گفتند باید جنگی باشی و این حرف ها که بوکس ورزش خشنی است، اما هر روز که جلوتر می روم، می فهمم که بوکس یک هنر است. فقط همین را بگویم که من هر بار فوتبال بازی می کنم، مصدوم می شوم، اما در بوکس یک سال است که هیچ آسیبی ندیدم.»
او که شاگرد فروتن گل آرا ملی پوش بوکس ایران است ادامه می دهد:«تمرینات من ادامه پیدا کرد و وقتی هم که کرونا آمد، دیدم همه ورزش را رها کردند، اما من تمریناتم دوبرابر شد.بعد از گل آرا زیر نظر مهدی قربانی تمرین کردم، اما الان دوباره زیر نظر مربی قبلی ام کار می کنم. من بوکس آماتور را انتخاب کردم و می خواهم ادامه دهم. دیر شروع کردم، اما عیبی ندارد. تا عید امسال هم می دانم مسابقه ای نداریم و امیدوارم زودتر کرونا برود تا بتوانیم مسابقه دهیم. هدف من رسیدن به تیم ملی است و تمام تلاشم را برای رسیدن به آن می کنم.»
