آفتابنیوز : 8000 مسلمان در قلب قاره کهن و شاید متمدن جان باختند، سلاخی شدند تا شاید حقوق بشر غربی ها رنگ وبویی بگیرد ، تا شاید وجدانی به درد آید و باور کند پایان جنگ صلیبی را در قرنی که قرار بود هیچ انسانی به مسلخ برده نشود و به جرم باورش بر صلیب کشیده نشود.
فاجعه ای که نتیجه سکوت اروپا بود .
قاره پیر هنوز هم سکوت کرده است ، هر چند مردمانش شاید به دور از چشمان سیاستمدارانی که هر آنچه را که دارند و ندارند مدیون کابوهایی می دانند که هنوز در اندیشه کشور گشایی هستند ، گاه فریادی به اعتراض سر می دهند تا هنوز هم بتوان باور کرد که در میان شان زنده اند کسانی که به جان کودکی ، مردی ، زنی و شاید هم سالخورده ای ناتوان بیش از حقوق حیوانات! اهمیت می دهند.
سربرینیتسا ، تلنگری است بر وجدان خفته جامعه ای که تنها باید انفجاری را تجربه کند تا شاید دریابد که در گوشه ای دیگر از این کره خاکی ، بودند و هستند انسان هایی که قربانی سکوت غربی ها شدند و شاید در این میان در اندوه بی پایان سایرین ، قطره اشکی بیافشانند تا گناهان نابخشودندی خود را بخرند و بار دیگر چشمان خود را ببندند بر آنچه که در پیرامونشان می گذرد.
سربرینیتسا ، برگ سیاهی است در تاریخ قاره ای که هر فاجعه ای را منشا بوده است و سرآغاز تیره روزی های بشر . از جنگ های صلیبی و قتل عام های جنگ های دوگانه جهانی تا شاید حمایت از افراطیونی که این روزها پهنه سرزمین حامیان خود را صحنه تاخت و تاز کرده اند.
سربرینیتسا ، نه سرنوشت یک قوم که تلنگری است برای مردان و زنان مغروری که شاید اکنون باورشان ترک برداشته باشد و به آن بیاندیشند که خود قربانی محتوم تروریست های دست پروده شان خواهند شد.