«بی‌تحرکی» احتمال ابتلا به زوال عقل و افسردگی را افزایش می‌دهد
محمد ولدی‌اطهر اظهار کرد: ورزش و فعالیت بدنی فقط به رشد عضلات و آمادگی جسمانی ما کمک نمی کند بلکه سنگ‌بنای اصلی پیشگیری از حداقل ۳۵ بیماری مزمن مانند بیماری‌های قلبی- عروقی، بیماری‌های شناختی، سرطان و دیابت است و حتی نقش ورزش در برخی از بیماری‌ها آنقدر برجسته است که از ورزش به عنوان دارو برای این بیماری‌ها یاد می‌شود.
وی تصریح کرد: با وجود تأثیراتی که ورزش بر سیستم قلبی- عروقی دارد، به اثرات چشمگیر ورزش بر مغز و سلامت مغز توجه کافی نشده است در صورتی که مطالعات نشان می دهند ورزش محرکی برای تغییرات شناختی و ساختاری در مغز است.
ولدی‌اطهر خاطرنشان کرد: به نظرم بهتر است این دیدگاه را در جامعه توسعه دهیم که ورزش تأثیر مثبتی بر مغز و سیستم‌های مختلف ما ندارد بلکه بی‌تحرکی و عدم فعالیت بدنی است که تأثیرات مخربی بر مغز دارد به صورتی که این سبک زندگی و عدم فعالیت بدنی چاقی، دیابت، افسردگی و زوال عقل را افزایش می‌دهد.
وی در رابطه با تفاوت این دو تعریف، توضیح داد: برخی فکر می‌کنند اگر ورزش کنند خیلی خوب بوده و فواید آن مثبت است اما اگر ورزش انجام ندهند اتفاقی نمی افتد در صورتی که اینطور نیست و نیاکان ما در دنیایی زندگی می‌کردند که مجبور بودند برای غذا ورزش کنند چراکه دریافت غذا بستگی به موفقیت در فرآیند شکار داشت اما انسان امروزی در محیطی زندگی می‌کند که ورزش جزئی از زندگی نیست و فعالیت، بدنی ندارند، پیاده روی به هنر گمشده تبدیل شده و سبک زندگی با گذشته تکاملی ما ناسازگار است.
این کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی ادامه داد: از منظر تاریخی، تکاملی و علمی شواهدی از ارتباط عضله و مغز وجود دارد و اثبات شده است که فعالیت بدنی متوسط و شدید اثرات مفیدی بر سلامت مغز و عملکرد شناختی آن دارد.
ولدی‌اطهر مطرح کرد: ورزش و فعالیت بدنی در مهارت‌های حرکتی، واکنش، یادگیری، حافظه، توجه، سرعت پردازش مغز و کارکردهای اجرایی یعنی فرآیندهای شناختی مانند حل مسئله، سازماندهی، استدلال و حافظه نقش مهمی دارد.
وی با با تأکید بر اینکه ورزش کردن در موفقیت تحصیلی افراد تأثیرگذار است، توضیح داد: در مواردی مشاهده می‌شود که خانواده‌ها فرزندان را از ورزش منع می‌کنند تا درس بخوانند در صورتی که ورزش در موفقیت تحصیلی و هوش تأثیرگذار است.
وی در رابطه با نحوه تأثیرگذاری ورزش و فعالیت بدنی بر مغز، با بیان اینکه تأثیرات به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم است، گفت: تأثیر مستقیم به صورتی است که وقتی ورزش می‌کنیم، عضلات منقبض شده و مولکول‌هایی ترشح می‌کنند که این مولکول‌ها به مغز می‌روند و تغییراتی در آن اعمال می‌کنند اما در روش غیرمستقیم هنگامی که ورزش بر بافت چربی اثر می‌گذارد، تغییراتی اعمال می‌کند و مولکول‌هایی از این بافت‌ها ترشح می‌شود که با حرکت به سمت مغز تأثیرات خود را اعمال می‌کنند.
این فیزیولوژیست خاطرنشان کرد: در درجه اول منظور فعالیت بدنی است نه ورزش و فردی که فعالیت بدنی کافی دارد مانند کشاورزی که به صورت سنتی کشاورزی می‌کند نیاز به ورزش ندارد و ورزش برای افرادی مانند کارمندان، خانم‌های خانه‌دار و بازنشستگان است که فعالیت بدنی کافی ندارند.
وی مطرح کرد: اگر ورزش همگانی به صورت صحیح انجام شود حتی می‌تواند از برخی ورزش‌های قهرمانی مفیدتر باشد چراکه در مواردی انجام ورزش‌های پربرخورد مضر است بنابراین ورزش همگانی صددرصد پاسخگوی نیاز افراد است.
این مربی بدنساز در رابطه با تأثیرگذارترین ورزش بر عملکرد مغز اظهار کرد: مطالعات انجام شده بیشتر بر ورزش‌های هوازی مانور دادند و این تأثیرات بیشتر با تمرینات هوازی به اثبات رسیدند اما تمرینات مقاومتی هم که کمتر مورد مطالعه گرفتند، اثرات مثبتی داشتند.
ولدی‌اطهار با بیان اینکه سازمان بهداشت جهانی(WHO)، ورزش کردن در مدت زمان ۱۵۰ دقیقه با شدت متوسط و ۷۵ دقیقه ورزش شدید را در هفته توصیه کرده است، ادامه داد: برای بزرگسالان، روزانه حداقل ۲۰ دقیقه پیاده‌روی سریع به صورتی که فرد به نفس‌نفس بیفتد، توصیه می‌شود و پیاده‌روی آهسته مورد توجه نیست.
وی با اشاره به اینکه کودکان باید روزانه ۶۰ دقیقه فعالیت به صورت بازی در اکثر روزهای هفته داشته باشند، خاطرنشان کرد: افراد در هر سنی می‌توانند از فواید ورزش سود ببرند اما هر چقدر زودتر باشد بهتر است به صورتی که گفته می‌شود حتی نوزادانی که از مادران ورزشکار متولد می‌شوند، وضعیت بهتری نسبت به سایرین دارند.
