حرف‌های فرهاد مجیدی را جدی بگیرید
در اینکه فرهاد مجیدی با مدیریت قبلی استقلال به مشکل برخورده، تردیدی نیست و به نظر می‌رسد بیشتر صحبت‌هایی که در باب وضعیت نامساعد استقلال از زبان او روایت می‌شود، ریشه در همان اختلاف نظر قبلی دارد. کاری به گلایه‌های فرهاد مجیدی درباره وضعیت کنونی باشگاه استقلال نداریم و صحت‌و‌سقم صحبت‌هایش را می‌شود به مرور زمان پی برد. اگرچه بسیاری از هواداران فوتبال، صحبت‌های این روزهای فرهاد مجیدی را نوعی فرار رو به جلو تلقی می‌کنند تا اگر تیمش در ادامه فصل نتیجه درخورتوجهی نگیرد، کسی او را مقصر نداند؛ ولی یک بخش از صحبت‌های او بدون لحظه‌ای درنگ و تردید درست است و باید آن را جدی گرفت.
فرهاد مجیدی گلایه زیادی کرد؛ ولی در آخر، صحبت‌هایش را با یک هشدار کاملا بجا به پایان برد؛ جایی که او میزبانی استقلال در لیگ قهرمانان آسیا را حق طبیعی این تیم دانست و گفت: «درباره بازی با الهلال عربستان یک نکته را باید به مدیران باشگاه استقلال و فدراسیون فوتبال بدون تعارف گفت؛ استقلال باید میزبان این مسابقه باشد و کفایت فدراسیون سوریه را که منجر به تغییر میزبانی شد، الگو قرار بدهیم تا هر طور شده این میزبانی را از دست ندهیم». این موضوع کاملا درست است؛ استقلال بعد از اجبار AFC مبنی بر سفر به عربستان برای انجام بازی‌های گروهی لیگ قهرمانان آسیا، حالا در مرحله حذفی میزبان الهلال است و باید به طور طبیعی در تهران از رقیب عربستانی‌اش میزبانی کند. با‌این‌حال رسانه‌های عربستانی چندین وقت است که دوباره از این خبر می‌دهند که بازی‌های گروهی ربطی به ارتباط پیچیده سیاسی ایران و عربستان نداشته و حالا که کار به بازی‌های حساس حذفی کشیده شده، دوباره باید بازی نمایندگان این دو کشور در زمین بی‌طرف برگزار شود! بازی خطرناکی که اگر صحت داشته باشد، به معنی تضییع واقعی حق باشگاه استقلال است که هواداران بی‌شماری دارد.
دراین‌بین صحبت‌های فرهاد مجیدی، مسئولان رده بالای ورزش ایران به‌ویژه مسئولان فدراسیون فوتبال را مورد خطاب قرار داده که بهتر است به جای حرف‌زدن از حل مشکلات، به طور عملی وارد میدان شوند و مشکل میزبانی تیم‌های ایرانی در آسیا از رقبای عربستانی را حل‌وفصل کنند. به‌راستی آیا مدیران ورزش ایران، خاصه رئیس فدراسیون فوتبال ایران، از همتایان سوریه‌ای‌شان کمتر هستند؟ سوریه‌ای‌ها زیر بار حرف AFC برای سفر به چین با توجه به مسائل قرنطینه‌ای این کشور نرفتند و AFC مجبور شد به خاطر سوریه، میزبانی را از چین به دوبی بیاورد و چینی‌ها را وادار به سفر به کشوری دیگر کند. حالا عجیب نیست که کشوری با قدرت سیاسی و ورزشی ایران، توانایی راضی‌کردن نهادی مثل AFC را ندارد؟ آیا توان مدیریتی ورزش در ایران به‌ویژه فدراسیون فوتبال ایران، ضعیف‌تر از سوریه‌ای است که هنوز بحران‌های ریزودرشتی را تجربه می‌کند؟ شاید وقت آن رسیده که به جای پوشیدن کت و شلوار و بیان‌کردن شعارهای شیک، واقعا وارد میدان شد و دست‌کم در این مورد حساس حرف فرهاد مجیدی را جدی گرفت.
