نگاهی به زندگی و آثار ویکتور هوگو
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: ویکتور هوگو، نویسنده، رمان‌نویس و شاعر و نمایشنامه‌نویس فرانسوی، ۲۰۶ سال پیش در ۲۶ فوریه ۱۸۰۲ میلادی، دیده به جهان گشود.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ویکتور هوگو،نویسنده، شاعر و نمایشنامه‌نویس فرانسوی و خالق آثاری چون «بینوایان»، «مردی که می‌خندد» و «گوژپشت نتردام»، ۲۰۶ سال پیش در ۲۶ فوریه سال ۱۸۰۲ میلادی، دیده به جهان گشود.
برخی از منتقدان از این نویسنده به عنوان مهمترین نویسنده رمانتیک تاریخ ادبیات نام می‌برند. هرچند که هوگو بیشتر به عنوان یک رمان‌نویس شناخته می‌شود؛ اما برخی معتقدند که او به عنوان یک شاعر نقش به‌مراتب مهمتری را ایفا کرد تا جایی که لقب «پدر شعر فرانسه» را به او داده‌اند.
وی عقیده داشت که شاعر دو وظیفه دارد: «انعکاس عواطف و احساسات جهانی به وسیله آشکار ساختن احساسات خویش و به‌هم پیوستن صدای نسل بشر، طبیعت و تاریخ.»
هوگو در زمان حیاتش همواره به دلیل داشتن عقاید آزادیخواها و حمایت قلمی و لفظی از طبقات محروم جامعه، مورد خشم سران دولتی و حکومتی بود، اما علی رغم فشارهایی چون سانسور، تهدید و تبعید هرگز از آرمان‌های خود دست نکشید.
نگارش کتاب جنجال برانگیز «ناپلئون صغیر» (در ایران با نام «ناپلئون کوچک» نیز ترجمه شده است) در همین دوران انجام شد. همچنین او درباره رمان «بینوایان» گفته است: «من این کتاب را برای همه آزادیخواهان جهان نوشته‌ام»
در قرن بیستم، اقتباس سینمایی از آثار این نویسنده، شهرت او را افزایش داد. رمان‌های «گوژپشت نتردام» ۱۲ بار و «بینوایان»، ۲۰ بار به صورت فیلم و یا کارتون در آمده‌اند.
فعالیت ادبی هوگو با تاتر و نمایشنامه شروع شد. او در آغاز پایه گذار تئوری جدید تاتر رمانتیك بود. از جمله نمایشنامه‌های او می‌توان به آثاری چون: «درام هرمانی» و «پادشاه الكی خوش» اشاره کرد.
جنبش سورئالیسم «فراواقع گرایی» نیز در قرن بیستم، تا حدی از این نویسنده الهام گرفته است و به باور منتقدان، این جنبش ادبی صلح دوستی،انسان‌دوستی و جهان‌وطنی را از آثار ویکتور هوگو وام گرفته است.
آفتاب: ویکتور هوگو، نویسنده، رمان‌نویس و شاعر و نمایشنامه‌نویس فرانسوی، ۲۰۶ سال پیش در ۲۶ فوریه ۱۸۰۲ میلادی، دیده به جهان گشود. به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ویکتور هوگو،نویسنده، شاعر و نمایشنامه‌نویس فرانسوی و خالق آثاری چون «بینوایان»، «مردی که می‌خندد» و «گوژپشت نتردام»، ۲۰۶ سال پیش در ۲۶ فوریه سال ۱۸۰۲ میلادی، دیده به جهان گشود.
برخی از منتقدان از این نویسنده به عنوان مهمترین نویسنده رمانتیک تاریخ ادبیات نام می‌برند. هرچند که هوگو بیشتر به عنوان یک رمان‌نویس شناخته می‌شود؛ اما برخی معتقدند که او به عنوان یک شاعر نقش به‌مراتب مهمتری را ایفا کرد تا جایی که لقب «پدر شعر فرانسه» را به او داده‌اند.
وی عقیده داشت که شاعر دو وظیفه دارد: «انعکاس عواطف و احساسات جهانی به وسیله آشکار ساختن احساسات خویش و به‌هم پیوستن صدای نسل بشر، طبیعت و تاریخ.»
هوگو در زمان حیاتش همواره به دلیل داشتن عقاید آزادیخواها و حمایت قلمی و لفظی از طبقات محروم جامعه، مورد خشم سران دولتی و حکومتی بود، اما علی رغم فشارهایی چون سانسور، تهدید و تبعید هرگز از آرمان‌های خود دست نکشید.
نگارش کتاب جنجال برانگیز «ناپلئون صغیر» (در ایران با نام «ناپلئون کوچک» نیز ترجمه شده است) در همین دوران انجام شد. همچنین او درباره رمان «بینوایان» گفته است: «من این کتاب را برای همه آزادیخواهان جهان نوشته‌ام»
در قرن بیستم، اقتباس سینمایی از آثار این نویسنده، شهرت او را افزایش داد. رمان‌های «گوژپشت نتردام» ۱۲ بار و «بینوایان»، ۲۰ بار به صورت فیلم و یا کارتون در آمده‌اند.
فعالیت ادبی هوگو با تاتر و نمایشنامه شروع شد. او در آغاز پایه گذار تئوری جدید تاتر رمانتیك بود. از جمله نمایشنامه‌های او می‌توان به آثاری چون: «درام هرمانی» و «پادشاه الكی خوش» اشاره کرد.
جنبش سورئالیسم «فراواقع گرایی» نیز در قرن بیستم، تا حدی از این نویسنده الهام گرفته است و به باور منتقدان، این جنبش ادبی صلح دوستی،انسان‌دوستی و جهان‌وطنی را از آثار ویکتور هوگو وام گرفته است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید