با روش خوابیدن بیماران کرونایی در منزل که خونرسانی به ریهها را افزایش میدهد آشنا شوید.
«فاز التهابی ریه در بیماری کرونا علائمی دارد که بیمار به محض مواجهه با آن باید درمانهای ضد التهابی را شروع کند تا قابل کنترل شود. تاثیر قرارگرفتن در پوزیشن پرون (prone)، خوابیده به شکم (دمر یا دمرو) در بهبود اکسیژنرسانی به ریهها در بیمارانی با علایم شدید کرونا نکتهای بود که دکتر یونس جسمانی در پست اینستاگرامی خود و برای افرادی با درگیری ریه به آن اشاره کرد.
علایم هشدار در فاز التهابی درگیری ریه
طبق نظر متخصصان عفونی از جمله دکتر سحر دفاعی، فوق تخصص ریه برای پیشگیری از وخامت شرایط به محض اطمینان از ابتلا به کرونا باید پزشک را در جریان همه علائم و بیماریهای زمینهای بگذارید تا پزشک با توجه به این که بیماری در چه مرحلهای است داروهای مناسب را تجویز کند. بعد از ارزیابی شرایط و مصرف داروهای درمانی در صورت بروز هفت علامت خطر که در ادامه به آنها اشاره میکنیم، خطر درگیری ریه را جدی بگیرید.
نشانهها
۱- تب بیشتر از ۷۲ ساعت
۲- سرفه مکرر
۳- تنگی نفس
۴- کاهش اکسیژن خون به زیر ۹۴ درصد
۵- درد قفسه سینه
۶- ضعف و بی حالی تا حدی که فرد تمایل به خوابیدن یا درازکشیدن مداوم داشته باشد
۷- درد عضلانی و در بیماران مسن علامت مهم ضعف و بیحالی و کاهش هوشیاری، سرگیجه و خوابآلودگی و سر حال نبودن
ضرورت مراجعه و تشخیص پزشک متخصص
در این شرایط فرد باید تحت درمان پزشک قرار بگیرد و متخصص تشخیص میدهد بیماری وارد چه مرحلهای شده است و متعاقب با آن درخواست سیتیاسکن و آزمایش التهابی خون میدهد تا فاز التهابی را مهار کند.
راهکارهای ساده برای افزایش خونرسانی به ریه
زمان شروع این فاز در سویههای قبلی ویروس کرونا بعد از گذشت یک هفته بود اما در جهش جدید بعد از گذشت سه تا چهار روز وارد فاز التهابی میشوند. این در حالی است که برخی بیماران به صورت خفیف به آن مبتلا میشوند.
راهکار خوابیدن به حالت دمر در بیماران کووید-۱۹ و مزیتهای این حالت
قرارگرفتن در حالت دمر و خوابیده راه حلی برای بیماران کروناست که پیش از شیوع کووید هم توسط متخصصان و به صورت علمی اثبات شده بود.
نحوه اجرا
نحوه اجرا به این شکل است که بیماران با درگیری ریه و کاهش اشباع اکسیژن در روز چند ساعت به حالت دمر یا خوابیده روی شکم و سینه دراز بکشند این روش چند مزیت دارد:
در این حالت خونرسانی به قسمتهای پشتی ریه افزایش مییابد و باعث درگیری کمتر ریه و اکسیژنگیری بیشتر از آن میشود و عملا درصد اشباع اکسیژن خون افزایش مییابد.
زمانیکه به پشت دراز میکشید خروج ترشحات از ریه تسهیل میشود.
قرار گرفتن در این حالت دامنه حرکات ریه و قلب را افزایش میدهد.
لازم است بیماران برای جلوگیری از تخریب ریه این دستورالعمل را ۲ ساعت صبح، ۲ ساعت ظهر و ۲ ساعت شب و با مشورت پزشک خود امتحان کنند.