هشدار طالبان به هند
سهیل شاهین در مصاحبه با این خبرگزاری گفت: حضور نظامی هند در افغانستان برای این کشور سرنوشت خوبی نخواهد داشت. هندی‌ها شاهد سرنوشت حضور نظامی سایر کشورها در افغانستان هستند.
به گزارش خبرگزاری "ای ان آی"، هند تاکنون ۳ میلیارد دلار در افغانستان سرمایه گذاری کرده است و به این کشور جنگ زده کمک‌های زیرساختی و انسان دوستانه زیادی ارائه داده است. بزرگ راه زرنج-دلارام، یک مدرسه مدرن در کابل و خطوط انتقال برق در میان چندین پروژه هند در کشور افغانستان هستند.
دهلی نو همچنین در برنامه‌های ظرفیت‌سازی دو جانبه و سه جانبه افغانستان سرمایه گذاری کرده است و بیش از ۳ هزار و ۵۰۰ دیپلمات و نیروی امنیتی افغانستان را آموزش داده است. این کشور سالانه به یک هزار دانشجوی افغان نیز بورسیه تحصیلی ارائه می‌دهد.
شاهین افزود: ما از همه اقدامات انجام شده توسط هند برای توسعه زیرساخت‌ها و رشد اقتصادی و پیشرفت افغانستان، بازسازی و رفاه مردم افغانستان تشکر می‌کنیم.
بسیاری از کشورها در افغانستان که از افزایش خشونت‌ها در این کشور نگرانند، دیپلمات‌های خود را از افغانستان خارج کرده یا تعداد آن‌ها را کاهش داده‌اند. هند درمیان این کشورها قرار دارد و دیپلمات‌های خود را از چندین شهر افغانستان خارج کرده است. این درحالی است که گروه طالبان تضمین داده است به دیپلمات‌های خارجی آسیبی نخواهد رسید.
سخنگوی طلبان در این خصوص گفت: خطری از طرف ما دیپلمات‌ها را تهدید نمی‌کند. ما تعهد داده‌ایم که به هیچ سفارتخانه یا دیپلماتی صدمه‌ای وارد نکنیم و این تعهد بارها در رسانه‌ها تکرار شده است. موضع طالبان مشخص است و ما به دیپلمات‌ها حمله نمی‌کنیم.
شاهین همچنین اعلام کرد گروه‌های اقلیت در افغانستان می‌توانند در امنیت زندگی کنند.
سخنگوی طالبان ضمن رد اتهامات موجود مبنی به ارتباط این گروه با گروه‌های تروریستی اعلام کرد طالبان اجازه نخواهد داد از خاک افغانستان علیه هیچ کشوری از جمله هند استفاده شود.
وی در مورد پیشروی‌های اخیر طالبان در افغانستان گفت: مناطقی که اکنون در اختیار طالبان قرار دارد، به صورت داوطلبانه به ما پیوسته‌اند. صدها هزار نیروی امنیتی افغانستان به صورت داوطلبانه تسلیم شده‌اند. آن‌ها بخاطر خشونت به ما نمی‌پیوندند. خشونت و کشتار توسط دولت مستقر در کابل انجام می‌شود و ما آن را محکوم می‌کنیم.
شاهین در مورد ایجاد یک دولت مشترک با کابل گفت: ما امیدواریم مذاکرات با کابل به نتیجه برسد. آن‌ها باید قدم برداشته و از خود نرمش نشان دهند تا یک راه حل صلح آمیز به دست آید زیرا مردم افغانستان به صلح نیاز دارند. طرف مقابل حاضر به نرمش نیست. موانعی بر سر راه آزادی زندانیان ما و حذف از لیست سیاه که آشکارا در توافق دوحه گفته شده است، وجود دارد. رفع این موانع برای ایجاد اعتماد بسیار اهمیت دارد.
