در سالهای اخیر، سیاستمداران ایرانی، جمهوری آذربایجان، کشور همسایه را به عنوان محلی تبدیل شده برای جنگ نیابتی اسرائیل علیه تهران قلمداد کردهاند. این موضوع میتواند چرایی برگزاری گستردهترین مانور نظامی زمینی ایران در سالهای اخیر در مرز با جمهوری آذربایجان با نام "فاتحان خیبر" را توضیح دهد.
به گزارش آفتابنیوز؛ اندیشکده امریکایی "شورای آتلانتیک" در مقالهای تحلیلی درباره مانور نظامی اخیر ایران در مرز با جمهوری آذربایجان، هدف اصلی ایران از این رزمایش را ارسال پیامی واقعی به اسرائیل میداند و مینویسد: خیبر به در قلعه باستانی یهودیان در شبه جزیره عربستان اشاره دارد؛ جایی که توسط امام علی(ع) اولین امام شیعیان فتح شد.
در نتبجه، ایران با نامگذاری رزمایش خود با عنوان "فاتحان خیبر" بر این باور است که جمهوری آذربایجان نسخه امروزی همان دژ است و در آن کریدور زنگزور قلمداد میشود که از سوی باکو برای متصل کردن کل آن کشور به نخجوان از طریق استان جنوبی سیونیک ارمنستان پیشنهاد شده است.
اصولگرایان در ایران معتقدند این کریدور میتواند دریچهای برای ورود مستقیم اسرائیل و ناتو به قفقاز باشد و در نتیجه، تمامیت ارضی ارمنستان را نقض کرده و تهدیدی برای ایران خواهد بود. جنگ بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان که منجر به بازپس گیری منطقه قرهباغ توسط باکو از ایروان شد، پیامدهای مهمی برای تهران داشت.
برخلاف تصوری که عمدتا مطرح شده در طول جنگ اخیر قره باغ، ایران از جمهوری آذربایجان حمایت سیاسی و نظامی به عمل آورد و نه از ارمنستان. این در حالی بود که ایران در سالیان گذشته از لحاظ ژئوپولیتیک مدتها با ایروان همسو و هماهنگ بود.
تعداد قابل توجهی از اقلیت آذری در ایران زندگی میکنند و بسیاری از مقامهای عالی ایران نیز آذری هستند. به نظر میرسد دلیل تصمیم ایران در حمایت از باکو در جنگ اخیر آن بود که تهران برتری نظامی جمهوری آذربایجان بر ارمنستان را درک کرد و آن را برسمیت شناخت. با این وجود، یک سال پس از اعلام آتشبس، تحولات دفاعی، امنیتی و ژئوپولیتیک در منطقه به گونهای پیش میروند که خشم تهران را برانگیخته است. مانور نظامی خیبر توسط نیروهای مسلح ایران در هفتصد کیلومتری مرز شمال غربی آن کشور با جمهوری آذربایجان سبب تشدید تنشها شده است. ماجرا از آنجا آغاز شد که باکو عوارضی را از رانندگان کامیون ایرانی که وارد منطقه قرهباغ میشدند اخذ میکرد و اخیرا دو راننده کامیون را بازداشت کرده است. این مسیری است که رانندگان در آن به حمل و نقل سوخت و کالا به ارمنستان میپردازند.
این اندیشکده در ادامه میافزاید: ایران با برگزاری رزمایش در اولین سالگرد جنگ قره باغ پیامی آتشین را به باکو ارسال کرد. ایران نیازی به ارسال یگانهای بزرگ زرهی و مکانیزه و پیاده به منطقه نداشت. علاوه بر این، برخلاف زمان اعزام نیرو، خبری از بازگشت گردانهای نظامی به استانهای ایران منتشر نشده است. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت هدف واقعی استقرار نیروهای نظامی ایران تامین نیروی مورد نیاز برای بروز درگیری احتمالی تحت پوشش رزمایش نظامی بوده و ایران خود را برای جنگ آماده کرده بود. نگرانی اصلی ایران افزایش توان نظامی باکو است که توسط حامیان آن کشور، اسرائیل و ترکیه تامین میشود. این امر تعادل و توازن ژئواستراتژیک را به ضرر ایران تغییر میدهد. همچنین، تهران نگران است در صورتی که جمهوری آذربایجان موفق شود کریدور زنگزور را بر دولت ارمنستان تحمیل کند، باکو به راحتی بتواند از طریق زمینی به ترکیه، اسرائیل و اتحادیه اروپا متصل شود و ایران را از معادلات ترانریتی حذف کند. ایران این امر را باعث افزایش حضور اسرائیل و ناتو در مرزهای خود و تضعیف روابط اش با ارمنستان قلمداد میکند.
این اندیشکده در ادامه میافزاید: اعتماد به نفس بالای مقامهای جمهوری آذربایجان، سردی روابط تهران - ایروان به دلیل حمایت ایران از باکو در جریان مناقشه قرهباغ و افزایش نفوذ ترکیه و اسرائیل در قفقاز، مقامهای ایرانی را از احتمال یک درگیری محدود در منطقه شمال غربی به سوی کشیده شدن به جنگی فرقهای سوق داده که احتمالا بر سر قطع ارتباط زمینی ارمنستان ممکن است رخ دهد. با این وجود، آنچه مشخص است آنکه با توجه به آنکه تنشها در خاورمیانه و قفقاز بسیار بیش از سال گذشته است، امکان اتخاذ سیاست خارجی نظامی و تهاجمی بالاست. علیرغم به قدرت رسیدن نخست وزیری تازه در اسرائیل، سیاست امنیتی آن رژیم نیز در قبال ایران تغییر نکرده است. تخریب زیرساختهای هستهای ایران به دلیل اقدامات پنهانی اسرائیل خطر اقدام تلافیجویانه توسط ایران علیه اسرائیل و منافع آنان را در خاورمیانه افزایش داده است.
سهم منو از ايران بدن من مي خام از ايران برم
اصلا تابعيت ايران رو نمي خام
اگه هم سهمي از ايران ندارم
راه منو باز كنيد برم دنبال زندگيم برم اروپا