حضور خاتمی، علامت سؤال رئیسی
تیم ملی فوتبال ایران در آستانه صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر قرار گرفته است. ملی‌پوشان ایرانی اگر بازی بعدی‌شان در مرحله انتخابی را که قرار است هفتم بهمن در ورزشگاه آزادی برگزار شود، با پیروزی پشت‌سر بگذارند، کار تمام است و زودتر از موعد جواز حضور در جام جهانی را به دست می‌آورند. ایران در شرایطی در تلاش برای رسیدن به این امر مهم است که کوشش‌ها برای توجه بیشتر به تیم ملی ادامه دارد.
در‌واقع هرچه بیشتر زمان صعود این تیم به جام جهانی نزدیک می‌شود، درخواست برای توجه ارگان‌های مختلف به این تیم بیشتر می‌شود. هنوز زمان زیادی از مصاحبه تلویزیونی محمدحسین کنعانی‌زادگان، مدافع تیم ملی، با شبکه سه نمی‌گذرد که درخواست کرد ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور کنونی ایران، سری به تمرینات تیم ملی بزند و حتی با بازیکنان تیم ملی تمرین هم کند. او بعد از برتری تیم ملی برابر لبنان و پیش از بازی با سوریه گفت: «دوست دارم ارگان‌های مختلف و هرکسی که می‌تواند، به این تیم کمک کند. از صمیم قلب می‌گویم که حتی دوست دارم اگر مقدور است رئیس‌جمهوری به تمرین تیم ملی بیاید و با ما تمرین کند و به ما قوت قلب بدهد تا با این فوتبال به مردم کمک کنیم، زیرا آن‌ها با فوتبال زنده هستند».
درخواست کنعانی‌زادگان برای حضور رئیس‌جمهور در تمرینات تیم ملی چندان موضوع پیچیده‌ای نیست، چون در گذشته و به‌طور مشخص از زمان ریاست‌جمهوری محمد خاتمی تابه‌حال، این رویه مرسوم بوده و به غیر از یک مورد، رؤسای‌جمهور حتی پا به زمین چمن گذاشته و با بازیکنان تیم ملی دیدار کرده‌اند.
خرداد ۱۳۸۴ و پیش از بازی تیم ملی با کره شمالی بود که محمد خاتمی برای اولین‌بار سر تمرین بازیکنان تیم ملی حاضر شد تا به آن‌ها روحیه دهد. خاتمی در آن برهه تحول مهمی در نظام ورزشی ایران به وجود آورد و سیاست‌های ورزشی‌اش زیر ذره‌بین بود. بااین‌حال تصور نمی‌شد او علاقه‌ای به حضور در تمرین تیم ملی داشته باشد. اگرچه پیش از آن شایعه شده بود محمد خاتمی قرار است یکی از بازی‌های تیم ملی را در ورزشگاه آزادی از نزدیک ببیند، اما بحث حضورش در تمرین تیم ملی فوتبال ایران چندان نهایی نبود؛ اما ۱۱ خرداد خاتمی با حضورش در تمرین تیم ملی فوتبال ایران جو به‌خصوصی را به وجود آورد. او عکسی هم به یادگار با بازیکنان تیم ملی گرفت که بعد‌ها بازتاب زیادی داشت. خاتمی علاوه بر حضور در آن تمرین، برای بازی ایران و بحرین به ورزشگاه آزادی رفت و بازی را از نزدیک تماشا کرد.
رابطه خوبش با علی دایی در بین فوتبالی‌های ایران هم زبانزد است. این دو حتی بعد از پایان دوران ریاست‌جمهوری محمد خاتمی و البته خداحافظی علی دایی از فوتبال هم ارتباطشان را با یکدیگر حفظ کرده‌اند و علی دایی گفته گاهی که فرصت باشد، به دیدار خاتمی می‌رود تا از توصیه‌هایش استفاده کند. دایی همچنین گفته با وجود آنکه فرد سیاسی‌ای نیست، ولی محمد خاتمی را جور دیگری دوست دارد. از آن حضور محمد خاتمی در تمرین تیم ملی فوتبال به‌عنوان حرکتی روحیه‌بخش یاد شده و اشاره‌ای نشده که آیا خاتمی قول مساعدت و همکاری مالی به تیم ملی را در آن برهه داده است یا خیر.
بعد از محمد خاتمی هم احمدی‌نژاد به‌عنوان نفر اول دولت روی کار آمد. محمود احمدی‌نژاد علاقه زیادی به فوتبال داشت و به نظر می‌رسید این علاقه بعضا به‌طور افراطی خودش را بروز می‌دهد. او تا زمانی که رئیس دولت بود دو بار سر تمرین تیم ملی حاضر شد؛ یک‌بار با برنامه و بسیار پرسروصدا و بار دیگر ظاهرا سرزده. عکس‌های حضور اول محمود احمدی‌نژاد در تمرین تیم ملی هنوز دست‌به‌دست می‌چرخد. او برای اولین حضورش با لباس ورزشی در بین ملی‌پوشان ظاهر شد و حتی به دروازه‌بان تیم ملی پنالتی هم زد. واکنش بازیکنان تیم ملی نسبت به حضور احمدی‌نژاد در آن اردو که سال ۸۸ برگزار شد، متفاوت بود؛ عده‌ای از فوتبالی‌ها با محمود احمدی‌نژاد گرم گرفتند و عده‌ای دیگر از جمله علی کریمی چندان استقبالی از حضور او نکردند. احمدی‌نژاد برای بار دوم مهرماه ۱۳۹۱ به اردوی تیم ملی رفت. این‌بار با کت‌و‌شلوار.
البته که در این اردوی دوم رفتار علی کریمی با او بهتر شده بود و تصاویری ازدست‌دادن این دو با یکدیگر در رسانه‌ها دست‌به‌دست چرخید. هرچند نهایتا همان‌طورکه شایعه شده بود، علی کریمی ارتباط خوبی با احمدی‌نژاد نداشت و این مورد را چندین بار با طعنه و کنایه نشان داد. احمدی‌نژاد بعد‌ها از مربیگری علی کریمی انتقاد کرد و گفت برخلاف دوران فوتبالش چندان موفقیت‌آمیز نبوده است. این مورد باعث شد علی کریمی در انتقاد به احمدی‌نژاد یکی، دو جمله کنایه‌آمیز بنویسد: «من یک سال مربی بودم و این همه نقد شنیدم، باکی نیست؛ هشت سال شما چطور بود؟».
برخلاف حضور محمد خاتمی در تمرین تیم ملی، مسئولان وقت فدراسیون فوتبال و مسئولان سازمان تربیت بدنی با هدف کمک مالی به تیم و برآورده‌شدن نیاز سرمربی احمدی‌نژاد را به اردوی تیم ملی بردند؛ به‌ویژه در دوره دوم که صحبت‌های کارلوس کی‌روش به‌خوبی این مورد را نشان داد. کی‌روش بعد‌ها از این حضور هم به‌طور زیرپوستی انتقاد کرد و گفت که عده‌ای از مسئولان فقط برای عکس‌گرفتن با ما آمدند، ولی کمکی به حل مشکل ما نکردند.
برخلاف خاتمی و احمدی‌نژاد، حسن روحانی حاضر نشد به زمین چمن برود و در تمرین تیم ملی ایران حاضر شود. او به‌جای رفتن به اردوی تیم ملی، از بازیکنان و اعضای کادر فنی تیم ملی دعوت کرد تا به دیدارش بروند. در یکی، دو دیداری که در زمان حسن روحانی صورت گرفته، جزئیات زیادی به بیرون درز کرده و حتی از خواسته‌های بازیکنان هم صحبت به میان آمده است. بااین‌حال به نظر می‌رسد مهم‌ترین خواسته از حسن روحانی کمک مالی به تیم ملی و البته تجهیز کمپ تیم ملی به زمین‌های چمن مرغوب بود. مسئولان وقت فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش هم با اهدای پیراهن شماره ۱۲ تیم ملی به حسن روحانی از او به‌عنوان نفر دوازدهم این تیم یاد کردند. البته که شاید خاطره‌انگیزترین تصویر فوتبالی حسن روحانی مربوط به زمانی است که او پیراهن تیم ملی را به تن کرد و از طریق تلویزیون به تماشای بازی تیم ملی روی مبل خانه‌اش نشست.
حالا که به غیر از دوره حسن روحانی، رفتن به اردوی تیم ملی به امری رایج بین رؤسای‌جمهور تبدیل شده، بازیکنان تیم ملی انتظار دارند ابراهیم رئیسی هم سری به اردوی تیم ملی بزند و از نزدیک وضعیت بازیکنان و اردو را نظاره‌گر باشد. حداقل این خواسته‌ای است که محمدحسین کنعانی‌زادگان دارد. واضح است که طبق چند دیدار قبلی ملی‌پوشان با رؤسای جمهور، بهانه اصلی این دیدار روحیه‌گرفتن است تا مقصود اصلی که همان کمک و حمایت‌های مالی است حاصل شود. حال این سؤال باید مطرح شود که ابراهیم رئیسی در مواجهه با درخواست ملی‌پوشان کدام رفتار را انتخاب می‌کند؛ روحانی‌شدن یا احمدی‌نژادبودن.
