عملیات بازگشت ستاره‌ها به پرسپولیس؟
پرسپولیس این روز‌ها آماده می‌شود تا در ورزشگاه آزادی و در جریان هفته ششم رقابت‌های لیگ برتر به مصاف صنعت نفت آبادان برود. این تیم که در سه هفته اخیر موفق به کسب سه امتیاز نشده است در تلاش است تا به ناکامی هایش در این دیدار خانگی پایان دهد.
در این مسیر نسخه‌های زیادی از درون و بیرون باشگاه برای یحیی گل محمدی و پرسپولیس تجویز شده و از هرکدام از آن‌ها به عنوان «داروی شفابخش» یاد شده است. با این حال نکته‌ای که جدیدا زیاد مطرح و به آن پروبال بیشتری هم داده شده گزینه بازگشت «سفرکرده ها» به پرسپولیس است. در همین ۷۲ ساعت اخیر چندین بازیکن قدیمی پرسپولیس مصاحبه کرده و از این گفته اند که می‌خواهند به پرسپولیس برگردند.
اگرچه شاید منظور آن‌ها بازگشت در یکی دو ماه آینده نیست، ولی مشخصا ارسال پالس مثبت به این باشگاه به این معنی است که در صورت نیاز می‌توانند فوتبال اروپا، قطر و امارات را رها کنند و برگردند. علی علیپور مهاجم باشگاه ماریتیمو پرتغال یکی از آن‌ها است؛ مهاجم چندسال پیش پرسپولیس که اصرار زیادی به جدایی از این باشگاه داشت راهی پرتغال شد، ولی هرگز نتوانست در تیم ضعیف ماریتیمو به جایگاه قابل اعتنایی برسد. نیمکت نشینی‌ها متوالی و البته تعداد بازی‌های کم، از مهاجمی که برای آقای گلی در ایران می‌جنگید، بازیکنی فراموش شده ساخت، چون بعد از خروج او، عیسی آل کثیر به پرسپولیس پیوست و در همان چندبازی نخست آن قدر خوب درخشید که پرسپولیسی‌ها خیلی زود علیپور را فراموش کنند.
شرایط برای علیپور در ماریتیمو چندصباحی است تغییر کرده و او فرصت بیشتری برای بازی کردن به دست آورده، ولی این مورد هم به معنای به اوج برگشتن او نبوده است. حالا، همین بازیکن که پیش‌تر نسبت به شایعه بازگشتش به پرسپولیس واکنش‌های بسیار تندی داشته، آن اظهارنظرات را زایده ذهن رسانه‌ها می‌داند و می‌گوید اگر فرصت دست دهد دوست دارم دوباره برای پرسپولیس بازی کنم.
بعد از علیپور هم نوبت به شجاع خلیل زاده می‌رسد؛ مدافعی که با وجود توانایی‌های زیاد، در بدترین شرایط ممکن پرسپولیس را ترک و بعد هم سعی کرد با بازی نخ نما شده، دلیل جدایی اش را مدیریت باشگاه توصیف کند تا هواداران پرسپولیس را همچنان در جبهه خودش نگه دارد. شاهکار او، اما بوسه زدن بر لوگوی باشگاه نه چندان ریشه دار الریان بود که خیلی‌ها آن تصویر را کنار تصویر بوسه بر پیراهن پرسپولیس گذاشته و حتی از این نوشتند که «شجاع سندروم بوس بی قرار دارد». حال این بازیکن هم به تازگی پالس‌های مثبتی برای بازگشت به پرسپولیس فرستاده که در آن عبارات تاکیدی مهمی هم وجود دارد. شجاع گفته «هر وقت دلم بخواهد به پرسپولیس برمی گردم». ممکن است دلیل بیان چنین جمله‌ای این باشد که خودش را بالاتر از باشگاه پرسپولیس می‌داند که بازگشت به آن دلبخواهی شده است. شاید هم وقتی چنین بازیکنی اینطور می‌گوید، واقعیت داشته باشد و همچنان مسیری ویژه برای آن‌ها درنظر گرفته شده باشد. به هر روی، شجاع برخلاف علیپور هنوز سطح فنی خوبش را حفظ کرده و با وجود بازی کردن در تیمی نه چندان قدرتمند سعی کرده از لحاظ فنی به فوتبالش لطمه نزند.
دیگر بازیکنی که این روز‌ها حرفی از بازگشت به پرسپولیس نزده، ولی پرسپولیسی‌ها به شدت علاقمند به بازگشت او هستند، احمد نوراللهی است. هافبکی که ابتدای همین فصل راهی امارات شد، ولی برخلاف دو بازیکن دیگر، پرسپولیس هنوز مهره‌ای برای جایگزینی اش پیدا نکرده است. این تیم در این فصل رضا اسدی را خریده، ولی او فعلا فاصله بسیار زیادی با احمد نوراللهی در پرسپولیس دارد. نوراللهی هنوز با الاهلی امارات قرارداد دارد، ولی از همین حالا هواداران پرسپولیس از مسئولان باشگاه درخواست کرده اند اگر راهی وجود دارد احمد در نیم فصل به پرسپولیس برگردد.
نکته‌ای که در این میان وجود دارد و بازگشت قدیمی‌ها به پرسپولیس را هموارتر می‌کند ضعف این روز‌های تیم است. در واقع تا زمانی که پرسپولیس جام می‌گرفت و بازی‌ها را می‌برد نه بازیکن جدا شده فکر می‌کرد حقش فیکس بازی کردن در این تیم است و رفت و آمدش دلبخواهی و نه هوادار چشم امید به بازگشت بازیکنی داشت که در بدترین موقع، تیم را ترک کرده و رفته است. با این وجود، اما شاید بازگشت یکی دو تا از آن‌هایی که جدا شده اند، به ویژه در پست‌هایی که بازیکن نیاز به بازیکن دارد، بتواند گره‌ای از مشکلات دو طرف باز کند.
