جواد هاشمی بازیگر ۵۶ ساله سینما و تلویزیون که بنا به بعضی آمار و ارقام نزدیک به ۳۰ بار در فیلمها و سریالها شهید شده، مدتی است تمام بیحاشیه بودنهای سالهای کاری خود را یک جا جبران کرده و «حاشیه»، بر «متن» فعالیتهای او غالب شده است.
بسیاری از کارهایی که این بازیگر در دو سه سال گذشته در آنها حضور داشته، علاوه براینکه تصویر کلیشهای او را از بین بردند، گاهی خبرساز و دردسرساز هم شدهاند. در یک مرور ساده شاید اولین تصاویری که متفاوت از چهره همیشه مثبت و روحانی هاشمی به ذهن میرسد در «شام ایرانی» بود؛ برنامهای که بازیگر محبوب فیلمهای دفاع مقدسی را کنار علی انصاریان و حامد آهنگی با شیطنتهای خاص آنها نشاند.
شروع اتفاقهای حاشیهای برای سیدجواد هاشمی تبلیغ خرید ملک در دبی بود که با واکنشها و انتقادهای زیادی همراه بود و او را وادار به عذرخواهی کرد. خود او درباره این اتفاق گفته است که گاهی چیزهایی پیش آمده که در شأنش نبود، مثل تبلیغاتی که برای خرید خانه در دبی کرد. او این کار را اشتباه دانسته و به گفته خودش با شهامت بابت آن عذرخواهی کرد.
حاشیه بعدی هاشمی کاملا هنری بود و به بازی او در سریال «زخم کاری» در شبکه نمایش خانگی برمیگشت؛ جایی که بازیگر نقشهای بسیجی، رزمنده، روحانی و شهید، در یک سکانس معروف استخر، نیمهبرهنه نشان داده شد. این سکانس دستمایه شوخی زیادی حتی توسط همکارانش شد و البته بساط انتقادهای تندی را هم از جواد هاشمی در فضای مجازی پهن کرد. اما این بار او واکنش دیگری در مقابل این اتفاق داشت و تاکید کرد که کاری خلاف شرع و قانون انجام نداده است
هاشمی در مصاحبهای بیان کرد که انتظار برخی مردم از خودش به خاطر چند سال بازی در فیلمهای دفاع مقدسی عجیب و غریب است. «شکی ندارم که باید این تابو شکسته شود. من ادعا نمیکنم که بازیگرم بلکه بیشتر به کارگردانی و نویسندگی علاقهمندم و همین طور تهیه فیلمهای کودک و نوجوان، اما همان قدر که ادعا میکنم یک آدم مذهبی هستم، تلاش میکنم که چهارچوبهای نظاممند شرعی را دچار خدشه نکنم.»
و حالا این بازیگر علاقهمند به ساخت فیلمهای کودک و نوجوان که چند تجربه دیگر هم در این حوزه دارد، از سوم آذر، فیلمی را از همین گونه روانه اکران کرد که در همان روزهای اول با بیانیه و اعتراضهایی که به طیفی از سوی مذهبیون منتسب بود، چنان دچار حاشیه شد که هاشمی را به اصلاح فیلمش مجبور کرد.
«شهر گربهها» فیلمی به کارگردانی و تهیهکنندگی سید جواد هاشمی است که مدتی قبل در جشنواره بینالمللی فیلم کودک و نوجوان هم به نمایش در آمد و سری دوم آن هم در حال ساخت است، اما حاشیههای پیش آمده، این کارگردان را آنقدر دلزده کرده که به فکر چارهای دیگر هم افتاده است. او که بیشتر بهخاطر بدهی حاضر به اکران فیلمش در این مقطع شده بود، در گفتوگویی با ایسنا تاکید کرد که از این همه قضاوت خسته شده و گاهی فکر میکند باید کارش را رها کند.
او اخیرا در برنامه رادیویی «پرانتز باز» هم درباره این حاشیهها با اشاره به تنوع سلیقه در جامعه گفته است: «انتظار نداشتم کسی بدون دیدن فیلم آن را قضاوت کند و خیلی متاسف شدم. میدانم کسانی که آن بیانیه را (برای توقف اکران فیلم) امضا و این درخواست را علنی کردند آدمهایی هستند که خیر جامعه را در این میبینند؛ با اینکه من مخالف هستم به جهت اینکه معتقدم الان بچهها باتوجه به دسترسی به اینترنت و همه فیلمهای دنیا، قاعدتا یا باید یک فیلمی از ایران را انتخاب کنند که کمترین هزینههای اخلاقی را داشته باشد و یا باید سراغ آن فیلمها بروند. من این فیلم را برای آن قشری نساختم که آن بیانیه را امضا کردند، برای قشری ساختم که اتفاقا درگیر دیدن فیلمهای نتفلیکس هستند، فیلمهایی که الان برای نوجوانها ساخته میشود و دودمان این قشر را از جهت اخلاقی به باد میدهد. متاسفانه خیلی وقتها بزرگان ما هم به این توجه نمیکنند و نماینده مجلسی که به راحتی آب خوردن و بدون اینکه خودش فیلم را ببیند در صحن علنی شفاهی به وزیر تذکر میدهد، اصلا فیلم را ندیده و انگار بچهها را هم نمیشناسد. من فکر میکنم که یک فیلم بسیار پاک ساختهام که بچهها با آن ارتباط برقرار کردند و خدا را شکر استقبال به شدت خوب است و من انتظارش را حتی در این شرایط کرونایی نداشتم، اما امیدوارم که یک قدری به خودمان بیاییم. من احترام گذاشتم و یک بخشهایی را اصلاح کردم.»
کارگردان فیلم «شهر گربهها» در خصوص اینکه سانسور محصول عقبنشینی است یا نه گفته است: «من اسمش را عقبنشینی نمیگذارم چون به هر حال فیلم الان در حال اکران است و یک بخشهایی، مخصوصا آن بخشهایی که در تیزر فیلم منتشر شده بود را حذف کردم، اما فیلم به قوت خودش باقی است و این عقب نشینی نیست؛ احترامی است که به آن قشر گذاشتهام و باجناقهای خودم هم در آن قشر هستند؛ یعنی آدمهایی هستند که آن بیانیه را امضا کردهاند و هیچ اشکالی هم ندارد، بالاخره نظرشان است. من احترام گذاشتم تا به آنها یاد بدهم که آنها هم احترام بگذارند و فیلم را ببینند و بعد قضاوت کنند. احترام بگذارند و دنیای امروز فیلمهای تولید شده برای کودک و نوجوان را ببینند، چه کارتونهایی که تولید میشود و چه کارهای عروسکی یا عروسکی زنده یا کارهای انیمیشن و انیمیشن زنده را تماشا کنند و ببینند که در دنیا چه خبر است. متاسفانه همانطور که گفتم این افراد به پیرامونشان توجه نکردهاند و نمیدانند که فیلمهای ساخته شده در دنیا از تلویزیون به بچهها نزدیکتر است، یعنی بچهها با گوشیهایشان به راحتی آنها را پیدا و نگاه میکنند.»