«سه رنگ: قرمز» فیلمی به کارگردانی کریشتف کیشلوفسکی، فیلمساز سرشناس لهستانی، است که در سال ۱۹۹۴ میلادی تولید شده است. این فیلم آخرین قسمت از سهگانه رنگ و آخرین فیلمی است که کیشلوفسکی در زمان حیات خود ساخته است. «سه رنگ: آبی» ساخته ۱۹۹۳ و «سه رنگ: سفید» ساخته ۱۹۹۴ دیگر فیلمهای این سهگانه رنگ هستند. کیشلوفسکی فیلمنامه هر سه قسمت این سهگانه را به کمک همکار دیرینه خود کریشتف پیِشیِویچ نگاشته است.
ایرن ژاکوب و بنوآ رژان دو نقش اصلی فیلم را ایفا میکنند و توانستهاند درخشان ظاهر شوند. ایرن ژاکوب همچنین در فیلم «زندگی دوگانه ورونیکا» محصول سال ۱۹۹۱ با کیشلوفسکی همکاری داشته است.
کریشتف کیشلوفسکی فیلمساز کم کار و بزرگ لهستانی که با مستندسازی در سینما آغاز به فعالیت کرد. ساخت سریال ۱۰ قسمتی «ده فرمان» را نیز در کارنامه هنری خود دارد. سینمای کیشلوفسکی با تقدیر اخلاقیات آمیخته شده است، به گونهای که در اغلب آثار او داستانها بر اساس اتفاقات سادهای به وجود میآیند و شخصیتها در یک موقعیت پیچیده اخلاقی قرار میگیرند و مجبور به تصمیمگیری میشوند. آثار کیشلوفسکی کم دیالوگ سپری میشود و از نماهای تمثیلی بسیاری بهره میبرد.
«سه رنگ: قرمز» داستان دختر جوانی به نام والنتین است که به عنوان مدل در یک برند کار میکند به صورت اتفاقی با قاضی بازنشستهای آشنا میشود. این قاضی تنها و کج خلق تمام روز را در خانه در حال استراق سمع مکالمات تلفنی همسایههای خود است و زندگی آنها را با جزئیات کامل رصد میکند تا اینگونه شاید پس از سالها در جایگاه قضاوت بودن، بتواند قضاوت بهتری نسبت به انسانها داشته باشد.
این فیلم سینمایی شامل خرده داستانهایی است که قاضی در حال کشف و فهمیدن واقعیت آنها است. انسانهایی که در شرایط مختلف دست به کارهایی میزنند که قضاوت را برای قاضی بازنشسته سخت میکند.
کیشلوفسکی در «سه رنگ: قرمز» همچون دو فیلم دیگر این سهگانه از نمادپردازی استفاده کرده است و از لحاظ بصری، رنگ قرمز در هر زمان و مکانی از فیلم نمود پیدا کرده است و خودنمایی میکند. کیشلوفسکی در این فیلم به بهترین شکل از تمام مولفههای سینمایی که در آثار گذشته خود از آنها بهره برده بود، استفاده میکند و یک پایان فوقالعاده برای این سهگانه و کارنامه هنری خود رقم میزند.
امتیازی که کاربران سایت بانک اطلاعات اینترنتی فیلمها به فیلم سینمایی «سه رنگ: قرمز» دادهاند، ۸.۱ از ۱۰ است.