نوزادان شیرخوار هوای زیادی را با شیر میبلعند و به همین دلیل زیاد بالا میآورند. درواقع شیرخواران استفراغ نمیکنند بلکه باد گلوهای بسیار مرطوب میزنند.
با این حال به نظر میرسد کودکانی که از مرحله شیرخواری عبور کردهاند، بیشتر از دیگران مستعد استفراغ کردن هستند. احتمال دارد این واکنش به عنوان نوعی استراتژی محافظتی تکامل یافته باشد.
در بزرگسالان ارزش کالریهای مواد غذایی کهنه یا مصرف توتهای عجیب و غریب باعث شده که خطرات ناشی از سموم کمتر شود. کودکان به دلیل وزن کمتر و سیستم ایمنی کمتر توسعه یافته بیشتر در معرض مسمومیت غذایی و بیماریها قرار دارند؛ بنابراین استفراغ کردن اولین نشانهای است که خبر از وجود مشکل و بیماری در بدن کودکان میدهد، درواقع استفراغ رویکرد «احتیاط شرط عقل است» بدن کودکان به شمار میرود.