روسیه و اروپا،معماری استراتژیک
آفتاب: مذاکرات روسیه و اروپا که قرار است 26-27 ژوئن در ایالت Yugra روسیه برگزار شود می تواند راهی را که به مشارکت روسیه و اروپا ختم می شود را هموار کند.
قرار است این مذاکرات در نشست روسیه و اتحادیه اروپا، روز 27-26 ژوئن در Khanty-Mansiysk پایتخت Yugra در سیبری غربی برگزار شود.
Yugra که برای بسیاری از روسها علاوه بر اروپاییان مکان مرموزی بشمار می رود، طرح خود را سه روز پیش از اینکه وزرای اتحادیه اروپا حکم انجام مذاکرات را در بروکسل تصویب کنند، ارائه داد. این مذاکرات ممکن است سالها به طول بیانجامد و تمام 27 عضو اتحادیه اروپا باید توافق نامه جدید را تصویب کنند.
اغلب کارشناسان در بروکسل معتقدند «برنارد کوشنر» وزیر خارجه فرانسه که اظهار کرد همکاری و تصویب این توافق نامه تنها 18-12 ما طول می کشد بیش از حد خوش بین بوده است.
اعضای جدید اتحادیه اروپا، کشورهای اروپای شرقی و مرکزی، به احتمال زیاد تلاش خواهند کرد تا این روند را متوقف کنند. اگر به خاطر رفتارهای این کشورها در جهت ممانعت از اقدامات برای بهبود روابط وسیه و اتحادیه اروپا نبود، PCA مدتها پیش از این، پیش نویس و حتی امضا شده بود.
لهستان تقریباً 18 ماه پیش، زمانی که روسیه از خرید گوشت خوک قاچاق وارد شده از لهستان خودداری کرد،پیمان را مسدود نمود.
تا اواسط ماه مه، لیتوانی تقاضای مجازات روسیه را به خاطر کشمکشهای متوقف شده در گرجستان و مولدووی و تعمیرات خط لوله کشی دروژبا تا پالایشگاه Mazeikiai داشت.
بروکسل حتی مجبور شد به خاطر اختلاف عقیده لیتوانی در مورد کشمکشهای متوقف شده مذکور ضمیمه‌ای به حکم الحاق کند. این ضمیمه به لیتوانی امکان درخواست بازنگری مجدد در مورد این موضوع را می دهد.
برخورد اروپای پیر با وضع وتوی کشورهای پست-کمونیست اروپای شرقی، حالت متغیری یافته است. اروپای پیر همیشه هم از اروپاییان جدید راضی نیست اما بی میل هم نیست از نیروی ضد روسی آنها برای بیشتر فشار آوردن به این شریک خود در مذاکرات پیچیده استفاده کند.
اما روسیه تغییر کرده و بروکسل، کشورهای حوزه بالکان ودیگر شرکایش باید بدانند که بیش از این انتقادات پایان ناپذیر را در مورد دموکراسی اش و تردیدها را در مورد هویست اروپایی اش خصوصاً از سوی کشورهایی که هنوز باید این هویت اروپایی را کسب کنند، تحمل نخواهد کرد.
«رادوسلاو سیکورسکی» وزیر خارجه لهستان در بروکسل درمورد مذاکرات که انتظار می رود طولانی شوند گفت: « ناگزیر مشکلاتی پیش خواهد آمد. ما معتقدیم روسیه باید مثل ما باشد و بسیاری از روسها دوست دارند کشوری معمولی در نیمکره شمالی و غرب پهناور باشند.»
در نشست Yugra توافقنامه جدیدی برای همکاری و مشارکت برای جاگزین کردن توافق مانه که در سال 1997 تحمیل شد، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.«بوریس یلتسین» رئیس جمهور روسیه در سال 1994 در کورفو آن را امضا کرد اما تصویبش به واسطه جنگ چچن به متوقف شد.
اتحادیه اروپا زمانی که این توافق نامه را با روسیه متزلزل از فروپاشی شوروی امضا کرد بسیار با اتحادیه اروپای امروزی متفاوت بود.به همین دلیل است که در آن زمان سندهایی را امضا کرده که در شرایط کنونی ممکن بود نپذیرد.
این پیمان پیش از اینکه مدتش در دسامبر 2007 به آخر برسد، به مدت 12 ماه تمدید شده بود.در واقع می توانست هر سال تمدید یا کم کم به دست فراموشی سپرده شود.روسیه می تواند مستقلاً بدون نیاز به توافق نامه ای که اروپا بیشتر از روسیه به آن احتیاج دارد با هریک از اعضای اتحادیه اروپا به تجارت بپردازد.
اروپا می خواهد تمام جنبه های روابط خود را با روسیه از جمله تجارت،امنیت، فرهنگ، سیاست، جنبه های قانونی و حقوق شهروندی را تعدیل کند و به قوانین احترام بگذارد.خلاصه اینکه اروپا توافق نامه ای می خواهد که دقیقاً مشخص کند اعضا چه کارهایی را می توانند یا نمی توانند انجام دهند.
این درخواست با توجه به اینکه روسیه تنها ابرقدرت انرژی در جهان شده، منطقی است.
پروفسور«مارگوت لایت» از دانشگاه اقتصاد لندن گفت:«مقامات رسمی روسیه معتقدند این ارزشها منحصراً در اتحادیه اروپا تعیین شده و صرفاً از سوی مقامات رسمی اتحادیه برای انجام دادن توسط روسیه اعلام می شوند.» اکنون روسیه مفهوم منافع مشترک را ترجیح می دهد که مستلزم نوع جدیدی از شراکت است.
جالب توجه است که نه تنها اروپای پیر بلکه کشورهایی که تا کنون تمایلات موافق روسها را نداشته اند از برقراری روابط جدید با روسیه طرفداری می کنند.
کمی پیش از اینکه تصمیم اتحادیه اروپا در بروکسل علنی شود، بسیاری از سفرای سابق بریتانیا در مسکو با طرح ایجاد محدودیتهای جدید در نامه ای به مجلس اعیان کمیته اتحادیه اروپا مخالفت کردند. آنها در مورد طیف احساسات و ایدئولوژی اروپاییان جدید از اروپای شرقی و مرکزی و همچنین روبط دولت بوش با روسیه مشاجره کردند.
«گونار ویگاند» رئیس قسمت روسیه در کمیسیون اروپا به درستی گفت که گفتگو در مورد حقوق بشر نباید به سخنرانی تبدیل شود
