اتفاق بسیار تلخی که در روز بازی تیم ملی فوتبال ایران با لبنان رخ داد، بار دیگر چالش و بحثهای مربوط به محدودیت زنان را به متن اخبار و تحلیلهایی روز رساند. اینکه نحوه مقابله با مطالبات زنان باید چگونه شود تا هم از بیاعتمادی بخشی از جامعه به نظام جلوگیری کرد و هم مطالبات متدینین برآورده شد.
درهمین رابطه محمدتقی رهبر، عضو جامعه روحانیت مبارز و امام جمعه موقت گفت و گویی با خبرآنلاین داشته است که در ادامه آنرا میخوانید:
توجه به چه الزامهایی در امر به معروف و نهی از منکر لازم است تا نفس عمل زیر سئوال نرود؟
در امر بهمعروف و نهی از منکر هم باید از افراط دوری کنیم و هم تفریط نکنیم. در واقع زیادهروی کردن در تبلیغ مسایل شرعی موجب میشود بخشی از مردم نسبت به دین زده شوند. در امر بهمعروف و نهی از منکر هم باید از افراط دوری کنیم و هم تفریط نکنیم. در واقع زیادهروی کردن در تبلیغ مسایل شرعی موجب میشود بخشی از مردم نسبت به دین زده شوند. در امر بهمعروف و نهی از منکر هم باید از افراط دوری کنیم و هم تفریط نکنیم. در واقع زیادهروی کردن در تبلیغ مسایل شرعی موجب میشود بخشی از مردم نسبت به دین زده شوند.
مثلا نگوییم خانمها صبح تا شب در خانه بمانند و بیرون نیایند٬، چون معلوم است که شدنی نیست. تنها چیزی که میتوانیم از آنها بخواهیم٬ این است که در معابر عمومی حجاب کامل اسلامی را رعایت کنند و همچنین رفتار در شان زن مسلمان داشته باشند. همچین در موضوع ورود خانمها به ورزشگاه نمیتوانیم به سادگی این مجوز را صادر کنیم. بههرحال پوشش مردانی که فوتبال بازی میکنند٬ طوری است که از نظر اسلام باید از چشم خانمها دور باشد.
البته از آنجایی که نهی از منکر نباید دلیلی بر انزجار مردم از دین باشد٬ میتوانیم با اتخاذ تدبیری کاری کنیم که زنان هم به ورزشگاه بروند و هم به گناه نیفتند. به عنوان مثال سال گذشته در شهر اصفهان حساسیتهای زیادی درباره دوچرخهسواری خانمها ایجاد شد٬ بهطوریکه قضیه داشت به جاهای باریک کشیده میِشد.
ما در نماز جمعه شهر ضمن اشاره به اشکال شرعی رکاب زدن زنان در خیابان جلوی چشم نامحرمان است٬ پیشنهاد تاسیس پارکی ویژه بانوان را دادیم که خانمها در آنجا هم دوچرخهسواری میکنند و هم الحمدالله به گناه نمیافتند. تاکید میکنم طوری رفتار نکنیم که مردم٬ به خصوص جوانها از اسلام و روحانیت زده شوند.
اما برخی معتقدند شکافی میان مردم و روحانیت ایجاد شده است ...
تضعیف روحانیت و تغییر نگاه مردم به روحانیها، به این قضایا ربطی ندارد. یعنی نق زدن مردم به روحانیها به دلیل فشاری است که تحتتاثیر گرانیها و مشکلاتی نظیر بیکاری و ... است. بارها مردم در خیابان یا مغازهها جلوی من را گرفته نسبت به شرایط اعتراض کردند و حتی گاهی تندی هم میکنند. چون با اینکه همه حکومت دست روحانیت نیست٬، اما مردم مسایل خودشان را با عملکرد جامعه روحانیت ربط میدهند و پیش روحانیون عقده دلشان را باز میکنند. این در حالی است که کمتر دیدهایم٬ یک روحانی اختلاس کند یا مشکلات دیگری را به وجود بیاورد.
نکتهای مانده است؟
عدهای هم اینطور میگویند بهجای حجاب و ... به موضوعهایی، چون فقر و بیکاری توجه کنیم که باید اذعان داشت٬ این حرف بسیار بیربطی است. ببینید! اینکه مردم فقیر شده و حتی بعضی وقتها برای خرید مایحتاج اصلی خود دارند٬ دلیل نمیشود اجازه بدهیم تا هر کسی که خواست٬ خودسری کند و لاابالیگری را ترویج بدهد و زنان هم توقع داشته باشند حالا که مشکل دارند، سر برهنه جلوی چشم هزاران نامحرم دوچرخهسواری کنند. ما نباید فراموش کنیم، همه مشکلات و مجاهدتها و شرایطی که در دوران جنگ و تحریم تجربه کردیم٬ به این دلیل است که بخش اسلامیت نظام روز بهروز جدیتر شود.