استرسِ اعلام نشدن میزان افزایش مستمریهای تأمین اجتماعی یک طرف و اضطرابآفرینیهای برخی مسئولان در این زمینه طرف دیگر. این دو را هم که با هزار مشقت بر جان هموار کنند بازنشستگان، این تمسخر شکل گرفته توسط یک «ویرگول» به این «،» کوچکی را نمیدانیم چطور میشود تحمل کرد.
این سخنِ علی دهقانکیا، رئیس کانون بازنشستگان کارگری تهران، را بخوانید که بعد از دومین جلسه برای تعیین میزان افزایش مستمریها گفته است؛ «در قانون بودجه ۱۴۰۱، یک اشتباه کوچک تایپی وجود دارد و آن اینکه در تبصره ۱۲ قانون بودجه، وقتی افزایش مستمری صندوقهای زیرمجموعه دولت را ده درصد مشخص کرده، یک ویرگولِ اشتباه آمده؛ نوشته شده «صندوق تأمین اجتماعی، نیروهای مسلح»؛ درحالیکه منظور صندوقِ تأمین اجتماعی نیروهای مسلح یا همان صندوق لشگری است. این اشتباه تایپی، تأمین اجتماعی را ذیل صندوقهای دولتی آورده و افزایش مستمریبگیر را ده درصد درنظر گرفته. به همین دلیل، کارشناسان سازمان استدلال کردند اگر قبل از رفع این اشکال، افزایش مستمری به هیات دولت فرستاده شود، با این بند بودجه تناقض دارد و تصویب نمیشود.»
این برداشت ازجمله تیرهایی یگانهای است که نه یک نشان که چند نشان را همزمان هدف قرار میدهد. اولی آرامش قشر پراضطراب بازنشستگان تأمین اجتماعی را. دومی هم خانوادههای آنان هستند که باید حساب لقمههای نان را داشته باشند رنگ سفره که فدای سر آقایان. سومی هم توهین عجیب به فهم هیئت محترم دولت است که به یک ویرگول بسته است. چهارمی هم شوکی است که به جامعه وارد میکنند و پنجمی هم به سوی مجلس پرتاب میشود که باید قانون بودجه را اصلاح کند و ششمی هم به روزنامه رسمی میرسد که باید اصلاحیه را منتشر کند و... انگار هیچکس نیست که به حضرات بگوید اساساً تعیین حقوق مستمریبگیران هیچوقت در بودجه لحاظ نشده که نه ویرگول که تصریح در هزار صفحه هم نمیتواند برایش جایگاه داشته باشد. تعیین حقوق بازنشستگان سازو کار خود را دارد و تابعی از تصمیم شورای عالی کار است که در پایان سال ۱۴۰۰ با افزایش ۵۷ درصدی، تثبیت شد. اگر آقایان این ویرگول را چنین مؤثر میدانند میشود بفرمایند سهم ما از بودجه دولتی کجاست؟ ما از پسانداز خود میخوریم. مصداق همان ضربالمثلیم که میگوید «هرکه نان از عمل خویش خورد/ منت از حاتم طائی نبرد» نمیدانم وقتی دوستان موضوعی به این آشکاری را فهم نمیکنند و پشت یک ویرگول نابهجا میایستند، مردم مطالبات به حقشان را به چه زبانی باید بیان کنند؟
آقایان ما را مسخره نپندارید. به خود و دولت محترم توهین نکنید. به روح و روان پیران موی سفید کرده در راه خدمت، سوهان نکشید. این رسماش نیست. اگر خبررسانیهایی از این دست - خدای نکرده - تبعات اجتماعی - امنیتی داشته باشد اول باید دست دریقه کسانی برد که با این رفتار و وعدههای امروز و فردا، اضطراب مردم را به نقطه جوش میرسانند. به این نکته ظریف توجه کنند مسئولان محترم البته اگر به آرامش جامعه اهمیت میدهند!