بتن یکی از مصالح ساختمانی بسیار محبوب است و یکی از مواد اصلی تشکیل دهنده آن یعنی شن و ماسه به طور فزایندهای با کمبود مواجه است؛ بنابراین دانشمندان در حال بررسی امکان جایگزینی شن و ماسه مصرفی بتن با شیشههای دورریز هستند که در صورت عدم استفاده سر از زباله دانی در میآورند.
اگرچه شیشه یک ماده قابل بازیافت در نظر گرفته میشود، اما اغلب بازیافت نمیشود. علت اصلی این امر فقدان تجهیزات بازیافت مناسب و نیز این واقعیت است که شیشههای دورریز اغلب به شکل قطعات متعددی هستند که دسته بندی آنها بر اساس رنگ بسیار دشوار است. زیرا قطعات شیشهای بسیار کوچک هستند. با توجه به اینکه مرتب سازی یک الزام برای بازیافت مواد است، شیشه به راحتی از دور خارج میشود.
محققان دانشگاه فناوری نانیانگ سنگاپور در تلاش برای استفاده از شیشههای بازیافت نشده، به دنبال استفاده از آن به عنوان جایگزینی برای شن و ماسهای هستند که معمولاً در سازههای بتنی چاپ سه بعدی استفاده میشود. از این گذشته، شیشه از سیلیس ساخته شده است که جز اصلی تشکیل دهنده ماسه است.
دانشمندان برای تحقق این هدف ضایعات شیشه را در پنج اندازه مختلف درشت، متوسط، ریز، فوقالعاده ریز و در ابعاد غبار خرد کردند تا جایگزین شن و ماسه - که معمولاً به عنوان سنگدانه در بتن عمل میکند - شوند. سپس شیشه آسیاب شده با دو ماده دیگر بتن، سیمان و آب، ترکیب شد.
این مخلوط متعاقباً از طریق نازل یک چاپگر سه بعدی رباتیک دروازهای ۴ محوره برای ساخت یک نیمکت بتنی ال شکل به ارتفاع ۴۰ سانتی متر به کار گرفته شد. هنگامی که این بتن سخت شد، مشخص شد که از نظر استحکام مشابه بتن سنتی حاوی ماسه است.
علاوه بر این، محققان خاطرنشان کردند که بتن تهیه شده به این شکل قبل از خشک شدن تغییر شکل نمیدهد یا فرو نمیریزد، به علاوه به اندازهای سیال است که به راحتی از طریق نازل چاپگر جریان مییابد. مزیت دیگر آن است که، چون شیشه به اندازه شن و ماسه آب جذب نمیکند، در نتیجه آب کمتری برای ساخت بتن مورد نیاز است.