زنگ خطر کاهش بارش برای یک میلیون خانوار
عبدالحسین محمدی در خصوص وضعیت مراتع و پوشش گیاهی استان با توجه به بارش‌های کم در فروردین‌ماه اظهار کرد: قسمت اعظم مراتع کشور در مناطق خشک و نیمه خشک قرار دارند، نوسان و تغییرات سالیانه بارندگی از عوامل عمده‌ای است که پوشش گیاهی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و با کاهش بارندگی مراتع صدمه می‌بینند و از سطح پوشش گیاهی و تولید آن کاسته می‌شود و در نهایت، کاهش تولید علوفه اتفاق می‌افتد که باز هم موجب فشار بیشتر به مراتع خواهد شد.
وی افزود: طی تحقیق انجام شده در این خصوص مشخص شد تولید علوفه در سال‌های مرطوب ۲.۵ برابر تولید سال‌های خشک بوده است، این مقدار در گندمیان حدود ۲ برابر و در بوته ای‌ها حدود ۵ برابر بیان شده است.
محمدی با تاکید بر اینکه بارش فروردین بیشترین تاثیر را در رشد گونه‌های مرتعی در استان دارد، گفت: سال جاری شاهد فقدان بارش‌های بهاره هستیم و این موضوع کاهش چشمگیر علوفه در سطح مراتع استان را بهمراه داشته است.
وی تصریح کرد: طبق بررسی داده‌های هواشناسی مقدار بارندگی استان در سال زراعی جاری از اول مهرماه ۱۴۰۰ تا ۲۷ فروردین ماه ۱۴۰۱ برابر با ۱۸۸.۳ میلیمتر بوده است که در مقایسه با میانگین بلند مدت، کاهش چشمگیری یافته و شاهد خشکسالی هستیم.
محمدی با اشاره به پارامتر‌های تاثیر بارندگی در میزان پوشش گیاهی از جمله مقدار بارش، زمان بارش و سرعت بارش‌ها بیان کرد: هر کدام از این پارامتر‌ها از اهمیت خاصی برخوردار هستند، به طور مثال توزیع زمانی بارش در سال جاری نامناسب بوده است و در فروردین ماه شاهد فقدان بارش‌های فصل بهار که تاثیر بسزایی در رشد و افزایش تولید علوفه مرتعی دارند، بودیم که این امر کاهش چشمگیر و قابل توجه علوفه را در مراتع در پی داشته است.
وی اضافه کرد: استمرار خشکسالی در نهایت منجر به کاهش ظرفیت علوفه مرتعی مورد نیاز دام و آسیب به منابع پایه آب و خاک خواهد شد و معیشت بیش از یک میلیون خانوار بهره بردار عرصه‌های مرتعی کشور و ۳۹۰۰۰ خانوار دامدار در سطح استان در خطر قرار می‌گیرد.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مرکزی اظهار کرد: بر اثر بروز و استمرار خشکسالی، گیاهان مرتعی حتی گیاهان سازگار به شرایط سخت در معرض آسیب جدی قرار گرفته و تولیدات مراتع بسیار پایین می‌آید و هجوم آفات و امراض و به خطر افتادن سلامت دام و مرتع را به همراه خواهد داشت. پیامد این مسائل کاهش وزن دام، کاهش تولیدات دامی، کاهش میزان زاد و ولد، حساس شدن دام‌ها به بیماری، خطر نابودی دام، افزایش سقط جنین، کاهش و کمبود منابع شرب دام و پراکنش نامناسب دام در سطح مرتع و بهره برداری نامناسب از مراتع است.
وی گفت: کاهش پوشش گیاهی که نتیجه آن کاهش تولید علوفه مرتعی است باعث راهپیمایی بیشتر دام در سطح مرتع به دنبال تهیه علوفه می‌شود این مسئله ضمن کاهش راندمان تولیدات دامی، تخریب و فرسایش خاک و آسیب به سلامت مراتع را در پی خواهد داشت، همچنین دامدار و بهره بردار به منظور تامین علوفه دام خود زمان بیشتری را در سطح مرتع سپری می‌کند و نهایتا فشار بیشتری به مراتع وارد می‌شود.
