اشک‌ها و لبخند‌های رهایی‌یافتگان از مجتمع فولاد آزوف
کسانی که روز سه‌شنبه از درون مجتمع فولاد آزوف، آخرین سنگر مقاومت در شهر محاصره شده ماریوپل اوکراین خارج شدند، می‌گویند این پناهگاه دیگر تحمل بمباران مستقیم و وحشیانه روسیه را ندارد.
به گفته آن‌ها آذوقه آن‌ها در حال تمام شدن بوده و ممکن بوده از بی‌آبی بمیرند. برخی دیگر به خبرنگاران گفتند که آن‌ها پناهگاه را به مثابه گور دسته‌جمعی خود می‌پنداشتند که قرار است همگی در آن دفن شوند.
این افراد سوار بر کاروانی از اتوبوس‌های سفید شهری به شهر زاپوراژیا که تحت کنترل اوکراین است، منتقل شدند و در یک مرکز پذیرایی موقت عزیزان‌شان را با گریه و شادی همزمان در آغوش گرفتند.
در میان این افراد غیرنظامی که شمار آن‌ها تقریبا ۱۰۰ نفر بود، زنان و کودکان خردسال و نوزاد دیده می‌شد. آن‌ها طی توافقنامه‌ای با نیرو‌های متجاوز روسیه بالاخره اجازه خروج یافتند، توافقی که جهانیان روز‌ها در انتظار اجرای آن بودند.
سرنوشت غیرنظامیان و همچنین نیرو‌های نظامی اوکراینی که هنوز در آنجا هستند، به یک موضوع بین المللی تبدیل شده و موضوع مذاکرات مکرر بوده است.
با این حال، مقامات اوکراینی خاطرنشان کردند که برخی از غیرنظامیان در جریان این عملیات جا مانده‌اند.
اکنون پس از اعلام کی‌یف مبنی بر اینکه نیرو‌های روسی با تانک‌ها و خودرو‌های زرهی به این سایت صنعتی عظیم حمله کرده‌اند، نگرانی‌های جدیدی درباره سرنوشت این افراد ایجاد شده است.
