فوران دو شراره از خورشید
علت این رویداد یک لکه جدید خورشیدی به نام AR۳۰۰۴ بود که اوایل روز سه‌شنبه یک انفجار بزرگ‌تر از کلاس X را روی خورشید ایجاد کرد.
ناسا به جز هشدار‌های معمول خود در مورد تاثیرات احتمالی شفق‌های قطبی بر خطوط برق و سایر زیرساخت‌ها، راهنمایی خاصی در مورد این رویداد ارائه نکرد. مرکز پیش‌بینی آب و هوای فضایی، دفتری در اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) یک خاموشی متوسط رادیویی را برای شراره‌های اولیه صبح ثبت کرد.
شراره‌های خورشیدی می‌توانند ارتباطات رادیویی با فرکانس بالا را مختل کنند؛ زیرا اشعه ایکس و تشعشعات فرابنفش شدیدی که از آن‌ها ساطع می‌شود، قسمت بالایی جو زمین یعنی یونوسفر را یونیزه می‌کند. یونوسفر از ۳۰ مایل (۴۸ کیلومتر) تا ۶۰۰ مایل (۹۶۵ کیلومتر) بالای سطح سیاره گسترش یافته و شامل بیرونی‌ترین لایه‌های جوی (اگزوسفر، ترموسفر و بخش‌هایی از مزوسفر) است.
به طور کلی، اگر ذرات باردار ناشی از خروج جرم از تاج خورشیدی (CMEs) به سمت زمین حرکت کنند، شفق‌های قطبی ممکن است به دنبال یک شراره خورشیدی افزایش پیدا کنند. این ذرات در امتداد خطوط میدان مغناطیسی سیاره ما جریان می‌یابند و با اتمسفر بالایی تعامل می‌کنند، مولکول‌های هوا را تحریک کرده و نور‌های رنگارنگ ایجاد می‌کنند.
