عناوینی مثل «مردمی‌کردن یارانه‌ها» و «هوشمند کردن یارانه‌ها» گرانی را کاهش نمی‌دهد
دولتمردان، این روز‌ها تلاش می‌کنند طرح خود برای اصلاح یارانه‌ها را موفق جلوه دهند و آن را «مردمی‌کردن یارانه‌ها» بنامند. هرچند انتقاد به این طرح در متن جامعه و حتی در مجلس شورای اسلامی که نمایندگان آن همراه دولت هستند بسیار زیاد است، ولی طبعاً دولتمردان به راهی که انتخاب کرده‌اند ادامه خواهند داد و برای اجرائی شدن این طرح هر کاری لازم باشد انجام می‌دهند. همین نام و عنوان «مردمی‌کردن یارانه‌ها» هم با واقعیتی که در حال رخ دادن است و به چند برابر شدن قیمت‌ها منجر شده، سازگاری ندارد.
همانطور که در روز‌های گذشته تعدادی از نمایندگان مجلس و دست‌اندرکاران امور اقتصادی گفته‌اند مشکلات اقتصادی از جنس سیاست نیستند که بتوان آن‌ها را موقتاً با شعار و وعده حل کرد. اقتصاد، موجود بی‌رحمی است که با چیزی غیر از اقدامات علمی و تجربی کاملاً قابل اطمینان مهار نخواهد شد. گذاشتن عناوینی از قبیل «اصلاح یارانه‌ها»، «مردمی‌کردن یارانه‌ها» و «هوشمند کردن یارانه‌ها» نیز نه می‌توانند گرانی را کاهش بدهند و نه قدرت پر کردن جیب مردم و تقویت سفره‌های آنان را دارند.
حال که دولتمردان علیرغم آشکار شدن ضعف‌های شدید این طرح، حاضر نیستند نصایح مشفقانه و راهکار‌های خیرخواهانه منتقدان را بپذیرند و در طرح خود تجدیدنظر کنند، گویا همه باید منتظر بمانند تا اجرائی شدن این طرح، نتایج عملی خود را بیش از این نشان دهد.
در عین حال، تأکید بر چند نکته جهت مطلع شدن دولتمردان از هدف انتقادکنندگان به طرح دولت در مورد به قول خود دولتمردان «مردمی‌کردن یارانه‌ها» لازم به نظر می‌رسد.
۱- جلوگیری کردن از وارد شدن خدشه به نظام جمهوری اسلامی، یکی از اهداف کسانی است که به دولت درباره عواقب این طرح هشدار می‌دهند. آن‌ها به این نظام اعتقاد راسخ دارند و خدشه وارد شدن به آن را خطرناک می‌دانند. قطعاً دولتمردان هم فکر می‌کنند با اجرائی کردن طرح مربوط به یارانه‌ها درصدد تقویت نظام جمهوری اسلامی هستند، ولی رعایت احتیاط ایجاب می‌کند این احتمال را هم بدهند که انتقادکنندگان این طرح، ارزیابی صحیح‌تری داشته باشند و توجه به نقطه‌نظر‌های آنان به نفع نظام و خود دولت باشد.
۲- موفقیت دولت – هر دولتی – در انجام اقداماتی که به بحران اقتصادی خاتمه دهد و مشکلات معیشتی مردم را حل کند، قطعاً از خواسته‌های تمام کسانی است که به نظام جمهوری اسلامی اعتقاد دارند. مخالف یا موافق فلان شخص و فلان گروه بودن به این معنا نیست که منافع مردم قربانی رقابت‌های سیاسی شود. بنابراین، دولتمردان باید با نگاهی خوشبینانه به منتقدان اقدامات اقتصادی دولت نگاه کنند. این نگاه به معنای پذیرفتن بی‌چون و چرای انتقادات نیست بلکه به این معناست که در آنچه گفته و نوشته می‌شود دقت کنند و به هر میزان که آن‌ها را مقرون به صحت تشخیص می‌دهند از آن‌ها استفاده کنند و آن‌ها را بکار ببندند.
۳- اینگونه عمل کردن، نیازمند کنار گذاشتن عینک بدبینی و روی آوردن به واقع‌بینی است. بیش از ۴۰ سال است که دعوا‌های سیاسی و جنگ قدرت بر مسئولین این کشور مستولی است و می‌بینیم که از این وضعیت غیر از خسران چیزی عاید کشور و ملت نشده است. وقت آنست که لااقل در موضوع مهمی همچون معیشت مردم این جنگ قدرت کنار گذاشته شود و حکمرانی براساس عقل جمعی به حل معضلاتی که با زندگی مردم گره خورده‌اند انجام شود نه براساس رقابت سیاسی.
۴- و سخن آخر اینکه دشمن، نظام جمهوری اسلامی را هدف قرار داده نه این دولت و آن دولت و این جناح و آن جناح را. در برابر دشمن نباید رفتاری داشته باشید که به تضعیف اصل نظام و نیرو‌های معتقد به نظام منجر می‌شود. رقابت‌های سیاسی را در چارچوب‌های قانون و عدل و انصاف و اخلاق داشته باشید، اما اجازه ندهید شکاف برآمده از اختلاف‌نظر‌ها بقدری زیاد و عمیق شود که دشمن بتواند چکمه خود را در آن فرو ببرد و به سوی هدف شوم خود راه باز کند. برای ناامید کردن دشمن راه را برای تبادل آراء باز کنید و از عقل جمعی بهره‌مند شوید و کمک بگیرید تا موفقیت خود را تضمین کنید.
خوب است يك نظر سنجي واقعي هم از مردم بكنند 
