تغییرات در سیستم سوخت و ساز بدن بانوان و نیز ترشحات هورمونی جفت بصورت فیزیولوژیک و طبیعی نوساناتی را در بدن مادر باردار ایجاد میکند. گاهی اوقات این تغییرات به حدی زیاد میشود که ممکن است حالت بیمارگونه پیدا کرده و سلامت مادر و جنین را با مخاطره مواجه کند.
یکی از این نوسانات شایع، بالا رفتن قند خون است که منجر به دیابت بارداری میشود. دیابت بارداری درصورت عدم کنترل میتواند علاوه بر عوارض مادری نظیر بالارفتن فشارخون، مسمومیت حاملگی، عفونتهای ادراری و زایمان زودرس، موجب عوارض نامطلوبی در جنین مانند درشتی بیش از حد جنین (ماکروزومی) و زایمان سخت متعاقب آن و همچنین افت قند خون و یا کلسیم نوزاد بهعلاوه خطر بروز دیابت در سنین بالا شود.
به همین دلیل بررسی قند خون، خصوصا طی هفتههای ۲۴ تا ۲۸ بارداری یکی از اصول اساسی مراقبت از خانمهای باردار محسوب میشود.
فارغ از اینکه برخی افراد و گروهها مثلا کسانی که سابقه اختلال قند خون و یا سابقه خانوادگی دیابت داشتهاند، افراد دارای اضافه وزن و چاقی، سابقه مردهزایی و سقط جنین و مصرف کنندگان برخی از داروها، احتمال بیشتری برای ابتلاء به دیابت بارداری را دارند، ولی پرسش اینجاست که آیا نوع تغذیه نیز در پیدایش و یا پیشگیری از این مشکل نقشی دارد.
مطالعات انجام شده در کشورهای غربی مؤید پاسخ مثبت به این پرسش است، اما با توجه به تفاوت رفتارهای غذایی در فرهنگهای مختلف، در جامعه ما اوضاع چگونه است.
برای دستیابی به پاسخ دکتر نازنین مصلحی، عضو هیات علمی مرکز تحقیقات تغذیه پژوهشکده علوم غدد درونریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی طی یک مرور ساختارمند به بررسی مطالعات انجام شده بومی در این زمینه پرداخت.
این پژوهشگر در مورد نتایج مطالعه انجام شده گفت: در حال حاضر اطلاعات کافی برای توصیه به مصرف یک الگوی غذایی خاص برای پیشگیری از دیابت بارداری، در زنان ایرانی وجود ندارد. با این وجود پیروی از یک رژیم غذایی سالم سرشار از میوهها، سبزیها، غلات کامل، حبوبات و لبنیات کمچرب و نیز کاهش مصرف گوشت قرمز فرآوری شده، فست فودها، نوشیدنیهای شیرین شده با شکر و غذاهای پرچرب قبل از بارداری و در طول دوران بارداری با هدف کاهش خطر بروز دیابت بارداری توصیه میشود.
وی در پاسخ به اینکه به غیر از الگوی تغذیه، آیا یافته دیگری در این مطالعه ، مؤثر بر پیشگیری از دیابت بارداری پیدا شده یا نه، افزود: نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف مکمل ویتامین D در اوایل بارداری ممکن است بروز دیابت بارداری را کاهش دهد، بنابراین با توجه به شیوع بالای کمبود ویتامین D، اندازهگیری سطح سرمی آن قبل از بارداری و تجویز مکمل ویتامین D درصورت کمبود، میتواند یک روش مناسب برای پیشگیری از دیابت بارداری در ایران باشد.
دکتر مصلحی در پایان خاطرنشان کرد: از آنجایی که دیابت بارداری، سلامت مادر و کودک را به خطر میاندازد، شناسایی عوامل تغذیهای مؤثر بر بروز دیابت بارداری در زنان ایرانی ضروری به نظر میرسد که نیازمند مطالعات بیشتری است. تنها پس از شناسایی این عوامل است که میتوان مداخلات مؤثر برای پیشگیری و کنترل بهتر دیابت بارداری را پیشنهاد کرد.