آیا می‌توان جوش‌های آبله میمون را تشخیص داد؟
بثورات، از مهمترین علائم آبله میمون محسوب می‌شود، بیشتر موارد ابتلا به این بیماری با تب آغاز شده و ممکن است با لرز، متورم شدن غدد لنفاوی و یا دیگر علائم همراه باشد.
کانادا بیش از ۱۰۰۰ مورد ابتلا به آبله میمون را شناسایی کرده است که بیشتر این موارد، در استان‌های اُنتاریو و کبک بوده اند. در حالی که ویروس آبله میمون در حال گسترش است، بسیار برایشان این پرسش مطرح شده است که چگونه می‌تواند یک مورد مشکوک به ابتلا به این بیماری را شناسایی کرد؟
علائم این بیماری چیست و چطور می‌توان جوش‌های حاصل از آبله میمون را از آکنه و اثرات ناشی از آبله مرغان تشخیص داد.
به گزارش نشریه «نشنال پست» کانادا، کارشناسان بهداشتی می‌گویند نخستین چیزی که در صورت مشاهده چیزی غیر معمول بر روی بدن خود بایستی بدانید، این است که با یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی تماس بگیرید تا مشخص گردد آیا بایستی شما برای آبله میمون آزمایش دهید یا خیر. برای جلوگیری از ابتلا به ویروس آبله میمون، «آژانس بهداشت عمومی کانادا» (PHAC) پیشنهاد می‌کند در صورتی که علائم این بیماری را دارید، در خانه بمانید؛ بهداشت دست هایتان را رعایت کنید و در زمان لازم از ماسک استفاده کنید.
در حالی که جوش و بثورات پوستی از قابل شناسایی‌ترین علائم آبله میمون محسوب می‌شود، اما بایستی بدانید بیشتر موارد ابتلا به این بیماری با یک تب آغاز شده که ممکن است با لرز، متورم شدن غدد لنفاوی، سردرد، درد عضلانی، درد مفاصل، خستگی و کوفتگی همراه باشد.
طبق اعلام آژانس بهداشت عمومی کانادا، این مرحله که «مرحله نخست حمله» بیماری است، معمولا تا ۵ روز به طول می‌انجامد. «مرحله رویش پوست» نیز معمولا یک تا سه روز پس از شروع تب آغاز می‌شود. همچنین دوره نهفتگی نیز ۵ تا ۲۱ روز از زمان قرارگرفتن در معرض این بیماری است.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) می‌گوید جوش‌ها و بثورات معمولا بر روی پوست و دست‌ها و پا‌ها ظاهر می‌شوند. در ۹۵ درصد از موارد ابتلا، جوش‌ها بر روی صورت، و در ۷۵ درصد موارد بر روی کف دست‌ها نیز ظاهر می‌شوند؛ همچنانکه در ۳۰ درصد از موارد بر روی اندام تناسلی مشاهده می‌گردد. طبق گفته آژانس بهداشت عمومی کانادا برخی از افراد منحصرا به ضایعات دهانی یا تناسلی یا زخم اطراف مقعد مبتلا می‌شوند.
جوش‌های آبله میمون به چهار مرحله تقسیم می‌شوند: ماکولا (لکه پوستی)، پاپولار (سفت دانه)، تاول دار، پوسچولار (چرکدانه ای). طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا (CDC) جوش‌ها ابتدا به شکل لکه پوستی (ماکولا) ظاهر می‌شوند و سپس به پاپول (ضایعه برجسته گرد و سفت) تبدیل می‌شوند و به سمت برآمدگی‌های برجسته پیش می‌روند. زمانی که آن‌ها به وزیکول تبدیل می‌شوند، شبیه یک تاول کوچک هستند. سه مرحل نخست یک تا سه روز به طول می‌انجامد. سپس این ضایعات پوستی به پوسچول یا همان «چرکدانه» بدل می‌شوند. این مرحله نیز ۵ تا ۷ روز به طول می‌انجامد.
این ضایعات سپس پر از مایعات کدر شده و به هنگام لمس، گرد و سفت می‌شوند. در نهایت این ضایعات پوستی دچار فرورفتگی شده و حدود یک هفته بعد شروع به سفت شدن و تشکیل پوسته می‌کنند. پس از یکی دو هفته این جوش‌ها و بثورات، کاملا پوسته پوسته شده و در نهایت می‌ریزند. برخی افراد دچار اسکار‌های حفره‌ای می‌شوند. طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، تا زمانی که لایه جدیدی از پوست تشکیل نشده باشد، فرد همچنان مُسری است
