علل و ابعاد ابهام و سردرگمی آمریکا در روند مذاکرات هسته‌ای
دفتر مطالعات سیاسی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی طی گزارشی به بررسی علل و ابعاد ابهام و سردرگمی آمریکا در روند مذاکرات هسته ای پرداخت.
در این گزارش آمده است: دور جدید «گفتگوهای هسته ای» از ۱۳ مرداد ماه ۱۴۰۱ در وین از سرگرفته شد. در یک ارزیابی کلی اخبار مثبتی در مورد این دور از گفتگوها منتشر شد و بر همین اساس احتمال احیای توافق هسته ای افزایش یافت. با این حال پس از گذشت چند هفته، تحول خاصی در زمینه احیای این توافق به وقوع نپیوست. روشن است که تطویل فرایند مذاکرات ناشی از ناسازگاری های آمریکا به عنوان مقصر اصلی برهم زدن توافق هسته ای است.
در این گزارش تصریح شده: با این حال جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اروپا و معاون او انریکه مورا به عنوان هماهنگ کنندگان اروپایی، با جمع بندی ادوار قبلی مذاکرات پیش نویس پیشنهادی خود را در مذاکرات مرداد ماه به طرفین تحویل دادند. جمهوری اسلامی ایران ملاحظات خود را درخصوص این پیش نویس با تأکید بر مواضع اصولی نظام به طرف مقابل ارائه داده است.
در بخش دیگری از گزارش مرکز پژوهش های مجلس ذکر شده است: در همین راستا تروئیکای اروپایی (انگلیس، آلمان و فرانسه) و همچنین چین و روسیه پیشنهادهای اصلاحی ایران بر روی پیش نویس را معقول و واقع بینانه ارزیابی کرده اند. بر این اساس این ارزیابی در محافل سیاسی به وجود آمد که گفتگوهای اخیر مرداد ماه به شکل بالقوه از قابلیت لازم برای تبدیل شدن به ایستگاه پایانی «مذاکرات لغو تحریم ها» برخوردار است. نهایتاً آمریکایی ها نیز به عنوان مقصر اصلی برهم خوردن توافق ۲۰۱۵ پاسخ خود را به پیشنهادهای ایران به طرف اروپایی به عنوان هماهنگ کننده مذاکرات ارائه دادند. با این حال مقامات آمریکایی ضمن تعلل در ارائه پاسخ در حین بررسی پاسخ ایران و پس از آن، به ارائه پیام ها و اتخاذ مواضع متناقض پرداختند که خود حاکی از بحران تصمیم گیری واشنگتن در قبال مذاکرات هسته ای است. در این گزارش ضمن اشاره ای کوتاه به فرایند مذاکرات، مهم ترین دلایل آشفتگی طرف آمریکایی در فرایند گفتگوها مورد اشاره قرار می گیرد.
