انتقاد تند از سریال افراطی یاغی
بهزاد عشقی درباره کیفیت یاغی این محصول شبکه نمایش خانگی اظهار داشت: «در سریال «یاغی» انسان‌های کج و کوله‌ای را می‌بینیم که حتی بوی بدن متعفن‌شان را می‌شود احساس کرد. در یک شهر امکان ندارد این قدر بی‌قانونی وجود داشته باشد که هفت تیرکش‌ها بتوانند قانون خودشان را اعمال کنند. این که گروه‌های مافیایی هر کاری دلشان بخواهد بکنند اغراق آمیز است. آن‌ها هر فردی را به راحتی محاکمه و شکنجه می‌کنند و حتی به قتل می‌رسانند. حتی در یکی از قسمت‌ها اراذل و اوباش یک محله را قرق کردند و سر مامور را به مسخره‌ترین شکل ممکن کلاه گذاشتند.»
وی با اشاره به این که «یاغی» از نظر داستان گویی داستان خودش را گم می‌کند افزود: «پسر جوانی عاشق دختری می‌شود، تلاش می‌کند که موانع عشق ورزی را از سر راه بردارد. در یک بخش‌هایی موضوع عاشقانه و آن دختر فراموش می‌شود و داستان اصلی زیر سایه فرعیات می‌رود. به یک باره نیکی کریمی وارد ماجرا می‌شود و موقعیت‌های تصنعی مثل گم شدن کیف در رودخانه به وجود می‌آید. به نظر من ارتباط جاوید (علی شادمان) و ابرا خوب بود. ولی حیف که رها شد و در چند قسمت فیلمساز یادش رفت که موضوع اصلی چیست.»
دوربین آرام و قرار ندارد
عشقی با بیان این که در آثار محمد کارت خشونت‌های افراطی وجود دارد تاکید کرد: «محمد کارت در مستندهایش هم یک نقطه کثیف پیدا می‌کند و به شکل اغراق آمیز به آن می‌پردازد. ضمن این که دوربین در سریال «یاغی» آرام و قرار ندارد و من هنگام تماشا سرگیجه می‌گیرم.»
این منتقد ضمن تمجید از بازی علی شادمان گفت: «بازی علی شادمان را پسندیدم و معتقدم لحظات خوبی در بازی اش دارد. سینمای ما دارد پیر می‌شود و جوان‌هایی که حدود سی سال سن دارند می‌توانند کمک کنند. سوپراستار‌های سینمای ایران همگی بالای چهل سال سن دارند.»
نویسنده کتاب کهن‌الگوی سینمای ایران افزود: «صحنه‌های طولانی کشتی گرفتن «یاغی» هم من را مقداری هیجان زده کرد. مخاطب در این صحنه‌ها دوست دارد جاوید مسابقات را برنده شود. بخشی از هیجان مسابقه به این خاطر است که آن دختر هم روبرویش نشسته است.»
عشقی ناتورالیسم را مکتبی مهم در ادبیات دانست و اظهار داشت: «ناتورالیسم ظاهرش واقع‌گراست، اما در باطن با واقع گرایی تفاوت دارد. واقع گرایان در عین نشان دادن زشتی‌ها واقعیت را در حال شدن نشان می‌دهند و چشم اندازی را به وجود می‌آورند که شکل مثبت تری به زندگی بدهند. ناتورالیسم‌ها به سه جبر وراثت، طبیعت و جامعه اعتقاد دارند و در آثارشان آدم‌ها غرق در پلشتی و نکبت هستند.»
وی ادامه داد: «خیلی از فیلم‌های ایرانی مثل آثار عبدالرضا کاهانی و هومن سیدی و محمد کارت زیر سقف ناتورالیسم ایرانی قرار می‌گیرند. شما هیچ شباهتی بین واقعیت واقعی و زندگی پلشت این آدم‌ها نمی‌بینید. در فیلم‌های چارلی چاپلین اتفاقات رعب انگیز آن زمان مثل بحران اقتصادی و بی عدالتی، وجود دارد. اما همیشه در ته فیلم چارلی چاپلین دست نامزدش را گرفته و از یک خیابان و جاده عبور می‌کند و در حال رفتن است.»
سریال «یاغی» به کارگردانی محمد کارت و تهیه‌کنندگی سید مازیار هاشمی در سال ۱۴۰۱ تولید شده است. این سریال محصول کشور ایران و در ژانر خانوادگی و اجتماعی است. اولین سریال محمد کارت در شبکه نمایش خانگی روایت اجتماعی و خانوادگی دارد. این سریال یکی از پربازیگرترین سریال‌های نمایش خانگی است که بازیگرانی همچون پارسا پیروزفر، علی شادمان، طناز طباطبایی، امیر جعفری، نیکی کریمی، فرهاد اصلانی در آن به ایفای نقش می‌پردازند.
دوما اسمش روش هست فیلم قرار نیست هر چی نشون داده میشه در واقعیت هم اتفاق افتاده باشه
سوما ی بار نشد فیلمی پخش بشه عده ای از خود راضی بیانیه یا ....ندن بابا بس کنید .
اصلا ببخشید آقا شما تو این جامعه زندگی میکنید ؟؟؟؟؟؟؟