یافتهها حاکی از آن است که یک برنامه ورزشی هفتگی شامل وزنه زدن و فعالیتهای هوازی، میتواند خطر مرگ را در افراد کاهش دهد.
دستورالعملهای فعلی در مورد فعالیت بدنی برای همه بزرگسالان حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته فعالیت هوازی با شدت متوسط، یا حداقل ۷۵ دقیقه فعالیت هوازی با شدت شدید، یا ترکیبی مساوی از این دو را توصیه میکند که معمولا به عنوان MVPA (فعالیت فیزیکی متوسط تا شدید شناخته میشود، همچنین به همه بزرگسالان توصیه میشود فعالیتهایی را انجام دهند که تمام گروههای عضلانی اصلی را درگیر میکنند، با این حال، در حالی که ورزش هوازی به طور مداوم با خطر کمتر مرگ مرتبط است، مشخص نیست که آیا تمرین با وزنه ممکن است اثرات مشابهی داشته باشد یا خیر.
در تلاش برای رفع این شکاف دانش، محققان تصمیم گرفتند به طور جداگانه و مشترک تاثیر بالقوه ورزش با وزنه و فعالیتهای هوازی را بر خطر مرگ در میان سالمندان ارزیابی کنند.
آنها آزمایش غربالگری سرطان پروستات، ریه، کولورکتال و تخمدان (PLCO) را تعدادی از شرکت کنندگان انجام دادند، این آزمایش در سال ۱۹۹۳ آغاز شده و شامل ۱۵۴۸۹۷ مرد و زن ۵۵ تا ۷۴ ساله از ۱۰ مرکز مختلف سرطان در آمریکا میشود.
در سال ۲۰۰۶، از ۱۰۴۰۰۲ نفر از شرکتکنندگان سوال شد که آیا در طول سال گذشته با وزنه ورزش کردهاند یا خیرو اگر چنین است، چند بار این کار را انجام دادهاند؟ همچنین از آنها در مورد فراوانی و مدت فعالیت بدنی با شدت متوسط و شدید در سال گذشته سؤال شد.
در مجموع پاسخهای ۹۹۷۱۳ نفر در تجزیه و تحلیل نهایی گنجانده شد که ۲۸۴۷۷ نفر از آنها به طور میانگین در طول ۹ سال و نیم نظارت جان خود را از دست دادند. میانگین سنی آنها در شروع دوره پایش ۷۱ سال و میانگین وزن (BMI) ۲۷.۸ کیلوگرم بر متر مربع بود که به عنوان اضافه وزن تعریف میشود.
ورزش با وزنه و MVPA هوازی هر دو به طور مستقل با کاهش خطر مرگ به هر دلیلی و همچنین بیماری قلبی عروقی مرتبط بودند، اما در مورد سرطان اظهار نظر قطعی وجود ندارد.
به طور کلی تمرین با وزنه در غیاب MVPA با ۹ تا ۲۲ درصد کاهش خطر مرگ، بسته به میزان، همراه بود. به عنوان مثال، استفاده از وزنهها یک یا دو بار در هفته با ۱۴ درصد کاهش خطر همراه بود.
به طور مشابه در بین افرادی که با وزنه ورزش نمیکردند، MVPA هوازی با ۲۴ تا ۳۴ درصد کمتر خطر مرگ به هر دلیلی در مقایسه با کسانی که نه MVPA و نه ورزش با وزنه را گزارش کردند، مرتبط بود، اما کمترین خطر مرگ در میان کسانی دیده میشود که هر دو نوع فعالیت بدنی را انجام میدهند، به عنوان مثال، خطر مرگ در میان افرادی که گفته بودند بیشترین سطوح توصیه شده هفتگی MVPA را دارند و یک یا دو بار در هفته با وزنه ورزش میکردند، ۴۱ تا ۴۷ درصد کمتر از افراد غیرفعال بود.
این یک مطالعه مشاهدهای است از این رو نمیتواند علت و همچنین این واقعیت را که بر یادآوری شخصی تکیه کرده و دادههای مربوط به یک نقطه از زمان را شامل میشود، مشخص کند. جزئیات خاصی در مورد شدت تمرین، بار تمرین، حجم (ستها و تکرارها) و مدت زمانی که شرکتکنندگان با وزنه ورزش کردهاند، در دسترس نبود که همگی ممکن است بر یافتهها تاثیر بگذارند.
پژوهشگران با استناد به تمرینات میگویند این مطالعه فقط بر وزنهها متمرکز شده است، اما انواع دیگری از تمرینات تقویت عضلات نیز وجود دارد که میتواند بر نتایج تاثیر بگذارد.
استفاده از وزنهها میتواند باعث کاهش وزن شود، محققان برای توضیح یافتههای خود میگویند: توده بدون چربی کل به طور مستقل با خطر کمتر مرگ مرتبط است. اگر این ورزش در باشگاه انجام شود، میتواند بسیار موثرتر باشد، عامل دیگری که با زندگی طولانیتر و سالمتر ارتباط دارد.