صندلی بی‌وفای معاونت سیاسی وزارت کشور دولت نهم

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب- سید شفیع مصطفوی: بر اساس اخبار دریافتی، علیرضا افشار معاون سیاسی وزارت کشور از این وزارتخانه رفت، او البته هرگونه استعفا را تکذیب کرده است. 

سردار علیرضا افشار، که پس از رفتن مجتبی هاشمی ثمره از وزارت کشور، از اوایل شهریور سال گذشته به سمت معاونت سیاسی این وزارتخانه منصوب شده بود، از این وزارتخانه رفتنی شد، که احتمالاً علی کردان به زودی فرد دیگری را جایگزین وی خواهد کرد.

گفتنی است، مراسم معارفه افشار به عنوان معاون سیاسی وزارت کشور، چهارم شهریورماه 86 برگزار شده‌بود.

وی رئیس ستاد انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی بود که همزمان با انتخابات میان‌دوره‌ای چهارمین انتخابات مجلس خبرگان رهبری در بیست و چهار اسفند سال 86 برگزار شد. 

علیرضا افشار کیست؟
علیرضا افشار متولد سال ۱۳۳۰ است. او دیپلم خود را از مدرسه علوی مشهد دریافت کرد و قبل از انقلاب به دلیل فعالیت‌های سیاسی توسط ساواک دستگیر شده و به مدت چهار ماه زندانی شد. علیرضا افشار فارغ التحصیل دانشکده مهندسی دانشگاه صنعتی شریف است.

علیرضا افشار یکی از دانشجویان مسلمان پیرو خط امام بود که همراه با دیگر دانشجویان این گروه در تسخیر لانه جاسوسی آمریکا نقش داشتند. وی مدت زیادی در کنار این افراد باقی نماند و پس از آن از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ عضو شورای مرکزی جهاد سازندگی بود.

از سال ۱۳۶۱ وارد سپاه شد و مسوولیت جانشینی، ریاست ستاد مرکزی و سخنگوی سپاه را تا پایان جنگ (از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷) برعهده داشت.

علیرضا افشار از سال ۱۳۶۸ فرمانده نیروی مقاومت بسیج شد و تا سال ۱۳۷۶ فرماندهی بسیج را عهده دار بود. وی در سال ۱۳۷۶ از فرماندهی بسیج استعفا داد و رئیس دانشگاه امام حسین(ع) شد.

علیرضا افشار از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۳ معاون فرماندهی ستاد کل و رئیس حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس و همچنین معاون فرهنگی و امور مجلس ستاد کل نیروهای مسلح از ۱۳۸۳ تا شهریور 86 بوده است.

علیرضا افشار به دنبال تغییرات کابینه احمدی نژاد، از معاونت ستاد کل نیروهای مسلح استعفا داد و به جای مجتبی ثمره هاشمی معاون سیاسی وزیر کشور شد.

سرنوشت معاونان سیاسی وزارت کشور دولت احمدی‌نژاد
با رفتن افشار از معاونت سیاسی وزارت کشور، این مسؤولیت مهم در دوره دولت محمود احمدی‌نژاد، سومین تغییر خود را تجربه خواهد کرد: 

علی جنتی، اولین قربانی:
علی جنتی در سال 1328 متولد شده و از هم‌دوره‌‌ای‌های حجت‌الاسلام مصطفی پورمحمدی در مدرسه حقانی شهر قم بوده‌ است. وی که از یاران و نزدیکان شهید «محمد منتظری» به شمار می‌رود در سال 59 به عنوان رئیس صدا و سیمای استان خوزستان منصوب شد و تا سال 63 که استانداری همان استان را بر عهده گرفت در این پست فعالیت کرد.

او پس از آن مدتی استانداری خراسان و ریاست دفتر آیت‌الله هاشمی رفسنجانی را تجربه کرد و در دولت حجت‌الاسلام سید محمد خاتمی هم سفیر ایران در کویت بود.

انتصاب علی جنتی، عضو سابق دفتر سیاسی حزب اعتدال و توسعه، به سمت معاونت سیاسی وزارت کشور که توسط «مصطفی پورمحمدی» در سوم مهرماه سال 84 صورت پذیرفت، با مخالفت طیف‌های تندروی مدعی اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی روبه‌رو شد.

طیف تندروی منسوب به اصلاح طلبان با این استدلال که «از این پس در کشور، پسر انتخابات برگزار می‌کند و پدر بر ‌آن نظارت می کند»، از آنچه آن را اجرا و نظارت خانوادگی بر انتخابات می‌نامیدند، ابراز نگرانی می‌کردند و بخش‌های افراطی منتسب به جریان اصول‌گرایی نیز به علت مشی سیاسی جنتی که نه تنها چندان قرابتی با پدر خود به عنوان دبیر شورای نگهبان نداشت بلکه به حمایت از نامزدی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 در برابر «محمود احمدی نژاد» پرداخته بود، مخالفت‌های جدی خود با این انتصاب را آغاز کردند.

هرچند که به نظر می‌رسید با گذشت زمان، بخش‌های تندرو اصلاح‌طلب نیز به تدریج در حال راضی شدن از عملکرد جنتی باشند، اما مشی میانه‌روی جنتی باعث نشد تا فشار و فضا سازی گروه های رادیکال جناح راست و سایت های خبری و تریبون‌های مطبوعاتی این جناح علیه وی پایان یابد تا جایی که تنها یک سال و سه روز پس از انتصاب رسمی جنتی به سمت معاونت وزارت کشور، او مجبور به استعفا شد تا جای خود را به مشاور ارشد احمدی‌نژاد، یعنی سید مجتبی ثمره هاشمی بدهد و خود بار دیگر عازم کویت شود.

ثمره هاشمی، ناظر اعمال پورمحمدی
سید مجتبی ثمره هاشمی، ( که خود بر استفاده از این نامه به جای هاشمی ثمره تأکید دارد)، که فعالیت سیاسی خود را با حضور در وزارت خارجه دوران علی اکبر ولایتی آغاز کرد و به عنوان مدیر کل گزینش این وزارتخانه منصوب و در برهه‌ای بر استخدام و اعزام نیروهای وزارت امور خارجه نظارت داشت، پس از مدتی راهی سازمان صدا و سیما شد و به عنوان معاونت آموزشی این سازمان به فعالیت پرداخت. 

پس از انتخابات دومین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا و راهیابی آبادگران به شورای شهر تهران و با انتخاب احمدی‌نژاد به عنوان شهردار تهران، هاشمی ثمره به شهرداری رفت و در کنار احمدی نژاد، مشاور ارشد شهردار تهران شد و در نهایت پس از انتخابات سوم تیر ماه 84 و پیروزی احمدی‌نژاد، مجتبی هاشمی ثمره به عنوان مشاور ارشد رئیس جمهور منصوب شد. 

انتصاب ثمره هاشمی به عنوان معاون سیاسی وزارت کشور در حالی صورت گرفت که گفته می‌شد این انتصاب علیرغم تمایل وی به پذیرش این سمت بوده‌ ولی احمدی‌نژاد از او خواسته‌است که این مسؤولیت را عهده‌دار شود.

ثمره هاشمی در حالی پنجم مهرماه 85، راهی طبقه هفدهم ساختمان وزارت کشور ‌شد که از دو ماه پیش از آن، رفت‌ و آمدهای وی به وزارت کشور گمانه‌زنی‌‌هایی را در خصوص انتصابش به سمت معاون سیاسی وزیر کشور تشدید کرده ‌بود.

انتصاب ثمره هاشمی به معاونت سیاسی وزارت کشور که هم‌زمان با برعهده‌ گرفتن مسؤولیت ریاست ستاد انتخابات کشور در آستانه برگزاری انتخابات مجلس خبرگان و شوراهای اسلامی بود، گمانه‌زنی‌ها و تحلیل‌های فراوانی از سوی محافل سیاسی و رسانه‌ای کشور به دنبال داشت، چرا که معاونت سیاسی حساس‌ترین بخش وزارت کشور بوده و مدیریت فضای سیاسی کشور را بر عهده دارد.

اما درحالی‌که به نظر می‌رسید ثمره هاشمی، گزینه مناسب دولت و حامیان وی برای تصدی این سمت باشد، او نیز تنها پس از 11 ماه با این مسؤولیت خداحافظی کرد و جای خود را به سردار علیرضا افشار داد. 

باید توجه داشت که انتخاب سردار علیرضا افشار به عنوان معاون سیاسی وزارت کشور در واقع تداوم نوع نگاهی بود که در دوران هاشمی ثمره هم وجود داشت.

انتظار می‌رفت که با وداع ثمره‌ هاشمی با وزارت کشور او در مأموریت مهم‌تری مشغول به کار شود و هنوز هم نام او بلافاصله بعد از برکناری وزرای دولت احمدی‌نژاد، به عنوان یکی از محتمل‌ترین گزینه‌ها مطرح می‌شود، اما با این حال، این اتفاق تا کنون رخ نداده است.

آنچه که نباید از خاطر دور داشت این است که انتصاب ثمره هاشمی به عنوان معاون سیاسی وزیر کشور، شاید بیش از همه برای مهار وزیر قدرتمندی همچون مصطفی پورمحمدی بود که صورت گرفت. 

تغییرات مکرر معاونان، استانداران و مدیران زیر مجموعه پورمحمدی که همه و همه برای مهار قدرت او در وزارت کشور صورت گرفت، نهایتاً به برکناری خود او انجامید و او مجبور شد در آستانه برگزاری مرحله دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی و حدود 6 ماه بعد از خداحافظی ثمره هاشمی از وزارت کشور، خود نیز با این وزارتخانه کلیدی دولت خداحافظی کند.

اگرچه پس از خداحافظی پورمحمدی از وزارت کشور، نام ثمره هاشمی نیز همچون موارد مشابه، به عنوان گزینه احتمالی احمدی‌نژاد برای تصدی وزارت کشور شنیده شد، اما در نهایت قرعه فال به نام معاون مازندرانی وزارت نفت، یعنی علی کردان افتاد، تا او نیز در گام بعدی و پس از یک جلسه جنجالی از مجلس شورای اسلامی به عنوان وزیر کشور رأی اعتماد بگیرد.

حال و با آغاز به کار کردان به عنوان وزیر کشور، او در صدد است تا معاونان و زیرمجموعه کاری خود را از نزدیکان و همراهان خود برگزیند تا یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین وزارتخانه‌های کشور یک‌بار دیگر در طول سه سال گذشته دچار تغییر و تحول شود.

روز جمعه، خبر رفتن علیرضا افشار در حالی منتشر شد که از «کامران دانشجو»، استاندار فعلی تهران، به عنوان یکی از جانشینان احتمالی او مطرح نام برده می‌شود. باید منتظر ماند و دید که چهارمین معاون سیاسی وزارت کشور در دولت احمدی‌نژاد، که خواهد بود؛ معاونی که وظیفه حساس برگزاری انتخابات سرنوشت‌ساز ریاست‌جمهوری دوره دهم را برعهده خواهد داشت. 

آیا کردان این اجازه را دارد که معاونی از نزدیکان خود برای خود برگزیند و یا اینکه او نیز همچون پورمحمدی برای انتخاب معاون سیاسی وزارت کشور ناچار از پذیرش محذوریت‌هایی خواهد بود؟


{$old_album_79883}