چشم‌های جیران معجزه می‌کند
استایل و فیزیک صورت و به خصوص چشم‌ها بخشی از سرمایه یک بازیگر هستند که معمولا بازیگران کاربلد روی آن حساب ویژه دارند و در تعاریف مکاتب مختلف بازیگری استفاده از ماهیچه‌های صورت وعضلات چشم به خصوص تعریفی که بازیگر از نگاه اش منتقل می‌کند معانی مختلفی دارد و در این شرایط است که یک بازیگر می‌تواند جایگاه حرفه ایش را در مقام یک آرتیست ویژه به رخ بکشد.
با این مقدمه کوتاه به دنبال این هستیم که تعریف جدیدی از نگاه آن هم در کارگردانی ارائه کنیم و آن هم نمایش ویژه‌ای است از کارگردانی نگاه در سریال جیران که حسن فتحی به عنوان یک امضا از آن در سریال جیران سود برده است.
اگر به سکانس‌های مختلف سریال جیران نگاه ویژه داشته باشید متوجه خواهید شد که فتحی در بسیاری از لحظات از این فرمول برای گره گشایی سکانس و حتی انتقال پیام و نکاتی میان دو شخصیت و در برخی مواقع حتی چند شخصیت سود می‌برد.
در بسیاری از سکانس‌های پربازیگر در دربار و ... شاهد این هستیم که کارگردان روی پیامی که می‌توان از روی نوع نگاه، میزان تنگی و باز بودن چشم‌ها و حتی ترکیبی از چشم و صورت به دست آورد استفاده کرده و حتی دیالوگ‌های موردنیاز صحنه را حذف کرده و ترجیح داد که بازیگران از این شیوه برای انتقال افکار و نظراتشان به یکدیگر بهره گیرند و دست تماشاگر را نیز در رسیدن به آن باز گذاشته تا هر فردی با هر برداشتی از صحنه قضاوت خودش را در مورد آن سکانس داشته باشد.
در این شیوه اگر چه توانمندی و استعداد بازیگر نیز بسیار حیاتی است، اما فراموش نکنیم که در بعضی از اوقات تعدد این اتفاق می‌تواند تاثیری عکس داشته باشد و مفاهیم مهم سکانس را الکن کند.
در بسیاری از صحنه‌های پر سر و صدای سریال جیران مانند؛ رقابت کشتی شاهد این هستیم که شخصیت‌ها از طریق نگاه نه تنها به یکدیگر مفاهیمی را منتقل می‌کنند که چشم‌ها ابزاری برای انتقال احساس و عواطف است اتفاقی که در یک قرارداد مشخص به تماشاگر می‌گوید گاهی باید به همین نگاه برای دست یافتن به اتفاقات و حوادث صحنه بسنده کند.
کارگردانی حسن فتحی در یک سریال کلاسیک با روایتی قابل فهم از تاریخ معاصر در سریال جیران اگرچه گاهی کش دار و خسته کننده می‌شود، اما به کمک ابزار نمایش از جمله ویترینی از بازیگران درخشان، دکور و صحنه، تعلیق‌های گاه موثر و گاه پر ترفند نمایشی و البته روابط جذاب ایجاد شده میان شخصیت‌ها که مملو از شخصیت‌های خاکستری گاه سیاه بیشتر و گاه نزدیک به سپید و ... کمک کرده است تا این جریان جذاب از یک اتفاق تاریخی به قلم احسان جوانمرد یکی از بهترین‌های این روز‌ها در پلتفرم‌های شبکه نمایش خانگی شود که به رغم درگیر شدن با حواشی مختلف کماکان جزء آثار پرطرفدار محسوب می‌شود و می‌توان از آن به عنوان الگویی در سریال سازی تاریخی (تاریخ معاصر) که می‌تواند ادبیاتی نزدیک به محاوره امروز داشته باشد و تماشاگرش را خسته و آزرده نکند، یاد کرد.
