از جام جهانی خداحافظی می‌کنیم یا در قطر باقی می‌مانیم؟
تیم ملی فوتبال ایران در دومین بازی از رقابت‌های جام جهانی ۲۰۲۲ قطر فردا، جمعه، باید به مصاف ولز برود تا شاید بازی مرگ و زندگی‌اش در جام جهانی را تجربه کند. مثل انگلیس، ایران و ولز هم در هیچ مسابقه رسمی تا به حال به مصاف هم نرفته‌اند و این بازی اولین دیدار رسمی آن‌ها خواهد بود که قرار است در جام جهانی رقم بخورد. البته دو تیم پیش‌تر در یک دیدار تدارکاتی که مربوط به سال‌های بسیار دور است با هم مصاف کرده‌اند. این موارد، ولی چندان تأثیری در حال و روز کنونی دو تیم نخواهد داشت، به ویژه ایران که بازی نخست را بدجور مقابل انگلیس واگذار کرده و حالا قعرنشین گروه دوم رقابت‌های جام جهانی است.
برخلاف شاگردان کی‌روش، تیم ولز از بازی نخست با امتیاز بیرون آمده و مقابل آمریکا یک - یک کرده است. همین دو نتیجه خیلی زود کار ایران در این گروه را به مرگ و زندگی کشانده است. در واقع ایران اگر در این بازی ببازد، یکی از اولین حذف‌شده‌های جام جهانی لقب خواهد گرفت. این تیم که در جام جهانی قبلی با چهار امتیاز فرصت صعود نداشته، طبیعی است که حتی اگر در دیدار آخرش برابر آمریکا را برنده شود، ولی به ولز ببازد، با سه امتیاز راه به جایی نخواهد برد. البته که این یک روی سکه است و ایران هنوز دو معادله بدردبخور پیش‌رو دارد. اول اینکه بازی را برنده شود؛ اگر چنین شود بازیکنان تیم ملی از لحاظ روحی و موقعیت در جدول بهبود و رشد پیدا خواهند کرد و بدیهی است که انگیزه‌شان برای بازی آخر هم چند برابر می‌شود. حتی کسب تساوی در این بازی هم باز شانس را به ایران می‌دهد. اگر ایران با ولز مساوی کند و آمریکا در دیدار برابر انگلیس بازنده باشد، آن وقت ایران هم‌امتیاز با آمریکا می‌شود. سرنوشت صعود به این ترتیب به روز آخر کشیده خواهد شد که ایران و آمریکا با یکدیگر و ولز و انگلیس هم با هم مسابقه خواهند داد.
با فرض شکست احتمالی ولز برابر انگلیس در روز پایانی، ایران فرصت خواهد داشت تا با شکست‌دادن آمریکا در روز سوم، با چهار امتیاز به عنوان تیم دوم راهی دور دوم شود. بدیهی است که این‌ها همه گمانه‌زنی است و باید بازی به بازی پیش رفت. وقتی هم صحبت از بازی می‌شود مسئله و دغدغه همین تیم ولز با ستاره‌ای همچون گرت بیل است. با توجه به ترکیب نامناسبی که کارلوس کی‌روش در دیدار نخست برابر انگلیس داشت، انتظار می‌رود که در بازی دوم تغییرات مهمی در ترکیب صورت بگیرد. جدی‌ترین تغییر حضور دروازه‌بانی جدید در تیم ملی است.
علیرضا بیرانوند دروازه‌بان اصلی ایران در دیدار برابر انگلیس در همان دقایق نخست مصدوم شد و از بازی بیرون رفت. بینی علیرضا بیرانوند شکسته و او تمرین روز گذشته را هم از دست داده است. اگر او می‌خواهد بازی کند باید حتما با نقاب باشد، ولی مسئله اینجاست که نقاب سایز صورت بیرانوند باید سفارش داده شود و بعید است به‌موقع آماده شود. جانشین او یعنی سیدحسین حسینی هم روز خوبی را سپری نکرد و روی کاغذ شانسی برای قرارگرفتن در ترکیب نخواهد داشت. به این ترتیب به نظر می‌رسد فرصت به امیر عابدزاده می‌رسد تا از همان ابتدا به عنوان دروازه‌بان اصلی برابر ولز به میدان برود. در خط دفاعی هم انتظار می‌رود تغییراتی صورت بگیرد. روزبه چشمی و مجید حسینی در بازی برابر انگلیس روز کابوس‌واری داشتند و بدیهی است اگر کی‌روش در پی ترمیم این نقطه باشد باید تغییراتی اعمال کند.
این موضوع شامل خط میانی هم می‌شود جایی که هافبک دفاعی تیم، علی کریمی، در بازی مقابل انگلیس فروغی نداشت. شاید حضور مجدد سعید عزت‌اللهی در ترکیب در این نقطه از زمین کارگشا باشد. نهایتا علامت سؤال بزرگ هم مربوط به تغییرات در خط حمله ایران است. کی‌روش در بازی نخست تیم ملی را با سیستم ۲-۱-۴-۳ راهی زمین کرده بود، ولی اگر می‌خواهد شانسی برای بقا در این جام داشته باشد، نیاز است تیم را هجومی‌تر کند. وقتی صحبت از هجوم می‌شود، اسم سردار به میان می‌آید. او از کمند مصدومیت رها شده و حالا فقط منتظر حضور در ترکیب اصلی است. اگر او برسد، مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش به عنوان وینگر، عناصر خطرناک ایران در خط حمله خواهند بود.
