«گاهی وقتها زندگی بهقدری به آدمها سخت میگیرد که ما چارهای جز جدی نگرفتن آن نداریم. این درست همان وقتی است که باید از فشار زندگی فرار کنیم تا استرسها نتوانند ما را از پا دربیاورند.
مثلا هرچند کوتاه ولی میان مشغلههای مختلف زندگی برای خود فرصت تفریح فراهم کنیم یا با سرگرمیهایی که دوستشان داریم، مشغول شویم. این کارها بار استرسها را تا حدی از دوشمان برمیدارند و زندگی را دوستداشتنیتر میکنند. نسخههای همیشگی برای کاهش استرس هم همچنان معتبر است یعنی بهره گرفتن از انواع فنون آرامش ذهن، از دعا و نیایش تا مراقبه و تفکر.
علاوه بر اینها یک نسخه موثر دیگر هم وجود دارد که اجراییشدن آن منوط به داشتن دوستان و نزدیکانی است که سنگ صبور ما باشند. ما میتوانیم با این افراد از عمق دلمان حرف بزنیم و با بیان احساساتمان از تنشهای درونی خود بکاهیم. اما برای خلاص شدن از فشار استرسها نباید فقط به دیگران وابسته بود بلکه خودمان نیز باید دست به کار شویم. توصیه مهم این است که تلاش کنیم فردی مثبت باشیم و یاد بگیریم از چیزهایی که خوشمان میآید و دوستداشتنیاند، تمجید کنیم بهخصوص اگر این چیزهای خوب در وجود دیگران است. تمجید از محسنات دیگران قبل از آنها به ما انرژیهای خوب را منتقل میکند که برای رها شدن از استرسها واقعا به کار میآید.»