این گیـاه بومی مناطق خاصی از ایران مثل استانهای چهارمحـال و بختیاری، اصفهان، کهکیلویه و بویراحمد است. گفته مـی شود تاکنون وجود آن در سایر مناطق جهان گزارش نشده اســت. ایــن گیــاه متعلــق بــه خــانواده چتریــان (Umbelliferae ) می باشد. بـه کـرفس کـوهی در فارسی کلوس نیز گفته می شود.
این گیاه برای اولین بار با نـام علمـی Kelussia odoratissima mozaffarian در ایران شناسایی و معرفی شـد ایـن گیـاه بـه قـدری مورد علاقه و مصرف مردم محلی می باشـد کـه در فـصل برداشت، قیمت آن افزایش یافته و اکنون جزو گیاهـان در خطر انقراض قرار دارد در طب سـنتی از ایـن گیـاه بـرای درمـان برخـی اختلالات ماننـد رماتیـسم، سـرماخوردگی، سـرفه، فـشار خــون، چربــی خــون و دل درد اســتفاده مــی شــود .
مطالعات آزمایشگاهی انجام شده روی این گیاه نـشان داد که این گیاه دارای خواص فیبرینولیتیـک، ضـد درد، ضـد التهاب، ضد اضطراب، خوابآور و پایین آورنده قند خـون است همچنین مشخص شده است کـه ایـن گیـاه اثـرات آنتـی اکـسیدانی و آرام بخـشی دارد؛ و از تـشکیل پلاک های چربی در رگ ها جلوگیری می کند . بذر کرفس کوهی برای پاک سازی معده و دستگاه گوارش مفید بوده و از ابتلا به سرطان معده پیشگیری می کند. همچنین این گیاه یک دیورتیک طبیعی بوده و به سم زدایی و پاکسازی کبد و کلیه ها کمک می کند و با دفع اسید اوریک خون به درمان نقرس کمک می کند.
کرفس کوهی به دلیل خواص ضد التهابی که دارد در طب سنتی برای درمان کمردرد، روماتیسم، آرتروز و سیاتیک استفاده می شود. مقادیر بالای ویتامین C و آنتی اکسیدان های موجود در کرفس کوهی باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شده و به پیشگیری و درمان سرماخوردگی، آنفلونزا گلودرد و سرفه کمک می کند.
منبع: بهداشت نیوز