مطالعه جدیدی نشان داد که کاهش چندین دهه فرصت برای کودکان و نوجوانان برای بازی و شرکت در فعالیتهای مختلف مستقل از نظارت مستقیم و کنترل بزرگسالان ممکن است عامل مهمی در بحران سلامت روان فعلی باشد که منجر به سطوح بیسابقه اضطراب، افسردگی و حتی خودکشی بین جوانان شده است.
به گزارش ارث، دیوید بیورکلوند، از نویسندگان این مطالعه در دانشگاه فلوریدا آتلانتیک، گفت: والدین امروز مرتبا در معرض پیامهایی در مورد خطراتی هستند که ممکن است متوجه کودکان آن هم بدون نظارت شود. اگر بچهها میخواهند به خوبی رشد کنند، به فرصتهای بسیار برای فعالیتهای مستقل از جمله بازیهای خودگردان و مشارکتهای معنادار در زندگی خانوادگی و اجتماعی نیاز دارند.
علاوه بر این آزادی کودکان برای شرکت در فعالیتهایی که مستلزم خطر و مسئولیت است (مانند بالا رفتن از درخت) و میتواند به محافظت از کودکان در برابر ایجاد ترس کمک کند و با افزایش اعتماد به نفس در مواجهه با شرایط اضطراری احتمالی، اضطراب آینده را کاهش دهد، طی چند دهه گذشته کاهش یافته و به مشکلات روانی مداومی که کودکان امروزی با آن مواجه هستند، کمک کرده است.
کارشناسان اظهار کردند که افزایش زمان مدرسه و فشار برای دستیابی به موفقیت ممکن است نهتنها با از بین بردن زمان و فرصتها برای شرکت در فعالیتهای مستقل بلکه به دلیل ترس از پیشرفت ناکافی و افت تحصیلی بر سلامت روان کودکان تأثیر بگذارد.
برخلاف سایر بحرانها، مانند همهگیری کووید، کاهش فعالیت مستقل و سلامت روانی در کودکان به تدریج و در طول دههها بر ما رخنه کرده است؛ بنابراین بسیاری به سختی متوجه آن شدهاند. علاوه بر این بر خلاف سایر بحرانهای بهداشتی، این یکی نتیجه یک ویروس بسیار مسری نیست بلکه نتیجه نیتهای خوب مانند محافظت بیش از اندازه از کودکان و مدرسه است که بیش از حد به آن توجه شده است.