85 سال از مرگ لنین گذشت
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: 85 سال پیش در روز 21 ژانویه سال 1924 میلادی ولادیمیر ایلیچ اولیانف مشهور به لنین در منزل خود در شهر گوركی در سن 53 سالگی درگذشت. معمار انقلاب بلشویكی از یک سال و نیم پیش از مرگش فلج شده و اندک اندک از اداره امور كناره گیری كرده بود.
البته تا قبل از بیمار شدن، لنین آن اندازه فرصت داشت كه پس از كودتای اكتبر 1917 میلادی دیكتاتوری حزبش را بر جمهوری نوپای روسیه تحمیل كند.
ولادیمیر ایلیچ اولیانف در روز 10 آوریل سال 1870 میلادی در شهر سیمبیرسك روسیه و در خانواده ای كارمند كه از سوی تزار لقب اشرافیت گرفته بود ، متولد شد.
برادر بزرگش الكساندر در روز 11 مه سال 1887 میلادی اندكی پس از مرگ پدرشان به اتهام دست داشتن در توطئه ای علیه تزار به دار آویخته شد.ولادیمیر پس از اعدام برادرش ترك تحصیل كرد.
او در سال های جوانی با نادژدا كروپسكایا ازدواج كرد. نادژدا نیز از یک خانواده بورژوا بود و مانند لنین یك طرفدار جنبش‌های انقلابی و دكترین ماركس محسوب می‌شد.
زن و شوهر از سال 1897 تا 1900 میلادی در حاشیه رودخانه لنا سكونت كردند كه ولادیمیر لقب خود لنین را از نام این رودخانه الهام گرفت.
در روز 11 فوریه سال 1900 میلادی ، لنین به تبعید به كشور سوئیس رفت و در آن كشور روزنامه «ایسكرا» را تاسیس كرد.
در روز 30 ژوئیه سال 1903 میلادی در شهر بروكسل و در جریان كنگره حزب سوسیال دموكرات كارگری روسیه میان طرفداران لنین و طرفداران مارتوف شكاف افتاد و این حزب به 2 جناح تقسیم شد.
طرفداران لنین خود را بلشویک «به زبان روسی به مفهوم اكثریت» و رقبای خود را بدون هیچ خجالتی منشویک «به مفهوم اقلیت» نامیدند.
در جریان انقلاب سال 1905 میلادی روسیه ، لنین محتاطانه در تبعید باقی ماند. نادژدا همسرش در تمام دوران تبعید همراه او بود.
سرانجام با بروز جنگ جهانی اول، پایه‌های سلطنت تزاری كه سست بود به لرزه درآمد و در جریان انقلاب فوریه در روسیه جمهوری اعلام شد و كرنسكی به ریاست جمهوری منصوب گردید.
اما ادامه جنگ و ضعف دموكراسی نوپای روسیه موقعیت مناسبی را در اختیار لنین قرار داد تا قدرت را در دست گیرد.
در روز 27 مارس 1917 میلادی در بحبوحه جنگ، آلمان ها یك قطار زره پوش در اختیار لنین قرار دادند تا به روسیه بازگردد.
لنین چند ماه پس از بازگشت با كودتای بلشویك ها در اكتبر سال 1917 میلادی، قدرت را در دست گرفت و دیكتاتوری پرولتاریا را بر روسیه تحمیل كرد.
به این ترتیب ، در روز 21 ژانویه سال 1924 میلادی ولادیمیر ایلیچ اولیانف ملقب به لنین ، معمار حكومت كمونیستی روسیه در سن 53 سالگی درگذشت.
جنگ قدرتی كه در میان طبقه نخبگان حزب كمونیست در زمان بیماری لنین بر سر جانشینی اش درگرفته بود پس از مرگش شدت یافت.
سرانجام این جوزف استالین فرصت طلب بود كه به لطف نقش كلیدی‌اش در دبیرخانه حزب قدرت را به چنگ آورد و مدتی بعد تصفیه مرگبار رقبایش و بلشویک‌های قدیمی را آغاز كرد.
آفتاب: 85 سال پیش در روز 21 ژانویه سال 1924 میلادی ولادیمیر ایلیچ اولیانف مشهور به لنین در منزل خود در شهر گوركی در سن 53 سالگی درگذشت. معمار انقلاب بلشویكی از یک سال و نیم پیش از مرگش فلج شده و اندک اندک از اداره امور كناره گیری كرده بود. البته تا قبل از بیمار شدن، لنین آن اندازه فرصت داشت كه پس از كودتای اكتبر 1917 میلادی دیكتاتوری حزبش را بر جمهوری نوپای روسیه تحمیل كند.
ولادیمیر ایلیچ اولیانف در روز 10 آوریل سال 1870 میلادی در شهر سیمبیرسك روسیه و در خانواده ای كارمند كه از سوی تزار لقب اشرافیت گرفته بود ، متولد شد.
برادر بزرگش الكساندر در روز 11 مه سال 1887 میلادی اندكی پس از مرگ پدرشان به اتهام دست داشتن در توطئه ای علیه تزار به دار آویخته شد.ولادیمیر پس از اعدام برادرش ترك تحصیل كرد.
او در سال های جوانی با نادژدا كروپسكایا ازدواج كرد. نادژدا نیز از یک خانواده بورژوا بود و مانند لنین یك طرفدار جنبش‌های انقلابی و دكترین ماركس محسوب می‌شد.
زن و شوهر از سال 1897 تا 1900 میلادی در حاشیه رودخانه لنا سكونت كردند كه ولادیمیر لقب خود لنین را از نام این رودخانه الهام گرفت.
در روز 11 فوریه سال 1900 میلادی ، لنین به تبعید به كشور سوئیس رفت و در آن كشور روزنامه «ایسكرا» را تاسیس كرد.
در روز 30 ژوئیه سال 1903 میلادی در شهر بروكسل و در جریان كنگره حزب سوسیال دموكرات كارگری روسیه میان طرفداران لنین و طرفداران مارتوف شكاف افتاد و این حزب به 2 جناح تقسیم شد.
طرفداران لنین خود را بلشویک «به زبان روسی به مفهوم اكثریت» و رقبای خود را بدون هیچ خجالتی منشویک «به مفهوم اقلیت» نامیدند.
در جریان انقلاب سال 1905 میلادی روسیه ، لنین محتاطانه در تبعید باقی ماند. نادژدا همسرش در تمام دوران تبعید همراه او بود.
سرانجام با بروز جنگ جهانی اول، پایه‌های سلطنت تزاری كه سست بود به لرزه درآمد و در جریان انقلاب فوریه در روسیه جمهوری اعلام شد و كرنسكی به ریاست جمهوری منصوب گردید.
اما ادامه جنگ و ضعف دموكراسی نوپای روسیه موقعیت مناسبی را در اختیار لنین قرار داد تا قدرت را در دست گیرد.
در روز 27 مارس 1917 میلادی در بحبوحه جنگ، آلمان ها یك قطار زره پوش در اختیار لنین قرار دادند تا به روسیه بازگردد.
لنین چند ماه پس از بازگشت با كودتای بلشویك ها در اكتبر سال 1917 میلادی، قدرت را در دست گرفت و دیكتاتوری پرولتاریا را بر روسیه تحمیل كرد.
به این ترتیب ، در روز 21 ژانویه سال 1924 میلادی ولادیمیر ایلیچ اولیانف ملقب به لنین ، معمار حكومت كمونیستی روسیه در سن 53 سالگی درگذشت.
جنگ قدرتی كه در میان طبقه نخبگان حزب كمونیست در زمان بیماری لنین بر سر جانشینی اش درگرفته بود پس از مرگش شدت یافت.
سرانجام این جوزف استالین فرصت طلب بود كه به لطف نقش كلیدی‌اش در دبیرخانه حزب قدرت را به چنگ آورد و مدتی بعد تصفیه مرگبار رقبایش و بلشویک‌های قدیمی را آغاز كرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید