زمانی بازیگران امنیت شغلی داشتند
محمد شیری در توضیح این موضوع که خاستگاه پرورش یک بازیگر کجاست، بیان کرد: کسی که می‌خواهد بازیگر شود اول باید خودشناسی کند و خود را بشناسد؛ این که من کی هستم و در چه سن و سالی قرار دارم؛ در چه فرهنگ و جامعه‌ای بزرگ شده ام و کم کم این آدم به سمت جامعه شناسی بیاید، چون ما بازیگران، زندگی‌ای که در جریان است را بازی می‌کنیم؛ یک روز دکتر می‌شویم و یک روز پلیس، روز دیگر قاتل یا مقتول. در نتیجه فرهنگ شناسی و جامعه شناسی یک بازیگر باید قوی باشد.
بازیگر سریال شب‌های برره (مهران مدیری ۱۳۸۴) تصریح کرد: قفسه کتابخانه چنین آدمی از زمانی که تصمیم می‌گیرد به سمت بازیگری برود باید غنی باشد.
باید عاشق باشید که هنر را ادامه دهید
وی افزود: باید عاشق باشید که هنر را ادامه دهید؛ اگر عاشق نباشید کار را رها خواهید کرد؛ همچنان که بسیاری بودند که به این عرصه وارد شدند و از یک شاخه به شاخه دیگر پریدند و در نهایت کار را رها کرده و رفته اند.
آدم‌هایی که به این عرصه می‌آیند باید بدانند که بازیگری معشوق بی رحمی استبازیگر فیلم سینمایی شمعی در باد (پوران درخشنده ۱۳۸۲) تصریح کرد: من در بازیگری که ۵۰ و اندی سال در آن هستم خودم را شاگرد می‌دانم و آدم‌هایی که به این عرصه می‌آیند باید بدانند که بازیگری معشوق بی رحمی است.
این هنرمند با اشاره به نقش آموزشگاه‌های بازیگری در تربیت بازیگر گفت: خوشبختانه امروز کلاس‌هایی هست که آموزش می‌دهند و خودم هم در دو جا تدریس می‌کنم، اگر افراد بتوانند این رشته را بخوانند و هنر و بازیگری را در دانشگاه یا موسساتی که به این منظور ایجاد شده فرابگیرند که چه بهتر اگر نه باید مشغول کاری دیگر شوند.
بازیگر سریال جیران (حسن فتحی ۱۴۰۰) ادامه داد: زنده یاد امین تاریخ و حمید سمندریان کلاس‌هایی داشتند که به صورتی کاملا حرفه‌ای و تخصصی آموزش بازیگری می‌دادند. امروز هم کلاس‌هایی که هستند نویدبخش هستند؛ همچنان که خروجی آن را در نمونه آثار قابل قبولی، چون پوست شیر می‌بینیم.
وی یادآور شد: به شخصه در آموزش بازیگری انرژی می‌گذارم و خیانت نمی‌کنم و وقتی می‌بینم که جوانان عاشق می‌آیند، تلاش می‌کنم و فرصت می‌گذارم و سه ماهه طرف را روی صحنه می‌آورم. تئاتر، هنر و سینما صنعت است؛ به همین دلیل یک کارگردان تئاتر جرات نمی‌کند کسی را روی صحنه بیاورد که فقط رد شود. ولی به عنوان یک فیلمساز می‌شود در کوچه و خیابان از یک عابر با ۵ یا ۶ بار برداشت و تمرین، بازی گرفت.
بسیاری از بازیگران قدیمی که دو یا سه نسل هم این‌ها را ندیده اند (شاید جسته و گریخته یکی از فیلمهایش را دیده اند)، امروز همچنان سرشناس هستند و مردم بر سر مزارشان می‌روند و گل می‌گذارند. در صورتی که به این نسل ربطی ندارد. پس محبوبیت زمان نداردبازیگر مجموعه تلویزیونی کیمیاگر (علی‌اصغر سنجری۱۳۵۳–۱۳۵۲) بیان کرد: در نهایت افراد باید بدانند که بازیگری را به عنوان شغل اول در نظر نگیرند چرا که اصلا قابل اتکا نیست. زمانی ما امنیت شغلی داشتیم، اما به شخصه دوسال است که کاری نداشته ام. در نتیجه از نسلی که می‌خواهند وارد این هنر شوند می‌خواهم که اول پشت و پناهی داشته باشند و بعد وارد این کار شوند.
این هنرمند در پاسخ به این سوال که چرا در بین افراد پیشکسوت سوپراستاری وجود ندارد و تمامی سوپراستار‌های سینمای ایران را آدم‌های جوان تشکیل می‌دهند، گفت: سوپراستار بسته به تعریف دارد؛ بسیاری از بازیگران قدیمی که دو یا سه نسل هم این‌ها را ندیده اند (شاید جسته و گریخته یکی از فیلمهایش را دیده اند)، امروز همچنان سرشناس هستند و مردم بر سر مزارشان می‌روند و گل می‌گذارند. در صورتی که به این نسل ربطی ندارد. پس محبوبیت زمان ندارد.
بازیگر سریال جایزه بزرگ (مهران مدیری ۱۳۸۴) افزود:، اما مشکل سینمای ما این است که فیلم نامه نویسان چهارچوبی برای خودشان درست کرده اند که غلط است و در هالیوود و بالیوود این گونه نیست. مثلا می‌بینید که طرف در ۷۰ سالگی جایزه می‌گیرد و نقش اصلی را به او می‌دهند، اما این جا این گونه است که برای فیلم‌ها صرفا دختر و پسر خوش قیافه‌ای را نقش اول می‌گذارند و ناگهان می‌بیند که بصورت مستمر و طولانی در مورد جنایت، خیانت، عشق پشت سر هم فیلم می‌سازند. امیدوارم مسئولان به فکر باشند و خواسته جوانان را برآورده سازند.
به گزارش ایرنا، محمد شیری (۱۳۲۸) بازیگر ایرانی در سال ۱۳۴۹ فعالیت خود را آغاز کرد و به بازی در تئاتر تل (۱۳۴۹) به کارگردانی هادی اسلامی پرداخت.
در سال ۱۳۶۰ با بخش آیتم نمایشی برنامه سینما تئاتر از شبکه دو برای اولین بار وارد قاب تلویزیون شد و از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۷ با برنامه آقای اقتصادی به شهرت رسید و پس از آن به ایفای‌نقش در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی پرداخت و با مجموعه تلویزیونی شب‌های برره به اوج شهرت خود رسید.
مدت‌ها به عنوان بازیگر در تئاتر و تلویزیون فعالیت کرد تا اینکه در سال ۱۳۵۹ وارد سینما شد. فیلم‌های سینمایی پیشی میشی، لازانیا، قانون مورفی، یکی برای همه، دردسر بزرگ و سریال‌های ساختمان پزشکان، چارخونه، گنج مظفر، ناکجا کجا، جایزه بزرگ، تله فیلم چقدر وقت داری؟ و مجموعه نمایش خانگی جیران از دیگر کار‌های این هنرمند هستند.
