بازی دیپلماتیک آمریکا در حمایت از تهدید هسته‌ای ایران از سوی اسرائیل
دیاکو حسینی درباره ابعاد سیاسی اظهارات اخیر مشاور امنیت ملی کاخ سفید مبنی بر این که آمریکا آزادی عمل اسرائیل مقابل تهدید هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران را به رسمیت می‌شناسد، گفت: این اظهارات به لحاظ سیاسی دو وجه دارد، اول اینکه برای آرام کردن اسراییل است به امید اینکه به مقامات اسراییل تفهیم کند آمریکا اگر برای حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران به نتیجه برسد، مجوز صادر می کند اما تا پیش از این مرحله اسراییل حمایت نظامی آن را نخواهد داشت. هم‌چنین این اظهارات برای فشار به ایران است برای ایجاد نوعی بازدارندگی دیپلماتیک تا ایران را منصرف کند فراتر از سقفی که برای غنی سازی تعیین شده حرکت نکند. از این رو معتقدم این اظهارات بیش از هر چیز یک هدف سیاسی در رابطه با ایران و اسراییل است.
وی درباره واکنش احتمالی ایران به این اظهار نظر خاطرنشان کرد: در نهایت اگر این اتفاق‌ها رخ دهد بحران بسیار می‌تواند پرشدت شود و عواقب آن مشخص است تمام منطقه را که مدتی است به سمت ثبات نسبی حرکت کرده از بین خواهد برد. آینده این تصویرسازی برای همه طرف‌ها روشن است و این طور نیست که آمریکا، اروپا و سایر کشورهای جهان از ابعاد این مساله بی‌اطلاع باشند.
این کارشناس مسایل بین‌الملل با بیان اینکه با توجه به شرایط بین‌المللی فکر نمی‌کنم این مساله به افزایش تنش منجر شود، گفت: این یک بازی دیپلماتیک است و اهداف سیاسی دارد، اینکه آمریکا مصمم است از رسیدن ایران به ادعای رسیدن به تسلیحات هسته‌ای ممانعت کند و از سویی از منافع حیاتی اسراییل پشتیبانی کند بیشتر احساس می‌شود.
وی واکنش دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران به این اظهارات را در این راستا دانست که این اظهارات و لفاظی‌ها مقدمه تنش بیشتر شود و گفت: اسراییل منتظر آمریکا نمی‌ماند و در خرابکاری‌هایش از آنها حرف شنوی ندارد البته با این صحبت سالیوان این تلقی ایجاد می‌شود که چراغ سبزی را به اسراییل نشان داده است. فکر می کنم باید اگر اراده‌ای برای حفظ صلح و حل مساله وجود دارد ابتکارهای منطقی و امکان‌پذیر روی میز گذاشته شود.
حسینی در پاسخ به اینکه برخی معتقدند برای خارج کردن مذاکرات برجامی از بن بست ایجاد شده به یک شوک امنیتی نیاز است، با بیان اینکه در آمریکا اراده‌ای برای حل و فصل مساله برجام نیست، گفت: بن‌بست فعلی ناخواسته نیست که ناشی از تانوانی در رسیدن به نتیجه باشد، یک بن بست آگاهانه است که آمریکا ایجاد کرده است. با توجه به اتفاقاتی که در یک سال گذشته در اوکراین و ایران روی داد آمریکا از هرگونه توافق و احیای آن اجتناب کرد. آمریکایی‌ها فکر می کنند با حفظ رژیم تحریم‌ها علیه ایران و از سویی به بهانه فریز برجام می‌توانند منافع‌شان را تامین کنند. این تصور در آمریکا مانع اصلی احیای برجام است که نمی گذارد طرف ها به مذاکرات برگردند البته ایران هم در مقطعی دچار خطای محاسباتی شد و در حالی که فرصت مصالحه وجود داشت آن را از دست داد اما الان این آمریکاست که آگاهانه از بن بست در مذاکرات حمایت می‌کند.
