فیلمی در بدترین شرایط زندگی بهاره رهنما
نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «عطر آخر اردیبهشت» شب گذشته (چهارشنبه، ۲۰ اردیبهشت) در پردیس سینمایی چارسو با حضور بهاره رهنما (کارگردان) و افسانه چهره‌آزاد (بازیگر) برگزار شد.
بهاره رهنما، نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «عطر آخر اردیبهشت» با بیان اینکه «همیشه برایم سوال است که انسان باید چه‌کاری کند تا صدایش شنیده شود؟» گفت: به نظرم در فیلمسازی این اتفاق رخ می‌دهد و مشخص می‌شود فیلمساز چیزی که در اثرش می‌گوید راست است یا خیر. نگرش فرد در اثرش گویای همه چیز است. به قول مرحوم سیف‌الله داد «فیلمساز همیشه شبیه اثرش می‌شود».
او با تاکید بر اینکه در فیلمسازی نیازی به توضیح نیست و اثر خودش جلوتر همه چیز را توضیح می‌دهد بیان کرد: فیلم در سخت‌ترین شرایط زندگی‌ام ساخته شد و اگر فیلم دومی بسازم قطعا اشتباهاتم کمتر خواهد بود. این فیلم بعد از دو سال در اریبهشت ماه اکران شد و این امر کاملا اتفاقی بود.
او گفت: در فضای زنانه بزرگ شدم و همیشه جایی که قرار می‌گرفتم به مسائل زنان توجه می‌کردم. خشونتِ زنان علیه زنان را خود زن ایجاد می‌کند. خیانت نوعی اسیدپاشی روانی است. این فیلم، اولین فیلم زنانه‌ای است که مردان در آن آدم‌های بدی نیستند اما در آن حرفهای زنانه با صدای بلندتری بیان می‌شود.
رهنما یادآور شد: فیلمسازی برای زن در سینمای مستقل بسیار سخت است. ابتدا قرار بود فقط کارگردانی کنم اما در فیلم ایفای نقش نیز داشتم. عوامل فیلم بسیار حرفهای بودند چون معتقدم برای ساخت فیلم اول به این افراد نیاز داشتم.
این نویسنده با تاکید بر اینکه جهان از درون خودمان شروع می‌شود بیان کرد: زمانی که انگشت اتهام به سمت برادر، پدر و یا همسر خودمان گرفتیم باید یک طرف را به سمت زنان بیاوریم.
او همچنین با بیان اینکه «مشخص است این فیلم توسط کارگردان تئاتر ساخته شده است و تئاتر در ساخت این اثر بخصوص در دکوپاژ کمک زیادی به من کرد» ضمن تشکر از گروه سینمایی هنر و تجربه گفت: انتخاب «عطر آخر اردیبهشت» برای اکران در هنر و تجربه جزو افتخاراتم بود که البته بعد از چندین بار بازبینی، فیلم انتخاب شد. این فیلم می‌تواند حلقه گمشده‌ای بین فیلمنامه‌های من باشد و تصمیم دارم نمایشنامه «عطر آخر اردیبهشت» را بنویسم. می‌خواهم پلی بسازم میان تئاترهایی که روی صحنه بردم با فیلم‌هایی که می‌سازم.
افسانه چهره‌آزاد بازیگر فیلم نیز گفت: وقتی فیلم را روی پرده دیدم کارگردانی فیلم را خیلی دوست داشتم و به نظرم فیلمی کاملا زنانه و لطیف است.
این بازیگر به نقش خودش اشاره و بیان کرد: نقشی که داشتم روی ویلچر و فقط با دیالوگ بود. این کمی کار من را سخت می‌کرد. در تنهایی روی صندلی تمرین می‌کردم تا بتوانم با نقش ارتباط برقرار کنم.
مریم نراقی منتقد و روزنامه‌نگار نیز بیان کرد: بهاره رهنما را به دلیل سابقه‌ای که در تئاتر دارد به خوبی می‌شناسم. در «عطر آخر اردیبهشت» نسخه‌ای از نمایشنامه خودش را با یک سری تفاوت اقتباس کرده است. در فیلمنامه از یک حربه و تکنیک استفاده کرده آن هم تنوع جغرافیایی؛ فضای آپارتمانی و محدود را در جغرافیایی گسترده و متنوع به تصویر کشیده است. اضافه کردن کاراکترهای متعدد به فیلمنامه نیز باعث بهتر شدن داستان شده است چرا که در نمایشنامه هیچ کاراکتر مردی وجود ندارد. همین تعدد در کاراکترها و دیالوگ‌محور بودن اثر، باعث می‌شود مخاطب تا پایان فیلم را ببیند.
این روزنامه‌نگار ادامه داد: خانم رهنما باید به عنوان یک کارگردان در فیلم‌های بعدی همین مسیر را ادامه دهد و معضل بزرگ کارگردان‌ها را که به خاطر گیشه بازیگر را برای نقش‌های مشابه دعوت می‌کنند تکرار نکند.
فیلم سینمایی «عطر آخر اردیبهشت» اولین تجربه کارگردانی بهاره رهنما در گروه سینمایی هنر و تجربه در حال اکران است.
