کمک به ظالمین و حکومت‌های جور گناه بسیار بزرگی است/ «اخلاص» بدون «حسن عمل» می‌تواند از انسان داعش بسازد
ناصر نقویان به تفاوت معنایی و عملی «اخلاص» و «حسن فعل» اشاره و اظهار داشت: در عمل «اخلاص» اگرچه گوهر گرانبهایی است، اما به تنهایی کافی نیست. در این روزگار شاید بتوان گفت که «داعشی ها» یکی از مخلص ترین افراد هستند چرا که اکثر اعمال را با اخلاص کامل انجام می دهند، اما جزء لعن و نفرین اندوخته ای ندارند.
وی ادامه داد: باید سعی کنیم اخلاص که گوهر ارزشمندی است را در کنار یک عامل مهم دیگری که قرآن نام آن را «حسن عمل یا حسن فعل» می گذارد، داشته باشیم چرا که اگر «حسن عمل» نداشته باشیم، آن اخلاص از انسان می تواند داعش بسازد.
وی گفت: تمام امتیازاتی که قرآن به اعمال انسان ها می دهد، با کلمه حسن، جمال، جمیل و مشتقات این کلمه عجین شده است به عنوان مثال گفته می شود که اگر می خواهید قرض دهید، قرض «الحسنه» بدهید. یا پیامبر(ص) می فرماید: «أُسَرِّحْکُنَّ سَراحاً جَمِیلًا؛ اگر مجبور به طلاق شدید، راه جدایى را با نیکویى و عدالت طى کنید.» همه دعاها نیز با حسن آمیخته شده «َربَنا اتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَهً وَ فِی‌الاخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنا عَذابَ النّار؛ پروردگارا در دنیا و آخرت به ما نیکی و احسان فرما و ما را از عذاب آتش دوزخ مصون بدار.»
وی در ادامه به معنای «طاغوت» اشاره و عنوان کرد: «طاغوت» در منطق قرآن یعنی کسی که در لباس تدیّن و ایمان نشسته است، اما به خلق خدا ظلم می کند. ادعای مسلمانی دارد، ولی از کافر هم کافرتر است.
وی کمک و خدمت به حکومت های ظالم و ستمگر را از جمله اعمال ناصواب دانست و توضیح داد: صفوان بن مَهران شتران زیادی داشت که از کرایه دادن آنها، معیشت و زندگی خود را می گذراند و از همین جهت به او جمّال می گفتند. صفوان نقل می کند که روزی خدمت امام موسی کاظم(ع) رسیدم. آن حضرت(ع) به من فرمود: «صَفْوَانُ کُلُّ شَیْ ءٍ مِنْکَ حَسَنٌ جَمِیلٌ مَا خَلَا شَیْئاً وَاحِداً؛ ای صفوان همه چیزِ تو خوب و نیکو است جز یک چیز»، «إِکْرَاؤُکَ جِمَالَکَ مِنْ هَذَا الرَّجُلِ یَعْنِی هَارُونَ؛ اینکه شتران خود را به این مرد (یعنی هارون خلیفه وقت) کرایه می دهی» سپس امام موسی کاظم(ع) فرمودند: «مَنْ أَحَبَّ بَقَاءَهُمْ فَهُوَ مِنْهُمْ وَ مَنْ کَانَ مِنْهُمْ کَانَ وَرَدَ النَّارَ؛ کسی که دوست داشته باشد بقای آنها (حکومت ظالم و ستمگر) را، از آنان خواهد بود و هر کس از آنان (دشمنان خدا) باشد، جایگاهش جهنم خواهد بود.»
نقویان به روایت هشداردهنده دیگری درباره کمک به حکومت های ظالم، اشاره و بیان کرد: عمر بن حنظله می گوید: «سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّه(ع) عَنْ رَجُلَینِ مِنْ أَصْحَابِنَا بَینَهُمَا مُنَازَعَهٌ فِی دَینٍ أَوْ مِیرَاثٍ فَتَحَاکمَا إِلَی السُّلْطَانِ و إِلَی الْقُضَاهِ أیحِلُّ ذَلِک؟ قَالَ: مَنْ تَحَاکمَ إِلَیهِمْ فِی حَقٍّ أَوْ بَاطِلٍ فَإِنَّمَا تَحَاکمَ إِلَی الطَّاغُوتِ و مَا یحْکمُ لَه فَإِنَّمَا یأْخُذُ سُحْتاً و إِنْ کانَ حَقّاً ثَابِتاً لأَنَّه أَخَذَه بِحُکمِ الطَّاغُوتِ و قَدْ أَمَرَ اللَّه أَنْ یکفَرَ بِه؛ از امام صادق(ع) در مورد دو مردی از شیعیان سؤال کردم که در مورد بدهی یا ارث با هم نزاع کنند و برای قضاوت نزد سلطان و قاضیان بروند. پرسیدم: آیا چنین کاری جایز است؟ حضرت فرمودند: هر که داورى پیش نزد اینان برد، چه در راه حق و چه در باطل در واقع داوری نزد طاغوت (حاکم ستمگر) برده است و آنچه مى گیرد، حرام است هر چند حق مسلّم او باشد؛ زیرا با حکم طاغوت گرفته است حال آن که خداوند دستور داده است به طاغوت کفر ورزیده شود.»
پیامبر(ص) نیز فرمودند: «إِذَا کَانَ یَوْمُ اَلْقِیَامَهِ نَادَى مُنَادٍ أَیْنَ اَلظَّلَمَهُ وَ أَعْوَانُهُمْ وَ مَنْ لاَقَ لَهُمْ دَوَاهً وَ رَبَطَ کِیساً أَوْ مَدَّ لَهُمْ مره [مَدَّهَ] قَلَمٍ فَاحْشُرُوهُمْ مَعَهُمْ؛ چون روز قیامت شود، منادایی ندا دهد: کجایند ستمگران و یاران آنها؟ آن که دواتی برای آنان لیقه کرده، یا سر کیسه‌ای را برای آنان بسته، یا قلمی برای آنان در مرکب فرو برده است؛ آنان را نیز با ستمگران محشور کنید.»
وی به نمونه دیگری اشاره و خاطرنشان ساخت: شخصی خدمت امام صادق(ع) آمد و گفت که من بنا هستم و می خواهم مسجد بسازم و بنویسم که این مسجد در زمان هارون الرشید یا مأمون الرشید ساخته شده است، حضرت می فرمایند: چنین عملی را مرتکب نشوید حتی در ساخت مسجد به اینان (ستمگران) کمک نکنید.» و به تعبیر امروز حتی پستی در دولت اینان نگیرید.
وی گفت: کمک به ظالمین و حکومت های جور گناه بسیار بزرگی است، اما یک استثناء دارد. امام صادق(ع) فرمودند: «کَفَّارَهُ اَلْجُلُوسِ فِی بَابِ اَلسُّلْطَانِ قَضَاءُ حَاجَاتِ اَلْإِخْوَانِ؛ کسی پست یا مقامی و مسئولیتی قبول کند و بتواند گره ای از کار مردم را باز کند، دردی از مردم دوا کند، مرهمی بر زخم گرفتاران باشد، این کار کفاره کمک به حکومت طاغوت و ظالم است.»
نقویان با تأکید بر اینکه ائمه(ع) به تبع قرآن، استاندارد اعمالشان «حسن و زیبایی» بود، بیان کرد: ما شیعیان معتقدیم که روزی امام زمان(عج) ظهور خواهند کرد و مردم را با علامت حسن فرا می خوانند و رفتار ایشان با نشانه زیبایی استاندارد سازی می شود و مردم وقتی این زیبایی ها را می بینند، همگی مجذوب می شوند و به خاک می افتند مگر کسی که از انسانیت استعفا داده باشد.
وی بیان کرد: در این روزگار اگر کسی گرهی از کار مردم باز کند، خداوند نگاه ویژه ای به او دارد.
