دارو‌هایی که ممکن است نارسایی قلبی را بدتر کند

نارسایی قلبی یک بیماری جدی پزشکی است که بیشترین تعداد مرگ و میر را در سراسر جهان به خود اختصاص می دهد. نارسایی قلبی در درجه اول ناشی از شرایطی مانند حملات قلبی، فشار خون بالا، ضربان قلب نامنظم و دیابت است.

علائم و نشانه های شایع HF عبارتند از:

در هنگام فعالیت یا استراحت، تنفس دشوار می شود
هنگام دراز کشیدن نیاز به بالش بیشتری احساس می شود
افزایش خستگی، سرگیجه
سرفه کردن، به خصوص هنگام دراز کشیدن
افزایش فشار خون
تپش قلب
احتباس مایعات یا تورم
افزایش وزن ناگهانی
بیماران مبتلا به نارسایی قلبی اغلب از داروهای متعددی استفاده می کنند که برای درمان قلب و سایر بیماری هایشان استفاده می شود. مصرف داروها، طبق روشی که پزشک شما تجویز می کند، راه خوبی برای حفظ سلامت قلب است.

داروهایی که ممکن است نارسایی قلبی را بدتر کنند

همه داروها عوارض جانبی دارند و برخی از عوارض جانبی قابل کنترل هستند، اما برخی ممکن است باعث آسیب و حتی بدتر شدن علائم نارسایی قلبی شوند. گروهی از داروهای ذکر شده در زیر اغلب برای درمان بیماری‌های مختلف (کوتاه‌مدت یا بلندمدت) ضروری هستند، حتی اگر دارای عوارض جانبی ناخواسته باشند.

داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) گروهی از داروها هستند که هم برای شرایط کوتاه مدت و هم در دراز مدت استفاده می شوند. NSAID ها با کاهش التهاب عمل می کنند و اغلب برای درمان آسیب های مفصلی و عضلانی استفاده می شوند.

نمونه هایی از برخی شرایطی که NSAID ها برای آنها استفاده می شوند عبارتند از:

درد
تب
آرتریت
دردهای قاعدگی
NSAID ها همراه با نسخه پزشک و بدون نسخه نیز در دسترس هستند. NSAID ها به صورت قرص یا کپسول خوراکی یا به صورت موضعی به عنوان پماد یا کرم در دسترس هستند. NSAID ها وقتی از راه خوراکی مصرف شوند، می توانند با تورم مچ پا، پاها و شکم باعث افزایش وزن شوند. افزایش تورم ممکن است با افزایش تنگی نفس و فشار خون علائم HF را بدتر کند.

نمونه هایی از NSAID ها:

سلکوکسیب
دیکلوفناک
ایبوپروفن
ایندومتاسین
ملوکسیکام
ناپروکسن
پیروکسیکام
در سال ۲۰۱۵، ارتباطات ایمنی سازمان غذا و دارو (FDA) بر هشدار خود نسبت به NSAID ها تاکید بیشتری کرد. NSAID ها می توانند باعث حمله قلبی و سکته مغزی شوند که هر یک می تواند منجر به مرگ شود. FDA بیماران را تشویق می کند در صورت بروز علائم تنگی نفس، درد قفسه سینه، ضعف در یک طرف بدن یا تکلم، فوراً به پزشک مراجعه کنند.

کورتیکواستروئیدها

کورتیکواستروئیدها گروهی از داروها هستند که برای درمان انواع مختلفی از بیماری ها استفاده می شوند. کورتیکواستروئیدها با سرکوب سیستم ایمنی عمل می کنند. نمونه هایی از برخی شرایطی که از کورتیکواستروئیدها برای درمان استفاده می شود عبارتند از:

آسم و سایر بیماری های ریوی
آرتریت
بثورات پوستی
بیماری التهابی روده و بسیاری از شرایط دیگر.
کورتیکواستروئیدها بخش مهمی از برنامه درمانی بیماران مبتلا به پیوند عضو و بیماری مربوط به غدد فوق کلیوی به نام بیماری آدیسون هستند. کورتیکواستروئیدها برای تجویز به شکل قرص، از راه دهان و بینی (استنشاقی)، قطره های چشمی، موضعی (کرم ها و پمادها) و از طریق تزریق در دسترس هستند. کورتیکواستروئیدها زمانی که از راه خوراکی مصرف می شوند می توانند کل بدن را تحت تاثیر قرار دهند.

یکی از راه هایی که کورتیکواستروئیدها می توانند نارسایی قلبی را بدتر کنند، تجمع مایعات است که باعث تورم می شود. تورم معمولا در اطراف ساق پا یا ناحیه شکم رخ می دهد. افزایش تورم در صورت عدم درمان می تواند باعث افزایش تنگی نفس و فشار خون شود.

نمونه هایی از کورتیکواستروئیدها:

دگزامتازون
هیدروکورتیزون
متیل پردنیزولون
پردنیزون
داروهای ضد آریتمی

داروهای ضد آریتمی گروهی از داروها هستند که برای پیشگیری یا درمان ضربان قلب سریع یا ضربان قلب نامنظم که به عنوان آریتمی نیز شناخته می شود، استفاده می شود. داروهای ضد آریتمی روی کانال های الکتریکی قلب شما کار می کنند. بسته به آنتی آریتمی، این دارو می تواند یک تکانه الکتریکی نامنظم را متوقف کند یا از تکانه های الکتریکی سریع در امتداد بافت های قلب جلوگیری کند.

داروهای ضد آریتمی را می توان به صورت داخل وریدی در صورت بستری شدن در بیمارستان یا از طریق دهان در طی یک دوره زمانی تجویز کرد. داروهای ضد آریتمی اغلب موثر هستند و به بیماران کمک می کنند احساس بهتری داشته باشند. برخی از داروهای ضد آریتمی برای استفاده در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بی خطر هستند؛ اگرچه برخی از داروهای ضد آریتمی ممکن است قلب را ضعیف یا شرایط آن را بدتر کرده یا باعث نارسایی قلبی شوند.

نمونه هایی از عوامل ضد آریتمی که می توانند HF را بدتر کنند:

فلکاینید
دیسوپیرامید
سوتالول
دیلتیازم
وراپامیل
Dronedarone
داروهای شیمی درمانی

شیمی درمانی یک روش درمانی مهم برای بیماران مبتلا به سرطان است. با این حال، بسیاری از عوامل شیمی درمانی می توانند باعث سمیت قلبی شوند، به این معنی که داروها می توانند به قلب آسیب برسانند. سمیت قلبی می تواند به شکل یکی از موارد زیر باشد:

برگشت پذیر
غیر قابل برگشت
حاد
مزمن یا دیر شروع شونده
سمیت قلبی می تواند به شکل آسیب به دریچه ها، عضله قلب، شریان ها یا دیواره های قلب باشد که می تواند منجر به نارسایی قلبی یا فشار خون بالا شود. سمیت قلبی ناشی از عوامل شیمی درمانی می تواند توسط پزشک و داروساز شما مدیریت شود تا اطمینان حاصل شود که داروی مناسب را با دوز مناسب برای شرایط خود دریافت می کنید. در صورت مشاهده هر گونه علائم و نشانه های HF، باید به پزشک خود اطلاع دهید تا بتوانید آزمایش و درمان مناسب را برای کاهش سمیت قلبی انجام دهید.

نمونه هایی از عوامل شیمی درمانی که با سمیت قلبی مرتبط هستند:

آنتراسایکلین ها: دانوروبیسین، دوکسوروبیسین، ایداروبیسین، والروبیسین، اپی روبیسین
عوامل آلکیله کننده: سیس پلاتین، کربوپلاتین، سیکلوفسفامید، بوسولفان
(۵-Fluorouracil)۵-FU
تاکسان ها: پاکلیتاکسل، دوستاکسل، کابازیتاکسل
مهارکننده های تیروزین کیناز: Sunitinib، Sorafenanib، Dasatinib، imatinib
اگر نارسایی قلبی دارید و از هر یک از داروهای ذکر شده در بالا استفاده می کنید، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید تا به شما در مدیریت عوارض جانبی مرتبط با این داروها کمک کند تا مطمئن شوید که سلامت قلب خود را تضمین می کنید.

سلامت نیوز