اثرات رژیم غذایی کم کربوهیدرات بر دیابت نوع۲
مصرف بیش از حد کربوهیدرات‌ها در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم می‌تواند سطح قند خون آن‌ها را افزایش دهد و آن‌ها را مجبور به مصرف دٌزهای بالاتر انسولین یا دارو‌های دیابت کند.
داده‌های یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که رعایت دقیق یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات به مدت شش ماه با نرخ بهبودی بالاتر در بین افراد مبتلا به دیابت نوع دو مرتبط است.
مصرف کم کربوهیدرات ممکن است برای طولانی مدت دشوار باشد و مزایای آن بعد از یک سال کاهش یابد.
در این مطالعه، سلامت و تندرستی بیماران - سطح قند خون، کاهش وزن، کیفیت زندگی و حوادث نامطلوب سلامتی - در این بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت.
بر اساس داده‌های این مطالعه جدید، افرادی که از رژیم کم کربوهیدرات پیروی می‌کردند، کاهش وزن، غلظت چربی بدن سالم‌تر و کاهش مصرف دارو را تجربه کردند.
کاهش مصرف کربوهیدرات می‌تواند به بهبود سطح گلوکز خون همراه با سایر نشانگر‌های عدم تحمل کربوهیدرات یا مقاومت به انسولین کمک کند.
یک متخصص در این زمینه گفت: هیچ رژیم غذایی واحدی وجود ندارد که برای همه مفید باشد و پرهیز‌ها و محدودیت‌های شدید اغلب باعث می‌شود که افراد رژیم را کنار بگذارند.
این متخصص به افراد مبتلا پیشنهاد می‌کند که ابتدا وعده شام را هدف بگیرند و با جایگزین کردن کربوهیدرات‌های ناسالم و مملو از نشاسته با منابع سالم‌تری مانند غلات سالم یا عدس، مصرف کربوهیدرات خود را در این وعده تا حدود ۵۰ درصد کاهش دهند. پس از آن نیز این متخصص به بیماران خود توصیه می‌کند که به تدریج مصرف کربوهیدرات خود را در صبحانه، ناهار و میان وعده نیز کاهش دهند.
این متخصص، سبزی‌های غیر نشاسته‌ای و میوه‌هایی با شاخص پایین هضم کربوهیدرات‌ها در بدن مانند انواع توت‌ها را توصیه می‌کند. کینوآ، سیب زمینی شیرین، برنج قهوهای و عدس نیز منابع مفید کربوهیدرات هستند.
محصولات لبنی شیرین نشده و غذا‌های حاوی پروتئین مانند تخم مرغ، پنیر، مرغ و ماهی نیز از جمله غذا‌هایی هستند که در برنامه‌های غذایی کم کربوهیدرات قرار می‌گیرند.
هنگام شروع یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات، بسیار مهم است که با یک پزشک یا متخصص تغذیه که در زمینه دیابت و تغذیه تخصص دارد، مشورت کنید.
بسیار مهم است که سطح قند خون بیماران دیابتی که تازه رژیم کربوهیدرات پایین را شروع کرده‌اند توسط یک پزشک یا متخصص تحت نظر باشد.
یک متخصص می‌تواند این رژیم غذایی را شخصی‌سازی کند تا بر پایه ترجیحات غذایی، سبک زندگی، حساسیت‌های فرهنگی و ناامنی غذایی افراد تنظیم شده باشد.
