این فرضیه وجود دارد که سلولهای ایمنی بیش فعال در مغز که در نهایت به زوال شناختی کمک میکنند، میتوانند چرخههای خواب خاصی را در مراحل اولیه بیماریهای عصبی مختل کنند.
به گفته محققان، در حال حاضر رابطه بین کم خوابی و زوال عقل به خوبی ثابت شده است و ما میدانیم که اختلال در چرخه خواب میتواند یکی از اولین نشانههای بیماری آلزایمر باشد. اما چیزی که مشخص نیست این است که آیا خواب ضعیف به تخریب عصبی کمک میکند یا اینکه خواب ضعیف صرفاً نتیجه تغییرات مغزی مرتبط با زوال عقل است.
نتایج این مطالعه نشان میدهد: التهاب مغز دلیل اصلی بوده و چرخههای خواب خاصی را مختل میکند که به نوبه خود به مکانیسمهای حفظ حافظه طولانی مدت آسیب میرساند.
این تحقیق بر روی ۵۸ داوطلب در ۵۰ و ۶۰ سالگی متمرکز شد که همگی دارای سابقه خانوادگی آلزایمر بودند، اما هنوز علائم شناختی یا پاتولوژیک این بیماری را گزارش نکرده بودند. در ادامه، این گروه پژوهشی فعالیت مغزی شرکت کنندگان را در طول یک شب اقامت در کلینیک خواب بررسی کرده و همچنین مایع نخاعی آنها را برای نشانگرهای التهاب مغز آنالیز کردند.
این مطالعه ارتباط بین افزایش فعالیت دو نوع سلول ایمنی مغز و اختلال در نوعی فعالیت امواج مغزی به نام دوکهای خواب سریع را نشان داد. در طول مرحله قبل از خواب عمیق که خواب N۲ نامیده میشود، میتوان نوسانات خاصی را در فعالیت مغز تشخیص داد که دوکهای خواب نامیده میشوند و با حفظ حافظه مرتبط هستند.
همچنین تحقیقات جدید نشان داد افرادی که سطوح بالاتری از سلولهای التهابی در نمونههای مایع نخاعی خود دارند، بیشتر در معرض اختلال در فعالیت دوک نخاعی سریع هستند. نتیجه این پژوهش بود که این اختلالات خواب احتمالاً اولین نشانه تخریب عصبی هستند.
برایس مندر (Bryce Mander) یکی از پژوهشگران این مطالعات گفت: یافتههای ما نشان میدهد که افزایش التهاب مغز ناشی از افزایش سن، تأثیری بر پروتئینهای تاو مرتبط با بیماری آلزایمر و یکپارچگی سیناپسی عصبی دارد. این امر منجر به نقص در ظرفیت مغز برای ایجاد دوکهای خواب سریع میشود که به اختلال حافظه مرتبط با افزایش سن در افراد مسن کمک میکند.
از آنجایی که هیچ کس در این مطالعه واقعاً به بیماری آلزایمر مبتلا نشده است، هنوز محققان نمیتوانند به طور قطعی نتیجه بگیرند که این یافته یک سیگنال اولیه از تخریب عصبی است. با این حال، از آنجایی که همه افرادی که در این مطالعه ثبت نام کردند از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به این بیماری بودند، احتمالاً برخی از آنها به آلزایمر مبتلا خواهند شد.
گفتنی است که این یافتهها نشان میدهد که التهاب مغز به نظر میرسد که باعث ایجاد آبشاری از رویدادهایی میشود که از اختلال خواب به زوال شناختی حرکت میکنند. روث بنکا، پژوهشگر ارشد این مطالعه، گفت: این یافتهها باید به محققان کمک کند تا مراحل اولیه تخریب عصبی و چگونگی توقف روند زوال عقل را درک کنند.
بنکا گفت: این یافتهها نشان میدهد که اثرات التهاب مغز بر دوکهای خواب و حافظه از طریق تأثیر آن بر فعالیتهای عصبی و پروتئینهای مرتبط با بیماری آلزایمر رخ میدهد و حتی قبل از مثبت شدن پاتولوژیک نیز آشکار است. این پژوهش یک هدف درمانی امیدوار کننده برای متوقف کردن زوال شناختی مرتبط با پیری و آلزایمر ارائه میدهد.
شرح کامل این پژوهش و یافتههای حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Sleep منتشر شده است.