دانشمندان بقایای نهنگ بزرگ باستانی را کشف کردند
مدت‌ها بود که نهنگ آبی به عنوان بزرگترین و سنگین‌ترین حیوان تاریخ شناخته می‌شد. گفته می‌شد این موجود حتی از تمام دایناسورهای غول پیکر که در گذشته‌های دور زندگی می‌کردند نیز سنگین وزن‌تر است.
اما بر اساس مطالعه‌ای که در مجله نیچر منتشر شده است، نهنگ عظیم الجثه پرو ممکن است حتی از نهنگ آبی هم سنگین‌تر بوده باشد.
یک تیم تحقیقاتی بین المللی با بررسی استخوان‌های یافت شده در صحرای پرو تخمین زده‌اند که این حیوان به طور متوسط وزنی حدود ۱۸۰ تن داشته است.
بر اساس رکوردهای جهانی گینس، بزرگترین نهنگ آبی ثبت شده تاکنون ۱۹۰ تن وزن داشته است، پس چطور موجودی با ۱۸۰ تن می‌تواند این رکورد را بشکند.
محققان محدوده وزن این نهنگ باستانی را بین ۸۵ تا ۳۴۰ تن تخمین زدند، یعنی این جانور احتمال دارد به طور قابل توجهی بزرگتر بوده باشد.
الی آمسون، دیرینه شناس در موزه دولتی تاریخ طبیعی اشتوتگارت آلمان و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «من معتقدم احتمال شکستن این رکورد وجود دارد و پیام اصلی این یافته‌ها نیز همین است. این که موجودی در گذشته زیست می‌کرد که وزنش نزدیک به نهنگ آبی بوده است.»
اولین فسیل نهنگ باستانی در سال ۲۰۱۰ توسط ماریو اوربینا کشف شد. این دیرینه شناس، دهه‌ها سال از عمرش را صرف جستجوی در بیابان‌های سواحل جنوبی پرو برای کشف یافتههای جدید کرده است.
در مجموع ۱۳ مهره غول پیکر که یکی از آنها نزدیک به ۲۰۰ کیلوگرم وزن داشت و همچنین چهار دنده و یک استخوان لگن در این محل پیدا شد.
آمسون میگوید چیزی که اوربینا پیدا کرد بیشتر شبیه یک تخته سنگ بود تا یک فسیل.
سال‌ها طول کشید تا این فسیل‌های غول‌پیکر جمع‌آوری و محققان متوجه شوند دقیقا چه چیزی کشف کرده‌اند.
حالا اما پس از یک زمان طولانی محققان روز چهارشنبه فاش کردند این فسیل‌ها متعلق به یک نوع بازیلوسارید منقرض شده از آب‌بازسانان کهن است.
آب‌بازسانان به پستانداران دریایی گفته می‌شود که با گذشت زمان با شرایط زیست در آب سازگار شده‌اند. دلفین‌ها، نهنگ‌ها و خوک‌های دریایی از نمونه‌های امروزی آب‌باز سانان هستند که اجداد اولیه آنها در خشکی زندگی می‌کردند.
براساس یافتههای جدید در این مطالعه آب‌بازسازان ۳۰ میلیون سال زودتر از آنچه قبلا تصور می‌شد به اوج رشد بدن خود رسیده‌اند.
جیووانی بیانوچی دیرینه شناس از دانشگاه پیزا در ایتالیا و نویسنده ارشد این تحقیق میگوید: «ویژگی اصلی این جانور مطمئناً وزن بسیار زیادش است. این نشان می‌دهد تکامل می‌تواند ارگان‌هایی ایجاد کند که ویژگی‌هایش فراتر از تصور ما است.»
به گفته آقای بینوچی احتمالا فرم جثه و سبک زندگی این موجود بیشتر شبیه گاو دریایی استلر بوده باشد تا نهنگ‌های امروزی.
گاو دریایی استلر در سال ۱۷۴۱ کشف شد و چند سال پس از آن منقرض شد.
به گفته آقای آمسون نیز هرچند هیچ جمجمه‌ای از این موجود یافت نشده است اما احتمالا این حیوان مانند سایر بازیلوساریدها سر کوچک «مضحکی» داشته است.
او در ادامه افزود به دلیل این‌که دندانی از این جانور در دست نداریم نمی‌توانیم با اطمینان بگوییم رژیم غذایی موجود چه بود اما با توجه به این‌که وزن زیادی داشته و احتمالا سریع شنا نمی‌کرده است، من حدس می‌زنم از لاشه‌های کف دریا تغذیه می‌کرد.
محققان گمان می‌کنند به دلیل وزن زیاد احتمالا این نهنگ باستانی در آب‌های کم عمق در محیط‌های ساحلی زندگی می‌کرده است.
وزن کل اسکلت آن بین پنج تا هفت تن تخمین زده شد که بیش از دو برابر وزن اسکلت یک نهنگ آبی است.
آمسون گفت: «این سنگین ترین اسکلت از یک پستاندار است که تا به امروز کشف شده است».
فلیکس مارکس، کارشناس پستانداران دریایی در موزه نیوزلند میگوید نهنگ عظیم الجثه پرو «بسیار متفاوت از هر چیز دیگری است که ما تا به حال پیدا کرده ایم.»
